Vliegreizen: Het Dierenmissies Weekjournaal van 7 september 2014

Beste mensen,

We hebben leuke, trieste, luchtige en leerzame onderwerpen. Volg onze week van dag tot dag en beleef met ons mee  wat er deze week op ons af kwam. Lees alles over de blije reis van Chispa, Sola (Denia) en Terra, de laatste ontwikkelingen over de reddingsoperatie in Murcia,  de fistel van Sally, het overlijden van Bikkel (Bon), de 4-kanten column, de zin van de week en nog veel meer. Kortom te veel om op te noemen.

We hopen dat veel lezers gebruik zullen maken van het reactie-formulier onder aan Het Weekjournaal.!!!!

 

WE ZOEKEN NOG ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAAL

Plaatsing van uw advertentie in het Weekjournaal bereikt jaarlijks 400.000 websitebezoekjes van dierenliefhebbers en het weekjournaal heeft 400 vaste abonnees!!!!!

Advertentiekosten zijn:

Geplaatste Logo met link naar website is 25 euro per kwartaal (circa 12 plaatsingen)
Indien daarbij week of maand aanbiedingen worden vermeld dan is het 40 per kwartaal.

VRAAG MEER INFO over adverteren op dierenmissies@gmail.com

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid.  Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.

Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!! 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De week van dag tot dag:

Maandag 1 september 2014:

Alles is definitief klaar voor de reis van morgen en terwijl we nog wat mailtjes beantwoorden krijgen we een bericht van Sidney en Lotte de baasjes van Uma (Nena), hier links op de foto. Nu vragen ze aan ons vragen om uit te kijken naar een maatje voor haar. Natuurlijk doen we dat graag…!!!!

Dan komt een vreselijk bericht binnen van Piedy over een asiel bij hen uit de buurt. De omstandigheden in dat asiel zijn erg slecht en daarom hadden Piedy en Juan Carlos afspraken gemaakt om wat hondjes van hen in de opvang te nemen.
Nu blijkt daar in de nacht van Zondag op Maandag ingebroken te zijn door “bastards” (zoals Piedy ze noemt)  waarbij 2 honden zijn gedood en 5 honden gewond zijn geraakt. Wat er zich precies heeft afgespeeld is nog niet duidelijk. Toevallig hadden we al informatie gekregen over de hond Busa die op korte termijn bij Piedy mocht komen wonen. Nu 1 van de overleden honden Busa betreft, doet het extra zeer…… Busa had alle kans om geadopteerd te worden … het heeft niet zo mogen zijn.

Het is aan het begin van de avond dat we zien dat Sally tijdens het uitgaan steeds op de grond gaat zitten. Een kleine inspectie onder haar staartje laat zien dat er wat bloed zichtbaar is. Geen getreuzel maar direct even onze dierenarts in Balkbrug gebeld. Dit kan niet wachten en zeker niet als ik morgen de hele dag op reis ben. We waren om 21.00 uur welkom. Sally in de auto en hopla even naar de dokter. Daar bleek dat ze een fistel had bij haar anaalkliertje. De kliertjes werden leeggedrukt wat ze natuurlijk niet leuk vond. Een prik met cortison en een flinke antibiotica kuur voor 10 dagen moest dit euvel verhelpen. Nu de druk rond haar poepertje weg was, voelde ze zich al een stuk beter. Ze blijft natuurlijk wel zielig na de “zware” doktersbehandeling dus thuis werd ze even verwend met een dekentje op de bank. Tja, dat moet ze natuurlijk uitbuiten. Lekkere dingetjes krijgen omdat ze zo’n grote meid was … en dan alle extra aandacht. Ach, dat mag…
.

Dinsdag 2 september 2014:

 

Een vriend van Piedy en Juan Carlos heeft een kleine Yorkshire pup met ondervoedingsverschijnselen kunnen redden uit de handen van de vrouw in Murcia.

De pup is nu veilig in de zorg van Piedy en Juan Carlos en heet Paca.

Paca zal nu eerst aansterken en alle medisch zorg krijgen die het behoeft. Mits gezond zal ze begin october voor adoptie in aanmerking komen. Hoera … dit is nummer 2 die Piedy en Juan Carlos hebben kunnen redden uit de hel in Murcia.

