Beste mensen,
Deze week staat de vlucht van Rony centraal en zoals gebruikelijk is zijn verhaal verweven in het weekoverzicht. Beleef de gebeurtenissen van deze week met ons mee en bekijk de diverse filmpjes en lees over de onderwerpen: Petra’s bezoek, Nieuwe baasjes van Rony zijn onderweg, De Porch, Waar zouden ze blij mee zijn?, Einde vakantie van Mia en Indy, Russo heeft eindelijk een baasje gevonden, Begin vakantie van Simba en Nellie, De grote dag voor Rony, Vervolg actie tegen de dierenbeul in Monteallegre, Onverwachte stortbuien, Het gevecht tegen het water gaat door, toch nog nieuws van Freekie, Ingezonden stukjes van Emma, Selena en Suzanne. De 4-kanten column met ‘Gemiste kans’, De (on)zin van de week over “Sociale verkeersovertreding” en nog veel meer…
Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!
GEZOCHT………..
|
ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAAL
Plaatsing van uw advertentie in het Weekjournaal bereikt jaarlijks 400.000 websitebezoekjes van dierenliefhebbers en het weekjournaal heeft 400 vaste abonnees!!!!!
Advertentiekosten zijn:
Geplaatste Logo met link naar website is 25 euro per kwartaal (circa 12 plaatsingen) Indien daarbij week of maand aanbiedingen worden vermeld dan is het 40 per kwartaal.
VRAAG MEER INFO over adverteren op dierenmissies@gmail.com
|
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Airconditioning-installaties, koel-toonbanken, koelcellen, vriescellen, koelkasten, vrieskasten/kisten, ijsblokjesmachines, enz. enz. Meer Koeling, landelijk STEK-erkend koeltechnisch installateur, gespecialiseerd in reparatie, service-en onderhoud op koel/vries en airconditioning-installaties. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ De week van dag tot dag: 1e Pinksterdag Zondag 24 mei 2015
Petra’s bezoek
Aan het eind van de middag arriveren Petra en haar vriend Marco met de hondjes Boris (Betun), Tycho (Albertito) en Jacky op de camping, Het is een goede testrit voordat ze naar Spanje rijdt. De camper is amper 4 dagen haar eigendom dus moet ze de wagen nog leren kennen. Voor het moment van vertrek naar Spanje heeft ze nog zo’n 2 weken.
Nu is ze hier om onder andere ook de spullen op te halen die bij ons klaar staan om meegenomen te worden naar Spanje. Als ze eenmaal dicht bij het bos een plekje hebben gevonden, kan ik ze eindelijk begroeten en de spulletjes brengen die ik in onze auto had klaar gezet.
.
.
.
Het is even flink inladen geblazen maar alles heeft een plekje gekregen. De speciaal ingepakte pakketjes van Corina en Erny hebben een apart plekje gekregen.
Toegezonden pakketje van Erny met erfenis van Conan
Pakketje van Corina voor Perico
Daarna maken zij zich klaar voor de nacht en we spreken af om morgen met de hele club een flinke wandeling te maken.
.
.
.
.
.
——–
Nieuwe baasjes van Rony zijn onderweg
Vandaag vertrekken Ingrid en Eric met het vliegtuig naar Torrevieja in Spanje waar ze een appartement hebben gehuurd. Zoals afgesproken zullen ze vanaf dat adres op 28 mei Rony op gaan halen uit het asiel bij Piedy en Juan Carlos en op 29 mei met Rony naar Nederland vliegen.
.
2e Pinkersterdag Maandag 25 mei 2015
09.30 uur. Zoals afgesproken loop ik met Botas, Sally, Nessje, Pichi en de onze logeetjes Mia en Indy langs de camper van Petra en Mark om hen mee voor te gaan in de boswandeling. Het is een mooie dag. Met uitzondering van Tycho mogen alle hondjes los lopen en is het een hele stoet die door het bos trekt. Natuurlijk levert dit leuke plaatjes op. Links is er een toevallig plaatje geschoten waar alleen Betun, Tycho en Jacky met Marco en Petra op staan. Rechts is het de bende die de hele weg lekker aan het snuffelen zou zijn.
