WILT U DIT WEEKJOURNAAL AUB DELEN MET AL UW VRIENDEN EN KENNISSEN? HARTELIJK DANK NAMENS ALLE SPAANSE HONDJES DIE EEN BAASJE ZOEKEN
Beste lezers,
In dit weekjournaal beginnen we met het bericht dat Nederland de grootste importeur blijkt van piep jonge Ierse kalfjes, maken we kennis met Alex, vinden er bijzondere zaken plaats in het bos, hebben we opnieuw oog voor het treiteren van stieren in Spanje en geven we alle info over meldpunt 144. In de column zoeken we iemand die weet of het in Nederland mogelijk is om met de hond een patiënt (baasje van de hond) in het ziekenhuis te bezoeken en in de (on)zin van de week is een kunstwerk altijd mooi voor degene die daar oog voor heeft. Natuurlijk hebben we nog veel meer leuke en interessante berichtjes te lezen hoor. Kijk maar…
– Nederland grootste importeur van Ierse kalfjes
– Kennismaken met Alex
– Vinden onze hondjes weer iets vreemds in het bos
– Vind een cadeautje op de website van Karlijn (advertentie)
– Gokje wagen en gelijk Dierenmissies steunen?
– Opnieuw aandacht voor het treiteren van stieren in Spanje deze keer tijdens stierenfeesten in Valencia….
– Politie: Lees alles over Meldpunt 144
– Leuk filmpje: Hoe dieren redders zijn …
– Bericht van baasje over: Estela, Noa, Boira
– Animal Webshop (advertentie)
– Registratie van uw hond is verplicht
– De vierkante column van Ton met: “Honden aan het bed.”
– De (on)zin van de week: Kunst is maar net wat je er in ziet !!!
– De beschikbaarheidsagenda voor vakantieopvang.
Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!
.
.
GEZOCHT: ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAAL MEER WETEN KLIK HIER
.
.
De week van dag tot dag:
.
.
.
Maandag 15 augustus 2022
.
Nederland is dit jaar tot nu toe de grootste importeur van kalveren uit Ierland. In de eerste zeven maanden van dit jaar zijn ruim 95.000 kalveren van Ierland naar Nederland verscheept. Het gaat om dieren die pas enkele weken oud zijn.
In de eerste zeven maanden van dit jaar zijn ruim 95.000 kalveren van Ierland naar Nederland verscheept, volgens cijfers van de Ierse exportorganisatie Bord Bia. In heel 2021 ging het om 48.000 kalveren. Door de lage prijzen vorig jaar was het voor handelaren niet ‘interessant’ om Ierse kalveren op te kopen. Dit jaar zijn de Ierse kalveren weer gewild bij Nederlandse kalverhouders. Zowel in de ‘rosékalverensector’ als bij de ‘blanke’ kalveren zijn de prijzen gestegen.
In mei van dit jaar liet landbouwminister Henk Staghouwer nog weten ‘onaangenaam verrast’ te zijn door het feit dat er dit jaar meer kalveren vanuit Ierland naar Nederland komen dan andere jaren. Dit was naar aanleiding van Kamervragen van de Partij voor de Dieren. “Ik zet me in voor een Europees verbod op lange transporten van jonge kalveren en de transporten uit Ierland baren mij extra zorgen vanwege de overtocht met de veerboot. Uit een recent rapport van Eyes on Animals, Ethical Farming Ireland en Europarlementariër Anja Hazekamp bleek dat Ierse kalveren tijdens de vijftig uur durende reis vanaf het melkveebedrijf in Ierland naar een controlepost in Frankrijk slechts één keer werden gevoerd,” aldus de minister.
Twee weken na geboorte
In de Europese transportverordening staat dat jonge kalveren op transport mogen als de navel volledig geheeld is, en dat kalveren van minder dan 10 dagen oud maximaal 100 km getransporteerd mogen worden. Voor een transport langer dan acht uur, zoals van Ierland naar Nederland, geldt een minimale leeftijd van 14 dagen.
Animal Rights reageert geschokt op de gigantische aantallen Ierse kalfjes die naar Nederland worden vervoerd. Campagnecoördinator Anna Krijger:
“Kalfjes van twee weken horen bij hun moeder, zo simpel is het. De handel in deze jonge dieren is wreed en het lange en uitputtende transport is daar een onderdeel van. Minister Staghouwer moet nu laten zien wat hij voor deze dieren wil betekenen. Met alleen ‘onaangenaam verrast’ zijn we nog geen steek verder gekomen.”