 

De vlucht van Sola (Denia), Chispa en Terra

De wagen stond geladen met de kennels klaar toen ik iets voor 08.00 uur instapte om af te reizen naar Valencia om Sola, Chispa en Terra te halen. Rond 10.00 uur parkeerde ik op P2 bij Schiphol en zag ik aan de vele auto’s dat het behoorlijk druk was en moest vrij achteraan in de parkeergarage een plekje zoeken. Vlug de twee grote pakketten met kennels en de extra ingezamelde spulletje, zoals riempjes, medicijnen en tal van andere zaken op een karretje gezet en toen kon ik de wandeling naar de vertrekhal gaan maken.

Dat de spanningen in de wereld zijn weerslag ook op het vliegverkeer heeft werd me duidelijk toen ik zag dat de controle, vlak voor je naar gate loopt, drastisch is aangepakt. In plaats van een poortje met de metaal detector staan er nu twee volledige body-scan machines en zijn de roltafels waar de bakjes op staan om je spulletjes te laten scannen door de X-ray machine ook aangepast. Ach ja… het maakt niet uit..  als we maar veilig kunnen vliegen.

Ook  bij de gate C 9 waar  de HV 6335 gereed stond voor vertrek, was het erg druk.

Gelukkig was de heenvlucht voorspoedig en kon ik mijn plekje op de luchthaven van Valencia innemen om te wachten tot dat Piedy en Juan Carlos met de hondjes daar zouden arriveren.

 

 

 

 

 

Tegen 18.00 uur waren Piedy en Juan Carlos met de hondjes op de luchthaven en kon ik hen met de hondjes begroeten.

Sola (Denia) is echt aan Piedy gekleefd en vindt niets fijner dan door haar tegen haar aan gedrukt te worden. Als iemand in haar buurt komt dan gromt ze om Piedy te beschermen.  Het is het gevolg van haar verleden. Haar noodzakelijke abortus en sterilisatie heeft haar een emotionele moeilijke tijd bezorgd waarvan ze nu is genezen. Gedurende het genezingsproces heeft ze erg aan Piedy gehangen. Toch gaat dat ook goed hoor want als Piedy even uit het zicht is vindt het ze het ook wel goed om bij mij  op schoot te zitten. Ik was toen een soort ‘goede tweede’. Dat moet gewoon wat slijten en dat zal dus tijd kosten.

Chispa is helemaal zichzelf en vindt alle aandacht heerlijk. Het maakt haar helemaal niets uit wat voor aandacht ze krijgt als ze maar niet overgeslagen wordt. Onder de tafel zoekt ze naar de hand die haar gewillig even wil aanhalen.

Terra is als grote pup natuurlijk altijd heel ontwapenend. En zelfs toen we in de rij stonden te wachten bij de incheckbalie, had ze het hart gestolen van een dame die achter ons stond. Zo’n grote lieverd kan natuurlijk ook heel veel liefde uitstralen.

 

Voor we gaan inchecken nog even snel de berichtjes bekijken en het thuisfront laten weten dat alles OK is.

Nu gaat het met het inchecken van de hondjes ietsje anders dan op andere luchthavens. Normaal ga je na het inchecken met de kennels en de hondjes naar een speciale afdeling waar ze de kennels met hondjes in ontvangst nemen.

Hier moet je wachten tot er een mevrouw achter haar counter komt die met je mee loopt en je begeleidt naar een ruimte achter de schermen. Tja en omdat het ook nog eens erg druk was stonden we een hele tijd te wachten tot die dame zich los kon rukken van haar stoeltje. Inmiddels was het al tijd om aan boord te gaan toen ik nog door de controle heen moest. Piedy en Juan Carlos hebben de honneurs waargenomen en zijn met de vrouw mee gegaan zodat ik naar de gate kon gaan. Alles kwam zo toch weer op z’n pootjes terecht.

Ik snap er niets van. Dit vliegtuig zat lang niet vol dus zou je zeggen dat er meer mensen naar Spanje gaan dan er terug komen. Dat zal wel te simpel gedacht zijn….

De vlucht ging ook nu weer voorspoedig.

Iets voor middernacht kwamen we op Schiphol aan.

.

 

 

Woensdag 3 september 2014:

Ik kreeg een telefoontje van Gertruud, het baasje van Sola, die op ons stond te wachten in aankomsthal 1. Logisch dat ze even controleert of alles wel goed is want het zou toch nog tot 00.15 uur duren voor we uit het vliegtuig mochten en naar de bagageafdeling konden wandelen. Voor je daar dan bent is het al gauw weer 10 minuten later. Ook nu wisten we dat we een tijdje moesten wachten op de kennels die als laatste, na de koffers, uit het ruim zouden komen. Tegen 01.00 uur was het eindelijk zover. Ik heb Sola uit het kenneltje gehaald waar ze alleen in had gereisd en dankbaar liet ze zich oppakken. Terra en Chispa lagen allebei volkomen rustig in de grote kennel te wachten en vonden het allemaal wel best.