.
.
.
.
Que pasa ? Links: Soms wordt plots de aandacht getrokken al hebben we geen idee waardoor…. Tycho, Pichi en Botas staan gelijk in de houding… Rechts: Nadat ook Indy en Nessje waren komen kijken gaat de stoet al gauw weer verder.
.
.
Rustig kuierend door het bos komen we na ongeveer een uurtje weer bij de camping aan. Ondertussen was Indy al door naar huis gerend en kregen van Annerie een berichtje dat Indy al dik aan een heerlijk botje zat. Als je vier of vijf keer per dag in het bos achter de camping wandelt dan kennen ze de weg goed en net als nu kunnen ze volledig veilig naar de caravan lopen.
.
.
.
.
.Wanneer we vijf minuten later ook arriveren, worden we hartelijk door Indy begroet, staat de koffie klaar en zoeken de honden een kussen om uit te rusten van de ‘enorme’ wandeling… 13.00 uur. Rond de middag maken we nog een flinke wandeling en dan wordt het tijd om afscheid te nemen. Het is dan halverwege de middag. We maken nog een statieportret van Petra met de hondjes voor de camper. Zij zal de reis in deze samenstelling beginnen en de rit naar Spanje maken, de boel afgeven in het asiel, daar een paar weekjes werken, dan Marc ophalen van de luchthaven en nog samen een rondrit maken door Spanje en ….. als laatste etappe van haar reis, indien er dan nog geadopteerde hondjes op vervoer naar Nederland wachten, deze dan van het asiel ophalen en mee laten reizen. We zullen haar reis op de voet volgen en hiervan natuurlijk uitgebreid verslag doen in het Weekjournaal.
.
.
.
.
. ———
Waar zouden ze blij mee zijn?
We krijgen een berichtje met een vraag uit Spanje van Ingrid en Eric. .
Hoi Ton, Nog een vraagje. We willen graag nog wat meebrengen om het asiel te helpen. We dachten aan een paar grote zakken met brokken. Is dat goed of heb je betere suggesties? We hebben al een zak brokken meegekregen van de mensen bij wie we de sleutel van ons appartement moesten ophalen. Dat zijn Engelsen waarvan de vrouw al meerdere 2dehands winkels heeft opgezet in de omgeving van Torrevieja om geld in te zamelen voor de opvang van paarden, ezels, honden en katten. Toevallig dat we die net treffen. Groet, Eric en Ingrid
===Voer is altijd een pracht geschenk. Elke maand gaan er honderden kilo’s voer doorheen dus elke zak die daar naar toe zijn weg vindt is bijzonder welkom===.
Dinsdag 26 mei 2015
Einde vakantie van Mia en Indy
Rond de middag worden Indy en Mia opgehaald door Melvin maar voor hij arriveert is er nog een laatste boswandeling (http://youtu.be/EFEL306vWR4) Ook deze laatste keer voelt Botas zich verantwoordelijk voor het welzijn van deze twee en als Indy op een speelse manier belaagd wordt door Mia moet hij echt even politieagentje spelen en die twee tot de orde roepen. Klik op deplaatjes om de filmpjes te starten (http://youtu.be/zL3yyO4eWK0)
.
.
Dan is baasje Melvin er en kruipen ze allebei bij hem op de bank. Onder het genot van een kopje koffie vertellen we hoe hun vakantie is verlopen en dat deze lieverds altijd welkom zijn. Als even daarna Melvin met Indy en Mia in de auto plaatsnemen en naar huis vertrekken is er ineens een grote stilte merkbaar. .
.
.
.
.
Net alsof onze hondjes nu tot rust komen. Het is ze gegund want het zal niet voor lang zijn omdat morgenavond de nieuwe gasten komen.
