Beste mensen,
Zoals jullie in de vorige nieuwsbrieven hebben kunnen lezen is de reis weer goed verlopen en zijn we met alle hondjes en de poes Iti op donderdagavond aangekomen in Nederland. Dan rest er nog maar één taak voor ons die de missie tot een succes moet maken en dat is de beestjes zo snel mogelijk over te dragen aan hun nieuwe baasjes. En geloof ons maar gerust ‘de lieve puppies zo bij elkaar’ mochten van ons heel snel naar hun nieuwe baasjes…
Het zou dit keer op twee dagen plaatsvinden. Op vrijdagavond tussen 18.30 en 20.00 uur op luchthaven Rotterdam en zaterdag rond de middag in Leidschendam.
Het is vrijdagavond 18.00 uur en op de achterbank heb ik een kleine bench in de auto gezet waar de pups Dunque en Rita in gaan. Daarnaast nam Franky plaats en op de passagiersstoel kwam een kattenreismandje te staan met Ity…. Zo hoefde ik niet met de caravan naar de luchthaven Rotterdam te rijden.
Het is altijd weer een spannend moment als je staat te wachten op de nieuwe baasjes.
Dan komt Leon aanrijden met “de nieuwe baasjes voor Ity”, zoals hij ze voorstelt.
Het is liefde op het eerste gezicht en Ity wordt liefdevol opgepakt . Alles was voor Ity
voorbereid en ook voor het laatste stukje naar huis was een kattenmandje geregeld. Ity stapte er zo in en op zaterdagmorgen mochten we al van Jacqueline vernemen dat Ity zich helemaal thuis voelde en haar plekje had gevonden.
De pups Rita en Dunque, die nog geen definitief baasje hebben, gaan naar een vertrouwd adres bij onze ‘eigen Sandra’ van Dierenmissies die met haar gezin voor ons al eerder noodopvang heeft verzorgd. Nu had Sandra een uitdaging omdat er toch onverwachts twee pups waren. Zelfs haar moeder Corrie en haar vriend Ton werden erbij betrokken en waren bereid voor Rita een plekje in te richten voor zolang er voor haar nog geen permanente adoptie had plaatsgevonden. Sandra zou voor Dunque gaan zorgen. Dat de hele familie werd ingezet voor de opvang bleek weer toen Oma Corrie en vriend Ton, Sandra met zoon Tim en dochter Teddy aan kwamen rijden om de pups op te halen. Het was dat haar man Michel moest werken anders had hij er ook bij geweest. Hoe bijzonder Sandra en haar gezin voor Dierenmissies is zou, voor de zoveelste keer, later dit weekend blijken. Gelukkig was de foto van Teddy met Dunque goed gelukt en zoals gewoonlijk moet er ook wat fout gaan. Een leuke foto van Sandra waar Tim en Teddy en Dunque op staan is bewogen…. Sorry…
Toen kwamen er drie meiden als ontvangstcomité voor Franky. Emma had een nichtje en zus meegenomen om Franky welkom te heten. Franky had gauw door aan wie hij moest laten zien dat hij echt dè hond was om van te houden. De knuffelkont deed zijn ‘act’ waar ook wij voor gevallen waren.
Emma heeft nu een vriend die voor haar door het vuur gaat…
Toen was het zaterdag.
In onze mail vonden we het nare bericht dat de eerder, op 23 juli jl. geadopteerde Sicilie, door onvoorziene omstandigheden, een nieuw baasje moest vinden. De goed luisterende schat, met zijn zachtaardige karakter en die goed overweg kan met kinderen, andere honden en katten, verdient alle aandacht die we kunnen bieden. Direct hebben we onze nood-opvangplekjes geïnformeerd en het huidige baasje laten weten dat we onmiddellijk op zoek zijn gegaan naar een noodplekje voor Sicilie. Dat dit even kon duren moge duidelijk zijn omdat we ook al Troy, en de twee pups Dunque en Rita in de noodopvang hebben zitten.
Rond 11.00 uur kwamen de baasjes van Spencer uit Den Haag. Jenny-May en Jan namen de tijd om kennis te maken met de kleine en lieten hem lekker rond hobbelen.
Spencer zal een klein vriendje krijgen… we zijn benieuwd hoelang zijn kleine vriend voor hem een voorbeeld zal zijn waar hij tegen op zal kijken want Spencer zal gauw groter zijn.