 

 

Gertruud was met een kennis naar Schiphol gekomen en had ook de kleine Penny (Pingui) meegenomen om Sola welkom te heten. Penny en Sola kennen elkaar en zijn destijd samen gered en hebben toen ook samen bij Piedy in huis gewoond. Even snuffelen en hopla…. dan staan ze ineens weer naast elkaar of ze nooit gescheiden zijn geweest. Dan wordt het tijd naar haar nieuwe huis te gaan waar Onedin en Pepper nog wachten om met Sola kennis te maken. Het zal opnieuw wennen worden voor de kleine Sola. Gertruud neemt er alle tijd voor want zij zal voor Sola de plaats van Piedy in gaan nemen. Dat zal ook wel tijd kosten maar de eerste berichten zijn goed en we hoorden dat ze al zelfstandig op de schoot van Gertruud een veilig plekje had gevonden om lekker uit te rusten.

Zodra we uit de drukte van de aankomstshal waren liet ik Terra en Chispa uit de kennel. Zij zouden met mij mee in de auto gaan.

 

 

Onderweg bleek maar weer eens hoe makkelijk beide schatten waren. Zodra ze in de auto waren zochten ze meteen een plekje op om te gaan slapen. Kleine Chispa naast me op de passagiersstoel en Terra ging languit achterin liggen. Wat een heerlijk gezicht.

 

 

Iets over 03.00 uur kwamen we in Meppel aan. Ik belde het baasje van Terra met de boodschap dat we er zo zouden zijn.  Hans en dochter Ellis stonden ons op te wachten en toen Terra eenmaal  binnen was, leek het of ze hier al lang had gewoond.

Zonder enige gêne startte Tera met het verkennen van het huis. De keuken, bijkeuken etensbak .. alles werd goedgekeurd en toen was het de beurt aan de baasjes.

Een lekkere kriebel op haar buik van Ellis en de goedkeurende aai van de baas Hans…

Dit gaat helemaal goed komen.

 

Toen werd het echt tijd om naar huis te gaan met Chispa. Het was al 03.30 uur geworden en haar ontmoeting met onze hondjes stond haar nog te wachten.

Onderweg hoorde ik plots dat de uitlaat lek was. Van het ene op het andere moment was er het zware gebrom te horen. Ik kon er nu toch niets aan doen dan alleen maar rustig verder te rijden. Niet te veel toeren maken om vooral niemand wakker te maken.

 Zoals altijd werd ook dit keer Chispa als nieuweling gastvrij ontvangen. Bijna geruisloos ging ze op in de groep en binnen 10 minuten vond ze echt dat ze de zelfde rechten had als de rest. Prima. Maar toen ik tegen 04.30 uur naar bed wilde kwam ik er achter dat ze die rechten ook al in praktijk had gebracht. Probeer maar eens een plekje te vinden als er vijf kleine mormels met jou het ook tijd vinden om op bed te gaan liggen…. Annerie maakte gauw een foto van dit plaatje… OK maar allemaal een beetje opschuiven graag … Annerie is toen maar op gebleven….

In de loop van de morgen waren we allemaal weer op en gingen we wandelen in het bos. Chispa vond het prachtig en mocht ook gewoon loslopen want ze luistert prima. Dit konden we nog diverse keren doen want het was nu een kwestie van wachten tot haar baasjes haar in de avond zouden ophalen.

Rond 20.30 uur kwamen Roos, dochter Roselle en zoon Vico op de camping aan en konden ze eindelijk in het echt kennis maken met Chispa. Of ze wist dat zij voor haar kwamen, sprong ze direct bij hen op de bank om bij hen plaats te nemen. Wat een geweldig gezicht. Toen ze bij hen in de auto stapte nam ze plaats op de schoot van Vico en zo begon haar allerlaatste stukje van de reis richting Eefde.

Zo is dit reisavontuur weer tot een goed einde gebracht want de hondjes zijn nu op hun plaats van bestemming. Dat geeft weer rust in de tent.