—-
Russo heeft eindelijk een baasje gevonden
.
Het zat er aan te komen maar was nog niet geheel zeker. Nu is het definitief. En …. het is echt geweldig nieuws want hij mag gaan wonen bij Demis die hem onlangs is voorgegaan. Zo zijn we weer samen. Demis en Russo (hmmm …. die twee namen achter elkaar uitgesproken klinken erg bekend. Toen wist ik het Demis Russos zanger van ‘My friend the wind’….. Geen wonder dat ze uiteindelijk samen zouden blijven…
.
———-
De porch
Spullen voor de porch worden uitegeladen
Het werk houdt nooit op en wat al lang op het verlanglijstje stond was een porch voor de caravan. Het zal niet alleen meer leefruimte geven maar vooral in de zomer zorgen voor een koel plekje, bescherming geven tegen regen, en in de winter afsluitbaar zijn tegen de felle kou… Omdat de honden en katten in de caravan zich jegens elkaar keurig gedagen maar buiten nog al eens in elkaar vaarwater zitten is het ook gewoon noodzakelijk dat er echt actie ondernomen werd. Een aparte sectie wordt er voor de katten gemaakt. Nu is het zover en met behulp van een vriend wordt deze wens gerealiseerd. .
alles wordt op maat gemaakt klaar voor montage
de montage …
.
.
.
.
.
.
over de volle breedte …
kijk dat scheelt enorm… nu nog verder inrichten
.
.
.
.
.
.
.
.
Piedy schrijft…
We wanted to bring the cast Misifu, Lmon and Mango to live with us but for a very strange reason the dogs attacked the 3 cats, after living together for so long. If the cats are inside the caravan it is fine but not when they are in the porch, it is been difficult for my dogs to get used to this new life….
.
Woensdag 27 mei 2015
Begin vakantie van Simba en Nellie
In de avond krijgen we bezoek van Gladys en Herman die Simba en Nellie komen afgeven voor een korte vakantie.
.
Simba is hier al eerder geweest en laat meteen zien dat zij hier meer mag dan thuis. Ach het is voor hem toch vakantie niet waar.
.
.
.
.
Voor Nellie wordt het de eerste keer. Zij heeft het iets moeilijker en krijgt nog een extra aandacht van Gladys en Herman. Dan verdwijnt Annerie met de hondjes de caravan in en kunnen Gladys en Herman vertrekken. Het is maar voor een par dagen want zondag zijn ze al weer terug. Tijd voor ons genoeg om ze lekker te verwennen…
.
.
.
.
.
.
Donderdag 28 mei 2015:
De grote dag voor Rony .
Vandaag gaat Rony het asiel verlaten. Rond 08.00 uur vertrokken Ingrid en Eric vanuit Torrevieja naar het asiel in Tobarra. Natuurlijk werden zij hartelijk ontvangen en kregen zij een rondleiding waarbij ze kennis konden maken met de hondjes maar het allerbelangrijkste was natuurlijk hun Rony. Hun Rony die de nieuwe naam Freekie kreeg om zijn nieuwe leven te beginnen.
in de schaduw voor de caravan
Niet alleen Freekie maar wilt wat lekkers …
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Tijd voor een rondje over het asiel ….
Natuurlijk gaat Freekie mee …
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
hondenverblijven op de achtergrond …
langs het hekwerk waarachter hondjes een verblijf hebben …
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Rony laat ze de ren van Paura zien …
Freekie’s kriebelbeurt waar Valentina zich mee wil bemoeien ..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Petit (de grote witte Galgo) vraagt aandacht …
Hier gaat Freekie voor om de weg te wijzen …
.
.
.
.
———
Aan het eind van de dag kregen we dit bericht.