Ook de baasjes van Sue arriveerden uit Amsterdam. Hans en Marianne maakten op hun gemak kennis met kleine Sue die zich al gauw over liet halen tot een knuffelbeurt. Ze overwegen zelfs om wellicht ook Rita te adopteren maar willen hierin geen overhaaste
beslissing nemen. Groot gelijk !!! We vertellen hen dat ze alleen héééél lief zijn maar samen al gauw doerakken worden… maar ja samen kunnen laten spelen is ook heel erg goed voor de ontwikkeling en we weten hoe vertederend ze kunnen zijn. …. We willen niet aandringen maar stiekem laten we weten dat Rita haar koffertje nog niet heeft uitgepakt…
Het nieuwe baasje van Chiara zal haar een nieuw leventje bieden in Kijkduin. Chiara zal lekker kunnen hollen op het strand met haar nieuwe maatje, een enorme lobbes die toevallig nagenoeg een zelfde kleur maar een andere tekening heeft. De zus van Dirk die meegekomen was heeft zelf 3 husky’s en was verliefd op Katy die nog moest wachten op haar baasje die uit Groesbeek moest komen. En of het zo moest zijn was Katy, de stiekeme slijmerd, natuurlijk niet van haar schoot af te slaan.
Toen ook Cari voor Katy was gekomen kon eindelijk ook Katy haar nieuwe baasje ontmoeten. Even kennismaken was genoeg om zich helemaal over te geven. Dit is het goede moment om de reis naar Groesbeek te gaan maken waar twee nieuwe “oudere” vriendjes en de nodige poezen op haar wachten. Er werd door Cari een vriendje achtergelaten met een boodschap op zijn rug gebonden waarvan we de inhoud graag met iedereen delen:
We hadden alleen Dove nog in huis en waren nog steeds doodmoe van alle belevenissen en lange dagen die we gemaakt hadden. We kregen te horen dat de familie verlaat was en dus zijn we gestart met de eerste schoonmaak actie van het huis dat in twee dagen door de elf hondjes behoorlijk rommelig en vies was geworden.
Halverwege de middag kregen we een berichtje van Sandra dat, na overleg met de familie, zij besloten hadden dat ook Sicilie bij hen en plekje kon krijgen. Dit gaan we regelen zodra alle formaliteiten omtrent het afstand doen van Sicilie door het huidige baasje afgerond zijn. Yes, dit goede
nieuws gaf ons nieuwe energie.
Het huis was weer aardig opgeruimd en konden we genieten van het prachtige boeket bloemen dat Hans en Marianne voor ons hadden meegenomen .
Ondertussen liep Dove al lekker los door ons huis te banjeren als enige benjamin die nog zijn baasje moest ontmoeten. De ren hadden we al opgeruimd.
Rond 20.30 uur kwamen eindelijk Guanita en Joey om Dove op te halen.
Nadat alles binnen was doorgesproken ging Dove op eigen kracht met Guanita naar de auto. Lekker lopen in de buitenlucht …trippel trappel.. geweldig. Braaf volgend naar het volgende avontuur in zijn bijzondere leventje…
Hij gaat bij hen in Huijbergen wonen.
Laten we nog even stil staan bij de avonturen die Troy heeft meegemaakt. Hij is nog steeds op zoek naar een nieuw baasje en hij is er klaar voor. David heeft, naar eigen zeggen, niet zo veel hoeven te doen. Hij heeft hem voldoende beweging, een stukje duidelijkheid en een rustige stabiele omgeving geboden en Troy, hier helemaal rechts op de foto, deed zelf de rest. Hij maakt nu nog deel uit van de zijn roedel maar zijn plekje is eigenlijk noodopvangplekje voor hondjes die echt in de knel zitten. Laten we nog met eens met zijn allen een poging doen om voor hem snel een nieuw baasje te vinden. Hij verdient het….
Volgende week zondag gaan we naar David en zullen we hem met Troy aan het werk zien. We zijn trots dat hij bij ons vrijwilligersteam van Dierenmissies hoort en dat door vertrouwen in honden de uitdaging met Troy aandurfde. Door hem kunnen we laten zien dat Troy echt een schat en geweldige hond is…. Namens Troy danken we hem voor de kans die hij hem geboden heeft. Hulde aan David…….!!!
Tot zover en tot de volgende nieuwsbrief….
Groet van Annerie en Ton
dierenmissies@gmail.com
+31 (0)622225271
Bij voorbaat dank aan alle mensen, bedrijven, organisaties die ons geholpen hebben en nog gaan helpen bij het verzamelen van goederen, het geven van advies, of anderszins ondersteuning hebben verleend en nog zullen verlenen aan de komende transporten.=
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!