 

Donderdag 4 september 2014:

Vanmorgen moest er naar de uitlaat gekeken worden want zo konden we niet blijven rijden. Ik bracht de auto naar garage Eddy Boer in IJhorst waar Eddy de scepter zwaait en samen met Harm de reparaties voor hun rekening nemen. Ik vreesde het ergste want de uitlaat was vlak voor de knalpot afgebroken. Ik vertelde dat ik hoopte dat de reparatie niet te veel zou kosten omdat het om de auto van onze Stichting Dierenmissies ging. Eddy, die mij hielp, zei me maar ven koffie te gaan drinken in hun koffieruimte. Of het mijn knappe kop was of dat het onze doelstelling van Dierenmissies was … we zouden in ieder geval aangenaam verrast worden.

Binnen het half uur kwam Eddy weer met de autosleutels in het koffiehok. Het was gepiept. Ik moest 15 euro afrekenen. Omdat ik daar niet kon pinnen en ik maar 13 euro bij me zei ik dat ik even geld moest halen.  “Ach dat was ook wel goed..”.  Ik was verbaasd, voelde wat schaamte maar was vooral opgelucht dat de kosten voor de reparatie zo laag waren gebleven en natuurlijk bedankte ik de monteur hartelijk. De auto is weer net zo stil als in nieuw staat en Annerie en ik hebben afgesproken dat we morgen namens Dierenmissies de resterende twee euro’s en een appeltaartje gaan afgeven als dank voor deze fantastische service.

———–

Soms krijgen we ook leuk nieuws uit het asiel. Zo ook nu !!!!
Een kennis van ons Peter, die al eerder (gratis en voor niets) voer had gebracht op het asiel, had al eens beloofd om uit te kijken naar een oude maar bruikbare caravan voor op het asiel. Natuurlijk geloven we dat graag maar als hij dan ook daadwerkelijk ineens op de stoep staat met een flinke caravan dan is dat toch echt geweldig.  Een grote schoonmaakbeurt en wat kleine reparaties zijn nodig om hem weer bruikbaar te maken maar dat is natuurlijk iets wat tussendoor gedaan kan worden… Nu nog de elektriciteit voor elkaar krijgen op het asiel en dan zijn we weer een heel stuk verder…. Zo gaat ie goed….

———–

En zoals het ook gaat in het leven kregen we ook een ontzettend naar bericht over Bikkel (Bon).

Bikkel zou dood zijn !!!!!!!!
Bikkeltje (Bon) is op 15 december (als 4,5 maanden oude pup) met zus Luna (Bonna) naar Nederland gekomen in blakende gezondheid……… De eerste maanden kregen we met enige tussenpozen berichtjes over Bikkel dat alles prima was en dat hij met regelmaat met zusje Luna mocht spelen.

Op 26 augustus kregen we een dringend berichtje van het baasje van Bikkel om even te bellen. Natuurlijk hebben we dat meteen gedaan. Dat was het moment dat we voor het eerst hoorde van enig ziektebeeld. De dierenarts die, in de praktijk (naar zeggen van het bazinnetje van Bikkel) ooit twee gevallen van Leishmania heeft gehad, had schijnbaar aangeraden om een bloedtest te laten doen om Leishmania uit te sluiten. Een bloedtest naar allergieën was volgens het Bazinnetje te duur.

Vandaag bereikte ons via via het vreselijk bericht dat ze Bikkeltje had laten inslapen. We wachten nog op de officiële melding van zijn bazinnetje.

Mocht dit zo zijn moeten we ons ernstig beraden over wat we zullen doen zowel tegen haar als tegen de dierenarts. Het kan toch niet zo zijn dat je een hondje van amper 1 jaar laat inslapen omdat die huidproblemen heeft?

Zeer vermoedelijk hebben dus de medische kosten een rol gespeeld. Ondanks ons advies om een verzekering af te sluiten voor Bikkel heeft ze dit niet gedaan. We kunnen niet genoeg aandringen op het nemen van een verzekering zodat je nooit voor grote onverwachte kosten kunt komen te staan. We overwegen om in het adoptiecontractje op te nemen dat voor elke gezonde hond die naar Holland komt, het nemen van een verzekering verplicht wordt gesteld.
Voor Bikkeltje is dit te laat.
Sorry Bikkel het spijt ons verschrikkelijk.!!!!