Hij is er! Vanochtend opgehaald in Tobarra bij Juan Carlos en Piedy. De reis is niet helemaal vlekkeloos verlopen, hij werd wagenziek en na aankomst in Torrevieja moest ik de huurauto schoonmaken. Gelukkig is hij snel opgeknapt en op dit moment jaagt hij op de katten die steeds op het muurtje bij ons appartement komen zonnen. Morgen zullen we een wat uitvoeriger bericht sturen. Hartelijke groeten Eric & Ingrid
Vrijdag 29 mei 2015
Freekie in Nederland
Dan is eindelijk Freekie’s vlucht naar Nederland en tegen de avond krijgen we dit berichtje…
Hoi Ton, We zijn goed aangekomen. Freekie heeft vannacht rustig geslapen en ook in het vliegtuig hadden we er geen kind aan. Aanvankelijk kostte het wel even moeite om hem in de tas te krijgen. Bij aankomst stonden mijn ouders met Sofie te wachten. Op neutraal terrein was er geen probleem, echter toen we in de auto wilden gaan zitten beet Sofie van zich af (eigen terrein verdedigen). Bij mijn ouders in Venlo zijn we eerst gaan wandelen en in het park begonnen ze al met elkaar te spelen (rangorde bepaling, zie filmpje). Het gaat nu goed. Morgen sturen we nog wat foto’s.
Groet, Eric en Ingrid
Zaterdag 30 mei 2015
=========
Vervolg actie tegen de dierenbeul in Monteallegre.
We maakten eerder melding van de rechtszaak die Piedy en Juan Carlo voorbereiden tegen de man, uithanden van wie zij al 22 honden hebben gered. Nu moet er opnieuw in actie gekomen worden. Opnieuw liggen er honden in de bloedhitte aan de ketting. Deze dieren krijgen brokken en stukken rauwe lamsresten te eten. Dit lijkt misschien luxe maar niet als het een geslacht lam betreft waarvan de resten al dagen in de hitte ligt te rotten en de waterbakken leeg zijn… Onderstaande foto’s zijn heimelijk genomen door kennis van Piedy en Juan Carlos.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
———-
Onverwachte stortbuien
Vaak hebben we verteld hoe extreem het weer kan zijn in Tobarra. Net als je denkt dat alles onder controle lijkt, gooit het weer roet in het eten. Vandaag is er weer een ‘zomers (stort)buitje’ gevallen dat voor de nodige ellende zorgde. Het asiel staat weer op diverse plaatsen onder water.
Het verblijf van Paura is onder gelopen. Gelukkig kan het niet meer zo hoog komen dat het leven van hondjes in gevaar komen maar dit is toch wel heel vervelend en behoeft weer onmiddellijke aandacht.
Dit is Piedy schreef…
We need to do something about this, Paura`s place is the worse, the house is full of water.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
——
Vervolg vakantie Simba en Nellie
Het gaat die twee goed af. “Hiking in the woods” is absoluut hun favoriete bezigheid. Hoewel ze een eigen plekje hebben gevonden om te rusten is het toch altijd even kijken wie het eerst is om een plekje op schoot te bemachtigen. Jammer dat het morgen weer is afgelopen.
.
.
.
.
.
.
.
Zondag 3 mei 2015
Het gevecht tegen het water gaat door.
dit hondenhok is volgelopen. Het is duidelijk te laag en lek als er en flinke regenbui valt…
Verplaatst, verhoogd en overdekt met zeil en platen moet het voorlopig voor droge pootjes zorgen
Till we can buy new houses of stone for the dogs we are lifting and covering the wood houses, when it rains very much they can not even sit down
.
.
.
.
.
.