De kalf
Je kunt je afvragen waarom deze Ierse kalfjes eigenlijk geboren worden. Dit heeft alles te maken met de zuivelindustrie.
De melkproductie bij een koe kan, net als bij honden, mensen en alle andere zoogdieren, alleen op gang komen wanneer ze nakomelingen ter wereld brengt. Daarom worden koeien in de melkveehouderij elk jaar opnieuw kunstmatig bevrucht. Na een drachttijd van negen maanden wordt de koe in een aparte box of hok met stro geplaatst om haar jong te baren. Maar de moederkoe mag haar jong niet zogen en de twee worden vrijwel direct van elkaar gescheiden omdat de moedermelk wordt verkocht voor menselijke consumptie.
Als het kalfje vrouwelijk is, is de kans groot dat ze, net als haar moeder, een triest bestaan als melkkoe tegemoet gaat. De andere kalfjes, onder wie natuurlijk de stiertjes, worden overgebracht naar een vetmesterij als ze ongeveer twee weken oud zijn. Stiertjes kunnen immers geen melk geven en zijn daarom verder niet van waarde in de zuivelindustrie. In totaal is zo’n 30 procent van de kalveren bestemd voor vervanging van de ‘melkveestapel’ en 70 procent gaat naar de vleesindustrie. Ook de kalfjes uit Ierland zijn bestemd voor de vleesindustrie.
De meeste vleeskalfjes krijgen in de vetmesterij een speciaal dieet waar bewust te weinig ijzer in zit: daar krijgen ze bloedarmoede van en dat levert ‘mooi’ blank kalfsvlees op. Na zes tot acht maanden worden ze geslacht. Andere kalfjes worden gebruikt voor ‘rosé kalfsvlees’. Zij krijgen kracht- en ruwvoer en worden na ongeveer tien maanden geslacht.
Bron:
- Persbericht Animal Rights
.
.
Dinsdag 16 augustus 2022
.
Kennismaken met Alex
.
Dit is Alex, reutje, geboren 19/06/2013, gewicht 12 kg, hoogte 42 cm en lengte 42 cm. Alex woont in het asiel van Elena in Solena in de regio Ciudad Real. Karakter: Heerlijk mensgericht, super lief, knuffeldoos, kroelerig, sociaal met andere honden, rustig, vind aangehaald worden heerlijk, loopt goed aan de lijn en vindt autorijden geweldig. Achtergrond informatie: Zoals zo vaak gebeurt is ook Alex achtergelaten bij een benzinepomp. Stelt u dat even voor…. je neemt je hond mee naar een benzinepomp, je gooit je auto vol met brandstof, laat je hond uitstappen en rijdt weg. Dit is gewoon niet te begrijpen. En dan met een superlieve hond die je al vele jaren hebt, die volledig aan je gewend is en jou volledig vertrouwt … en dan rijd je weg en laat je je trouwe vriend aan zijn lot over … Alex die nog vol vertrouwen is dat het baasje zo wel terug zal komen .. wacht te vergeefs uur na uur … dag na dag … en dan moet hij ervaren dat zijn baasje hem niet meer komt halen …
.
.
.
.
Gelukkig werd hij al gauw opgemerkt. Eerst werd ook door het personeel van het benzinestation gedacht dat het baasje wel terug zou komen maar dat was dus niet het geval. Ze hebben het een paar dagen aangezien en wat eten gegeven maar het beestje was verloren en dreigde weg te kwijnen van ellende. Toen werd het asiel van Elena gebeld en kwam Alex onder haar hoede. Alex bleek enorm te verlangen naar genegenheid en kwam direct toen ze hem met lieve woordjes lokten. Alex is een hond die duidelijk een goede relatie heeft gehad met mensen. Het is dan ook onbegrijpelijk dat hij als 9 jarige zo aan de kant is gezet. Vermoedelijk zijn er dingen gebeurd die wij niet niet weten. Misschien is het eigen baasje overleden en had de nieuwe oppas helemaal geen zin in de zorg voor hem. Wie zal het zeggen. Maar één ding is zeker: Alex verdient een lief baasje die hem wil verwennen en het vertrouwen wil geven dat hij voor altijd welkom is… en … dat hij niet hoeft te wennen aan het asielleven. Alex heeft nog heel wat jaartjes voor de boeg waar hij wil laten zien dat je je geen beter gezelschap kunt wensen.