Voor ons zit er niets anders op dat dit bericht te delen met Piedy en Juan Carlos, de verzorgers van Bikkel in Spanje. Zij hebben hem liefdevol opgevangen tot hij geadopteerd werd door een baasje in Nederland waarin wij het vertrouwen hadden dat die goed voor Bikkeltje zou zorgen. Niet dus… Dit bericht zal bij hen inslaan als een bom….

 

Vrijdag 5 september  2014

Berichten over de situatie in Murcia volgen elkaar snel op. Gedurende de hele week kregen we van Piedy en Juan Carlos korte berichtjes vandaar dat nog steeds geen officieel inzamelingsproject is gestart. Vandaag is er een bijeenkomst geweest van de vrouw, politie, en vertegenwoordigers van diverse asielen waaronder die van Piedy en Juan Carlos. Een aantal schrijnende zieke dieren, die een enkele kans op genezing hebben zullen worden geëuthanaseerd. Een aantal honden is nu naar particulieren gegaan maar zoals we al vertelden moeten alle honden ondergebracht zijn op 20 september   Pas als er dan nog honden over zijn komen die in aanmerking om door asielen opgevangen te worden. Zoals het er nu uitziet zullen dit er ongeveer 170 dieren zijn. Honden die geen onderdak krijgen gaan direct naar het dodingsstation.

Zaterdag 6 september 2014

Vandaag hoorden we dat diverse particulieren de honden weer terug kwamen brengen omdat de dieren ziek bleken. Volgens Piedy is het nu echt complete chaos en wordt er met de dieren gesold. Los van wat er op 20 september op hen af zal komen hebben PIedy en Juan Carlos het zo kunnen regelen dat het blinde teefje die hoog zwanger was en die zij vorige week tijdens hun bezoek aan de dame al wilden opvangen, op maandag of dinsdag bij hen zal komen. Zo dat is nummer 3. Nu de rest nog.

 

Zondag 7 september 2014

Vandaag zullen we ook de officiële inzamelingspagina voor de reddingsoperatie in Murcia afmaken zodat die morgen gepubliceerd kan worden. Iedereen die ook geabonneerd is op het Weekjournaal zal hier apart een mailtje over krijgen.

Nu eerst het weekjournaal klaar maken……

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Met dank voor de fantastische service die we mochten ervaren.

KLIK op het logo om hun website bezoeken.

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ingezonden stukje van ….

Deze week hebben we geen ingezonden stukje …

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Donateur van onder andere diverse medicijnen en anti parasitaire middelen.

KLIK op het logo en bezoek hun website

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 De 4-kanten column van Ton

 

Hoe erg kan het zijn als je niet in staat bent om je hond niet de zorg te kunnen geven die het behoeft. Je moet er vanuit kunnen gaan dat ieder baasje beseft, dat het houden van een hond geld kost. De kosten voor het eten, de pipetjes, de hondenkoekjes, de jaarlijkse prikjes bij de dierenarts en hondenbelasting, zijn allemaal te voorzien maar wat als de hond wordt aangereden en plots een operatie behoeft? Of als een hond een fysiek ongemak krijgt dat ook medische zorg vergt die je zelf niet kunt geven en dus één of meerder tripjes naar de dierenarts noodzakelijk maken. Dan kunnen de kosten al gauw oplopen. Wat doe je dan? . Gelukkig komt dit bij de meeste honden niet voor en hebben die een gelukkig leventje al dan niet met, na vele jaren, wat kleine ongemakken die te maken hebben met de ouderdom. Maar om voorbereid te zijn op die onvoorziene momenten dat je maatje alle liefde en zorg nodig heeft om weer gezond te worden, dan zul je wat financiële reserves moeten hebben. Het is juist voor die momenten goed als je zo’n verzekering hebt afgesloten. We weten dat het onmogelijk is om een verzekering af te sluiten voor een hond die met Leishmania besmetting naar Nederland is gekomen, maar alle andere honden hebben een gezondheidsverklaring waardoor ze daarvoor wel in aanmerking komen. . Hoe schrijnend is het niet als je bewust besluit je hond niet te verzekeren als later die verzekering goed van pas zou komen. Sterker nog, hoe erg is het als later blijkt dat je je trouwe maatje niet kunt helpen aan een simpele medische handeling omdat je gewoon het geld er niet voor hebt? . Als mensen zeggen dat een verzekering te duur is, is het goed om dat eens van dicht bij te bekijken. Maken we een gemiddeld sommetje voor de jaarlijkse kosten van een hond dan komen we op het volgende plaatje: . Voer (afhankelijk van de grote van de hond) gemiddeld                                                           300 euro Inentingen gemiddeld                                                                                                           100 euro Daarnaast koopt de gemiddelde hondenliefhebber een veelvoud aan extraatjes die ongemerkt in de wekelijkse boodschappenmand verdwijnt (zoals dentasticks, kluifjes, hondenkoekjes etc…)                                                                   150 euro Hondenbelasting (afhankelijk van gemeente)                                                                          150 euro Een nieuw riempje, jasje, dekentje of hondenkussen etc..                                                          50 euro Totaal 750 euro per jaar wat neerkomt op ca. 62,50 euro per maand. . Nu zijn er een heleboel verzekeringen maar zou je alleen de bijzondere behandelingen willen verzekeren (zodat je naast de reguliere uitgaven niet voor echte grote kosten komt te staan), dan ben je ongeveer 10 euro per maand kwijt. Die kosten moet je ook maandelijks voldoen. Heb je niet de financiële ruimte om in een kort tijdsbestek 1.000 euro op te hoesten om die vervelende onverwachte ziektekosten te betalen dan is het zeker verstandig om een verzekering te overwegen. Het zal zeker een heleboel hartzeer kunnen voorkomen… en je maatje zal je dankbaar zijn… !!!! . Wij willen zelf toch ook geholpen worden aan een gebroken pootje, een allergie, of andere kwaal? Of denkt u dat het beter is om dan een zelfdodingspil te nemen zodat u geen geld meer aan uzelf uit te hoeven geven?