———-
Nieuws van Freekie
Hoi Ton en Annerie
Hierbij een aantal foto’s van het ophalen en het in Nederland aankomen van Freekie. Sofie en Freekie tasten elkaar nog een beetje af, maar het gaat eigenlijk wel heel goed. Hij slaapt ’s nachts rustig en ook overdag weet hij zich te gedragen. De buurvrouw heeft gisteren op ze gepast en dat ging ook goed. Achteraf denk ik dat het niet verkeerd was dat wij er gisteren niet waren, zodat Sofie en Freekie meer op elkaar waren aangewezen. Als wij er bij zijn claimt Sofie ons natuurlijk, zij is (nog steeds) de alfahond. Het was overigens wel enigszins schokkend om te zien en horen hoe in Spanje met hondjes wordt omgegaan. Toch zijn we blij dat we er geweest zijn. We hebben erg veel respect voor de wijze waarop Piedy en Juan Carlos deze strijd voeren. Dit respect gaat natuurlijk ook uit naar jullie, want zonder jullie inzet zouden zij hun werk ook niet op deze wijze kunnen doen.
Groet, Eric en Ingrid
Klaar om in te checken op Alicante Airport
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Vlak voor het aan boord gaan moet Freekie de reistas in… tegen zijn zin…
Eindelijk op Luchthaven Eindhoven waar Freekie zijn nieuwe maatje Sofie ontmoet…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.
Ingezonden stukje Emma (Baasje van Skylar)
Emma berichtte eerder dat ze op het punt stond om met Skylar te emigreren naar Australie. Dit is het laatste nieuws dat we deze week van haar kregen:
.
Hoi!
Nou, onze laatste week in Nederland is aangebroken. Er valt nog veel te regelen en het is natuurlijk ook heel spannend allemaal! Allereerst vind ik het fijn dat er positieve reacties kwamen op het bericht dat ik Skye ga meenemen naar Australië. Dat maakt mij weer iets zekerder van mijn keuze.
Alles is nog een heel gedoe geweest met papieren en inentingen, maar als het goed is wordt deze week alles afgerond. Skye vliegt dan op 1 juni om 12 uur. Ik moet hem 5 uur van tevoren op Schiphol afleveren en dan worden al zijn papieren nog een gecontroleerd. Hij vliegt in een grote bench, die ik nu al een paar weken bij mij in de woonkamer heb staan om hem eraan et laten wennen. In het begin vond hij het helemaal niks en wilde hij niet eens in de zelfde kamer zijn als de bench. Gelukkig gaat het nu een stuk beter, ik geef hem zijn voer in de bench en als ik voor een paar uur wegga doe ik het deurtje ook dicht zodat hij er aan kan wennen om opgesloten te zitten.
Tijdens de vlucht zullen er meerdere dieren in het ruim zitten, maar verder geen personen. Er wordt een tussenstop gemaakt in Kuala Lumpur waar Skye uit de bench zal mogen en wordt uitgelaten en verzorgd. Daarna gaat hij weer terug in het vliegtuig en aangekomen in Sydney zal hij meteen worden meegenomen naar de quarantaine kennel, waar hij, mochten er geen ziektes bij hem worden ontdekt, 10 dagen zal moeten verblijven. Hij krijg er een eigen binnen en buiten verblijf en zal meerdere keren oer dag worden uitgelaten. Hij mag alleen niet in contact komen met andere honden.
Na 10 dagen kan ik hem hopelijk ophalen en kan ook zijn leven in Australië beginnen. Ik vind het allemaal hel spannend, omdat ik er niet de hele tijd bij kan zijn, dus ik ga er maar vanuit dat alle mensen weten wat ze doen en dat ik mijn vriendje aan het eind van de reis weer gezond en wel te zien krijg.
Ik zal jullie op de hoogte houden en foto’s van onze nieuwe woonplek sturen als wij zijn gesetteld.
Voor nu heel erg bedankt voor de hulp en steun en natuurlijk ook eeuwig dankbaar dat jullie (Ook Piedy en Juan-Carlos!) mij zo’n fijne hond gegeven hebben.
Bijgevoegd nog een paar foto’s die een vriendin gisteren van ons heeft gemaakt in het bos.
Groeten Emma en een dikke knuffel van Skylar!
