Beste mensen,
De hoofdrolspelers van deze reis:
Maleva
Zontaj
Guapa (Pepa)
Luna (Baby)
Ocean
Klizan
Hoe bevoorrecht kun je zijn als je, net als ik, opnieuw een cruciale rol mag vervullen in een gelukkige toekomst van vijf schatten van hondjes. Keer op keer beseffen we ons dat dit best wel bijzonder is. Zontaj, Maleva en Ocean die met nog drie broertjes en zusjes in een doos waren gevonden en waarvan er twee de vorige reis al mee naar Nederland zijn gekomen en waarvan alleen de kleine Klizan nog op een baasje wacht. Guapa voelt zich door de vele aandacht en steun van Piedy en Juan Carlos zich zeker genoeg om nu dit avontuur aan te gaan. Kleine Luna (Baby), die zich in haar zekerheid en vertrouwen gesterkt weet omdat zij, met Ocean aan haar zijde, haar toekomst tegemoet zal gaan, is nog wat voorzichtig maar o zo nieuwsgierig. Het zou een hele leuke reis worden waarvan alle ins- en outs in dit verslag te lezen zijn.
Maar nu eerst even een heel leuk aanbod van een sponsor die zich heeft gemeld en alle baasjes van Dierenmissies een warm hart toedraagt.
Hiervoor heeft hij, Egbert Poell van Shumafoods (www.shumafood.nl), de volgende actie op touw gezet….. !!!!!
|
– Adoptanten van buitenlandse hondjes kunnen per hond eenmalig een Shumafood Welkomstpakket ( winkelwaarde minimaal € 21 excl vracht ) bestellen
Het pakket bevat
 – 5 kg topkwaliteit Cenaturio voer afgestemd op de betreffende hond– 1 bakje 390 gram VitaalVers
– 1 Biofood snoepje
en prijslijst en documentatie
De enige kosten : € 7,50 vracht- en verpakkingskostenbijdrage
Bij vervolgaankopen krijgt Dierenmissies 10% over de Cenaturio produkten en 5% over de rest
Geen vrachtkosten binnen Nederland voor Cenaturio grootverpakkingen en orders vanaf € 30
De adoptanten kunnen zich zelf bij ons melden als ze dit een leuk idee vinden.
Met vriendelijke groeten / Best regards
Egbert Poell Shumafood
Webshop www.shumafood.nl
|
Het is dus absoluut de moeite waard om je te melden op de website van Shumafood om het welkomstpakket te bestellen. Vergeet niet te vertellen wat voor hond (leeftijd) je hebt zodat Egbert je het juiste voer voor je hond kan toesturen. Zoals je in zijn aanbieding kunt lezen, steun je ook het werk van Dierenmissies, mocht je erg tevreden zijn met hetgeen je toegestuurd hebt gekregen en je besluit een vervolg bestelling te doen.
Goed en dan is het, na deze aardige boodschap, nu tijd om verslag van deze bijzondere dag.
Toen om 02.00 uur de wekker ging was ik al wakker. Onze hondjes hadden me, met al hun liefdevolle kroelneigingen, bijna het bed uit gewerkt. Daisy die eergisteren even onder narcose was geweest omdat er een klein bobbeltje uit haar oorschelp gehaald moest worden, is de laatste dagen erg zielig en zoekt wat extra liefde… Tja… Zij is de grootste van de vier en normaal ligt zij op de grond voor het bed. Niet deze keer natuurlijk… Enfin, op mijn zij liggend, met mijn ogen gericht op de wekker, mijzelf vasthoudend aan een smal randje van het matras, lag ik op de verlossende zoemer te wachten… het moment dat ik op mocht staan.
Ik drukte onmiddellijk de wekker uit maar het kwaad was al geschied want de 16 pootjes waren in beweging gekomen en klommen over Annerie om te zien of zij toevallig ook niet wakker was. Nee dus… Die had de avond te voor als alles klaar gezet….