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

SHUMA FOOD Voor kwaliteitsvoeder tegen aantrekkelijke prijs En u helpt hierbij Dierenmissies.!!!!

Nog geen proefpakket aangevraagd? Overtuig u en uw hond. KLIK op het logo en bezoek hun website
bel Egbert Poell 040-2620550

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Afsluitend hier de zin van de week:

Konden we elkaar maar beter begrijpen, dan zouden minder volkeren met elkaar in oorlog zijn … Konden we elkaar maar net als honden, over de hele wereld verstaan, dat scheelt een heleboel pijn …. . Veel mensen vragen zich af of het communiceren in de Nederlandse taal tegen een Spaanse hond  problemen geeft. Nee hoor, het is meer uw houding, toon van stem, manier van oogcontact dat de hond prima begrijpt. Natuurlijk zal de hond na korte tijd ook de geluiden (klanken), die bij een bepaald commando horen, gaan herkennen en dan wordt het voor de hond nog makkelijker om te reageren op uw wensen. Maar hoe zit het dan met Spaanse honden en Nederlandse honden. Kunnen die elkaar verstaan? Kortom, bestaan er bij dieren zoiets als een taalbarrière? . Dat is lastig te zeggen want dieren houden zich niet aan door mensen getrokken landsgrenzen. Toch is er bij verschillende beesten aangetoond dat er zoiets al een soort dialect bestaat. Walvissen lijken uit verschillende delen van de oceaan ook verschillende geluiden te produceren en het is nog onduidelijk of die elkaar begrijpen zoals dat walvissen uit een zelfde gebied doen. Ook zijn er vogels ontdekt waarvan er groepen eigen deuntjes hadden ontwikkeld. Ook bij hen is het onduidelijk of ze elkaar uit verschillende delen ‘verstaan’. Wel was het opvallend dat vogeltjes van hetzelfde soort uit een soort grensgebied “beide deuntjes” konden fluiten. Eveneens bleek dat vogels er de voorkeur aan gaven een partner te zoeken die hetzelfde dialect sprak. (Bron Quest) . Maak je vooral niet druk over de linguïstische capaciteiten van je hond hoor… Zijn of haar vocabulaire is, te samen met bepaalde gedragingen, meer dan voldoende om uitstekend te kunnen communiceren met elke andere hond. Een opgewonden blaf of een pijnlijke of angstige jank is overal het zelfde en het kwispelen van de staart, met gespitste oren je aanstaren, uitbundig in het rond springen of het voorzichtig snuffelen onder de staart van de ander etc… wordt prima begrepen. . Nu is de vraag: Kennen mensen dat ook? .Ach, het zal niet veel anders zijn dan wanneer je in een ver land op vakantie bent en met behulp van een paar woorden en het gebruik van handen en voeten duidelijk wilt maken dat je een drankje wilt bestellen…

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ADVERTENTIE RUIMTE

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies.
We zien uw reacties graag tegemoet.

Groetjes,
Annerie en Ton