We wensen jullie samen een fantastische leven in Australië toe
Ingezonden stukje en foto’s van Selene (baasje van Titan)
Hoi Ton en Annerie,
Hier nog wat foto’s van Titan. . Op de derde staat ie met z’n vriendje waar hij van de zomer een weekje gaat logeren omdat we dan op vakantie gaan.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
De vierde foto is een baldadige foto: hij mag niet met z’n poten op de salontafel. Hij doet het ook bijna nooit, maar als ik schoenen aan het aantrekken ben, moet ie zien welke ( hij herkent mijn wandelschoenen en dan wordt ie gek ). Op de foto had ik hem teruggestuurd en hij was het er duidelijk niet mee eens hahahaha.
Groetjes Selena
.
Ingezonden stukje met twee filmpjes van Suzanne (Baasje van Guapa)
Ha Ton,
Even een korte update inzake onze Guapa.
Ik ben bij de dierenarts geweest en ze is helemaal gezond, hartje klopt goed, longen zijn schoon, ze is iets te dik.
Het enige punt is haar heupen, maar volgens de dierenarts is het geen HD maar is het iets vanaf de geboorte. Ze heeft er geen pijn aan. Het gaat ook iedere dag wat beter, haar spieren moeten aansterken.
Ze vindt het heerlijk om te wandelen en loopt ook al los mee. Waar ik ga gaat Guapa ook. Geweldig.
Ze liep ook zomaar het water in en begon te zwemmen.
Alleen het eten gaat niet zo goed dus ik moet nog uitvinden welke manier voor haar het fijnste is. Maar dat komt ook wel goed.
Ik maak vandaag 100,00 euro over naar jullie van mijn zus Anja uit Portugal. Zij is ook een gigantische dierenliefhebster, ze heeft 6 honden en ruimte genoeg en ze heeft ze allemaal in portugal van een wisse dood gered.
Ze vindt het geweldig wat jullie allemaal doen, vandaar deze donatie.
Bedank Juan Carlos en Piedy nogmaals van mij en Guapa voor de goede zorgen.
Groetjes en een fijn weekend,
Suzanne
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
DIERENMISSIES HEEFT UW HULP NODIG KLIK OP DE COLLECTEBUS VOOR MEER INFO …
De Virtuele Dierenmissies collecte is een noodzaak. .
Wellicht wilt u een mooi cadeautje kopen bij Karlijns Shop, kans maken op prachtige geldprijzen in de Vriendenloterij, kwaliteitsvoer kopen bij Shumafood of eens even snuffelen op Marktplaats tussen de spulletjes van Snuffel Dierenmissies….?
Mocht u al meedoen met de Vriendenloterij maar wilt u met uw loten Stichting Dierenmissies steunen? Dan kan dat eenvoudig door één telefoontje te plegen met de Vriendenloterij: 0900 – 300 1400 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
De 4-kanten Column van Ton met “Een gemiste kans”
Hoe leuk is het niet om als schoolreisje op kamp te gaan in de bossen. !!!! Ik denk terug hoe ik, begin jaren zeventig, als rebellerende puber op de middelbare school, dit ook heb mee mogen maken. Op de fiets vertrokken we als groep, met een minimale hoeveelheid bagage, onder de bezielende leiding van de schooldominee en vier secondanten die ons, als los geslagen pubers tien dagen, ergens in de bossen rond de vliegbasis Woensdrecht, in het gareel moesten houden. Drank was verboden en roken mocht alleen op de centrale open plek waar we de vuurtafels moesten maken om ons potje te koken. Nee het was geen gemengd kamp dus alles wat meisjes betrof kwam niet verder dan verbaal geweld verpakt in sterke verhalen die we elkaar onderling vertelden. We werden gehuisvest in grote legertenten waar je met 6 man in sliep. Eén was bedoeld voor de leiding en de voedselvoorraad en de vijf andere tenten waren voor ons. Het uitkiezen van een geschikte plek voor de tent was al een hele klus en natuurlijk kregen we bij het opzetten ervan handige tips om vooral gedurende de tien dagen droog te kunnen bivakkeren voor het geval dat het mocht gaan regenen. Het waren geweldige leuke dagen die veel meer inhielden dan alleen feestvieren