Koffie !!!!! (nog slechts een kwestie van het knopje aanzetten) was mijn eerste gedachte en toen ik opstond, volgden onze trouwe vriendjes vanzelf. Wassen, aankleden en een rondje met de hondjes lopen. Annerie die altijd alle voorbereidingen voor me neemt, had nu tenminste in de ochtend een beetje extra tijd voordat de hondejs uit zouden moeten. Nog een laatste controle of ik werkelijk alles heb.. Printje van de email van Transavia voor het inchecken, kennels … die stonden al in de suto, Reistas voor onze reiziger in de cabine, met nu nog een handtas er in met eten, puzzeltje, telefoonlader, dierenmissies spulletjes als balpennen, visitekaartjes etc… ach je sleept wat mee op zo’n trip.
Alles was weer perfect geregeld en ik kon vertrekken. Annerie zwaaide me uit en ook de hondjes bleven me in vertwijfeling nakijken want eigenlijk willen die altijd mee… niet op een dag als vandaag .. dan zijn ze de grote steun voor Annerie (pfffff..) Het was half vier toen ik wegreed richting Schiphol waar ik deze keer om 05.15 uur arriveerde. Deze keer had ik echt meer dan genoeg tijd om in te checken en de kennels af te geven bij de odd size balie. Het vertrek van mijn vlucht stond gepland om 06.55 uur… Nu had ik meer dan het dubbele van de tijd dan dat ik vorige keer had toen het bijna fout was gelopen. Toen ik bij de gate kwam zag ik deze keer hoe de koffers èn de air kennels aan boord geladen werden… Kijk dat gaf wat meer rust…
Ja, het kan ook wel eens heel relaxed verlopen. Toen ook de vlucht zelf voorspoedig verliep stond ik om goed 09.30 uur in Alicante.
Het zonnetje was hier heerlijk .. Wat en verschil met Nederland waar de herfst goed is begonnen. Het enige wat ik op dat moment kon doen is wachten op de komst van de hondjes….
Rond 15.00 uur maken Piedy en Juan Carlos zich kaar om met de hondjes naar de luchthaven van Alicante af te reizen. Guapa, Ocaen, Zontj en Maleva moeten nu in één grote bench. Luna mag bij Piedy op Sschoot de autorit naar het vliegveld maken.
Rond 18.00 uur krijg ik een berichtje op mijn mobieltje dat Piedy en Juan Carlos op de luchthaven waren aangekomen en dat ze nu in de parkeergarage stonden. Guapa mocht aan de lijn, Luna in de armen de drie kleine rakkers mochten in de bench de wandeling naar de vertrekhal maken waar ik stond te wachten.
Om de hondjes lang mogelijk een frisse neus te geven, besloten we om op het terrasje buiten het luchthavengebouw te blijven tot dat het tijd is voor het inchecken.
Tegen 20.00 uur werd het tijd om in te checken. Daar werden de air kennels in elkaar gezet omdat ze dan voorzien worden van een label die aangeeft op welke vlucht ze mee moesten.
Als alle formaliteiten rondom het inchecken is afgehandeld krijgen de hondjes nog een beetje water en wordt er, voor het laatst voor de reis, nog een rondje buiten het gebouw gelopen.
Toen was het zover dat we naar de Odd size bagage afgifte punt moesten gaan om ze nu toe te vertrouwen aan de zorg van het luchthaven personeel. Na dit moment zou ik Juapa, Ocean, Zontaj en Maleva pas weer zien op Schiphol.
Nadat ik afscheid genomen had van Piedy en Juan Carlos stond ik hier op het punt om door de controle te gaan om mijn gate op te zoeken. Ik hou de tas met de kleine Luna nog even omhoog als laatste groet naar Piedy en Juan Carlos. Het was toen inmiddels 21.00 uur geworden.
Uiteindelijk vertrekken we pas tegen 22.30 uur. Bijna een uur te laat. Verontschuldigingen van het cabine personeel voor het late vertrek hoorde ik gelaten aan want daar was toch iets tegen te doen. Ik kon alleen maar hopen dat ook de baasjes in Nederland van de vertraging vernomen hadden anders was het wachten bij de aankomsthal op Schiphol nog langer dan normaal.