en spannende spellen doen in de nachtelijke uren in een competitieve strijd tussen de tenten onderling. Soms hadden we in hetzelfde bos ook een groep padvinders. Het bos was groot genoeg om elkaar te ontlopen maar hun discipline was ons totaal vreemd. De reveille die met een trompet om 07.00 uur klonk, viel ons zwaar en gaf genoeg reden om, zij het in een onschuldige mate, het wij en zij gevoel te doen aanwakkeren..Toch was het ‘op kamp gaan’ meer dan alleen maar feest vieren in het bos. Er werd ons geleerd om het bos met respect te behandelen. We leerden op een verantwoorde manier vuur te maken op de vuurtafels, het graven van een hudo (houdt uw darmen open), het jezelf wassen uit een put met steen koud water, de kameraadschap en het niet bang zijn om vies te worden. Dat er tien dagen niet gedoucht werd zal duidelijk zijn en het regelmatig verschonen van kleding zat er ook niet in. Pannetjes werden schoon geschuurd met zand en, om de rook smaak uit de thee te krijgen, werd een berkentakje meegekookt. Ook werd je geconfronteerd met de insecten uit het bos en werd je op een speelse manier gewezen op het wild dat er leefde. Al wat daar woonde had er zo zijn plek en bracht iets nuttigs mee voor de natuur waardoor het bos was zoals het was en dat was de basis voor de liefde die je kreeg voor de pracht die het meebracht. Het bos werd steeds meer een gewaardeerde vriend in plaats van een vijandige omgeving waar je je staande in moest houden. Je verstoorde geen nesten of holen van bosbewoners. Je maakte geen onnodig lawaai om dieren te laten schrikken en als laatste belangrijke les… je liet geen enkel spoor na waaruit iemand zou kunnen opmaken dat er een groep jongeren gebruik had gemaakt van de gastvrijheid die het bos had geboden..Nu is het 2015. We hebben het grote voorrecht om dagelijks met de hondjes door het bos te mogen zwerven. Ook deze bossen worden door groepen jongeren gebruikt. Zeker in deze tijd van het jaar horen we hoe groepen van kinderen ‘vertrouwd’ worden gemaakt met het bos. Hoe in het donker ergens diep in het bos hun gegil een spannend moment in de nacht markeren. Nee deze kinderen slapen niet in oude legertenten maar in een gerieflijk en comfortabel onderkomen op één van de vele campings in de omgeving. Het zijn nu jongens en meisjes die, als we ze tegenkomen, zo uit een winkelstraat lijken te komen. Nette kleding, haren in model, nageltjes gelakt, mobieltjes in aanslag, kortom één met de natuur anno 2015. Jammer dat zij niet de ervaring kunnen beleven die ik mee heb mogen maken. Niet leren na te denken over hoe hun bezoek aan het bos wordt ervaren door de echte bosbewoners. Ik denk dan vooral aan de hazen, konijnen, reeën, vossen, dassen en allerlei roofvogels die er hun woongebied hebben. Als we dan in het donkere bos, in alle stilte, de laatste wandeling van de dag maken worden we plots opgeschrikt door knalvuurwerk dat wordt gebruikt om een spel tot een groots succesvol einde te brengen. Onze hondjes willen dan maar één ding: oren in de nek, staarten tussen de benen en zo snel mogelijk naar huis. Helaas hebben de echte bewoners van het bos niet die luxe en kunnen ze niet weg..Ouders mogen toch van leiding verwachten dat die weet hoe je je als gast in een bos moet gedagen … of verwacht ik nu te veel ? Ik zie in ieder geval geen enkel teken van respect of empathie voor de fauna … En als ik de volgende dag weer vroeg door het bos loop en een leeg zakje paprika chips, een leeg cola blikje, papiertjes, wikkels van nuts of mars vind kan ik het niet laten om die op te rapen en bij me te steken om ze later in een vuilnisbak te doen. Nee, dit past absoluut niet met het gevoel dat ik heb met ‘op kamp gaan’ maar het is niet anders. Ik word er soms treurig van.…
.
De leiding (of begeleidend animatieteam) is nu blijkbaar wel goed in organiseren van een evenement maar heeft totaal geen oog voor de omgeving waar dit evenement moet plaatsvinden. Mag ik van die ‘professionals’ verwachten dat die ook de jongeren een beetje respect voor en kennis van de natuur bijbrengen? Ik vind dat deze kinderen te kort wordt gedaan.
.
Wat een gemiste kans ….. . |
. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Rechtsgebieden: contracten en aansprakelijkheid, huurzaken, echtscheiding, erfrecht, probleemoplossing Advocaat Mr Stef Henselmans houdt kantoor te Amsterdam aan de Herengracht 142. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Afsluitend hier de (on)zin van de week: “Sociale verkeersovertreding”.
Het baasje dat zonder goede reden zijn hond weg hield van andere honden …...Heeft daarmee de belangrijkste natuurwet voor het sociale hondenverkeer geschonden ….. |
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid. Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt. Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
.
Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies. Wat een fijn gevoel is het dat ook deze week weer een Spaans stakketje een echte Hollandse makker mocht worden.
We zien uw reacties graag tegemoet.
Groetjes, Annerie en Ton
hallo Suzanne,
V.w.b. Guapa en eten kan ik je misschien een tip geven. Ikzelf heb sinds een 1 Fala, afkomstig van dezelfde ‘fokker’ en ook met haar had ik problemen met eten. Na wat probeersels kwam ik er achter dat Fala het liefst liggend eet, vanuit haar mandje. Dat schijnt te komen omdat ze als pup met de kop heel kort aan de grond worden vastgeketend om te leren liggend te eten. En dat ik in de buurt moet zitten (overigens dan geen aandacht geven, gewoon in de buurt zijn) zodat ze zich veilig voelt. In het begin duurde het erg lang voor ze ging eten. Nu is eten geen probleem meer. Ze durft zelfs uit mijn hand te eten, overigens ook pas sinds een maand of zo, en komt ook naar me toe om haar deel van het lekkers te krijgen. Een enorme overwinning voor haar hoor!
Ook de zoektocht naar eten dat ze lekker genoeg vond om haar angst te overwinnen was een hele klus. Uiteindelijk kwam ik uit bij een diepvriesmerk (naam??? Het zijn pakjes van 400 gr. voor 65 eurocent en ik koop ze gewoon bij de Jumbo. Ze ruiken erg fris) met pens, kip, rund en nog zo wat. Pens is overigens zwaar favoriet. Ik denk dat Guapa daarvoor ook wel door de knieën gaat. En dan, als je dat wilt, langzaam overgaan naar brokken.
Hopelijk heb je wat aan deze informatie en heb je net zo’n lieve hond aangeschaft als mijn Fala is.
Hanneke
Hoi Hanneke,
dank voor de tip. Ga ik proberen.
had inderdaad al gemerkt dat als ik in de buurt bleef ze wat ging eten maar na ieder brokje keek ze me even aan. Maar ze is zo lief. Ongelofelijk. Ben heel erg blij met haar.
Thanks Suzane for the videos of Zarau (Guapa), thank you so much, just to let you know, the pictures with the dogs eating piece of dead lamb belong to the owner of Zarau, you have a VERY strong dog, you have a miracle at home.
Hai Piedy,
Yes Guapa is a match made in heaven.
I am so happy with her and she is setteling very well in the Netherlands.
Thanx again for your good care
xxxx
Suzanne