Onderweg heeft Luna zich perfect gedragen. Zo’n klein frummeltje in een reistas in de cabine trekt altijd wel de aandacht en dat is ook niet zo gek natuurlijk. Zeg nou zelf..
Gelukkig ging verliep de vlucht zeer voorspoedig en stond ik rond 02.15 bij de bagageafdeling om te wachten op de kennels die uit het ruim moesten komen. Die worden altijd als laatste (na alle koffers) naar boven gebracht en tot die tijd kon ik niets anders doen dan alvast de nieuwe baasjes Luna laten zien die ik bij me had en samen met mij moest wachten op onze reisgenootjes. Nu nog even met een glazen wand ertussen maar dat zou gauw daarna anders zijn. Op de voorgrond kijkt Luna belangstellend naar Max, de grote lobbes, en Robin die voor haar zullen gaan zorgen. Gelukkig zou ze in de toekomst altijd vergezeld worden van Ocean die ook bij Robin mag gaan wonen.
Zoals gezegd werden Ocean en Luna verwelkomd door Mariëlle, haar man en zoontje Robin en oude lobbes Max. Max is aan het sukkelen met de gezondheid maar mocht natuurlijk op de leuke moment niet ontbreken. De andere morgen kreeg ik dit plaatje toegestuurd die ik toch graag wilde laten zien Robin met de twee pups op de bank zit. Wat moet jij je rijk voelen Robin…. !!!
Rosanne kon eindelijk Zontaj in de armen sluiten. Zoals altijd is de grote dag van het reizen een moment dat dat waarop naar uitgekeken wordt. Rosanne had de reis van 8 oktober moeten laten overgaan omdat die al vol was en dan is elke dag langer wachten een dag te lang. Zontaj is er klaar voor om nu lekker door Rosanne verwend te worden. Het wachten werd beloond en niemand kan meer tussen hen tweetjes komen. Nu kon het laatste stuk van de reis beginnen. Op naar Leeuwarden…..
Familie van Mierlo kwamen Maleva verwelkomen. Heerlijk om te zien hoe zij zich ook overgeeft aan de knuffels die ze mocht ontvangen. Tja hoe lekker kan het zijn om zo in de aandacht te staan en dat zal strakjes in Arnhem niet anders zijn.
Dan hebben Guapa nog… Ach ach wat was de aanloop naar deze dag spannend voor haar in alle opzichten. Guapa is nu eenmaal wat voorzichtiger dan de meeste hondjes en ze kijkt graag ‘de kat uit de boom’. De klik tussen Veronique en Guapa was al sinds augustus een feit. Eerst had ze mee mogen komen op 8 oktober maar dat liep opnieuw door persoonlijke omstandigheden even anders. Haar koffertje moest gepakt blijven staan voor nog minstens een maand. Groot was de blijdschap bij Veronique en bij de verzorgers Piedy en Juan Carlos toen bekend was dat het tij was gekeerd en ze toch eerder mee mocht komen. Het was echt even passen en meten maar het is gelukt en eindelijk kon Veronique nu haar schat in de armen sluiten. Angst lijkt als sneeuw voor de zon verdwenen en onmiddellijk gaf Guapa zich over aan de liefde van Veronique die met haar (klein)dochter Guapa het veilige gevoel boden dat ze zo nodig heeft. Ver hoefden ze niet te rijden want Hoofddorp wordt de plaats waar Guapa zal gaan wonen.
Wat een geweldige reis met wederom een fantastisch slot. Het enige minpuntje was de vertraging van het vertrek uit Spanje waardoor het die nacht later werd dan was verwacht. Tja daar hebben we geen invloed op. Toen ik om 04.00 uur thuis was en ik welkom werd geheten door mijn eigen thuisfront voelde ik me toch wel moe. Het was wee een lange maar hele leuke dag geweest. Als alles OK is kun je je makkelijk overgeven aan de vermoeidheid. Zoals gewoonlijk heb ik bij thuiskomst ons roedeltje ook even een plasje laten doen. Dat zou mij de volgende morgen wat extra tijd geven. Tja ik ben ook geen 18 meer . hahaha…
Groetjes van ons
Annerie en Ton