Meer weten over Alex of de eventuele adoptieprocedure… bel 0622225271 of mail naar dierenmissies@gmail.com
.
.
Woensdag 17 augustus 2022. .
.
Die iets geks ziet …
Onze hondjes vinden wat vreemds in het bos.
.
Zeg nou zelf of u dit vreemd of op zijn minst bijzonder vindt….
Het is erg warm geweest de afgelopen tijd en daar zeg ik niets geks mee. Mensen zijn de hele dag schaars gekleed en ook dat is niet gek. Dat je dus niet bepaald een overschot aan kleding bij je hebt als je een boswandeling maakt lijkt mij ook niet gek. OK, nou komt het. Als we gaan wandelen in het bos met de hondjes proberen we steeds een andere route te lopen.
Mia die zich er ook mee gaat bemoeien
Dat is voor ons en de hondjes wel zo leuk en avontuurlijk. Zo kom je dus op bijna alle bospaadjes in het bos. Onze hondjes zijn dat gewend en kennen elk grassprietje, elke struik en boom. Tja, we lopen daar al bijna negen jaar, vier keer per dag in het rond dus dat is ook niet zo gek. Zelfs in het stikke donker weten ze de weg prima te vinden. Ze hebben dan lichtjes aan zodat ik kan zien waar ze uithangen.
.
.
Het t-shirt bij daglicht….
Ik bedien mezelf met een een schijnwerper om te zien waar ik mijn voeten neer zet. Het is natuurlijk erg vervelend als je je voet zou verzwikken als je midden in het bos bent… Die kans is altijd aanwezig omdat de bospaden nou eenmaal geen mooi geplaveide weggetjes zijn… Enfin, zo liepen we dus in het donker weer een paadje in waar we, na de drukte van afgelopen warme weekend, nog niet waren geweest. Plots ging Botas uit z’n plaatje… dat betekende dat hij iets geks had gezien… iets dat niet paste in het beeld dat hij verwachtte te zien….. Mia bemoeide zich er ook mee en tuurde met mij in het duister…. Flor hield zich afzijdig want die was alleen maar bang dat er mensen aan zouden komen. De volgende dag gingen we bij daglicht terug naar dezelfde plek. Toen konden we goed zien wat zij hadden gezien.
Het was een dames T-shirt dat gedrapeerd was over een boomstronk. Op zich niet zo gek maar wat zou de dame nu gedragen hebben toen zij terug kwam op de camping ????
.
Nu was dit een lichtelijk vermakelijke anekdote maar …
Toch is het altijd wel een serieus iets als we iets vinden in het bos wat er eigenlijk niet thuis hoort. Zo hebben we eerder al eens kinderondergoed gevonden en dan kijk je toch anders om je heen dan anders en ga je toch op zoek naar signalen die daar iets mee te maken konden hebben. Gelukkig waren die er niet en bleek het toen om een flauwe grap te gaan. Tja, en in 2015 troffen we laat in de avond een dode man aan in het bos. We kunnen je verzekeren dat dan de rest van de nacht er heel anders uitziet dan dat je had verwacht. (zie: .Dierenmissies – Dierenmissies Weekjournaal van 18 oktober 2015 onder het kopje “Ongekende trouw van een jonge hond”.)
<<advertentie>>
|
. .
. <<advertentie>> . . Bezoek de webshop door de foto te klikken… 
. . . . . . . . . . . .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Donderdag 18 augustus 2022
.
Opnieuw aandacht voor het treiteren van stieren in Spanje deze keer tijdens stierenfeesten n Valencia….
.
Stieren in de Spaanse regio Valencia worden totaal uitgebuit ter amusement voor lokale en internationale liefhebbers van het traditionele stierenfeest Bous al carrer (Stieren op straat). Het dierenleed is er intens. Nu er deze zomer al zeven doden en 300 gewonden zijn gevallen onder de toeschouwers, worden er vraagtekens gezet bij de veiligheid en ethiek van deze spektakels. Onder de gewonden bevonden zich onder andere minderjarigen die door de stierenhoorns waren doorboord.
Het oh zo bekende straatfeest waarbij stieren door de straten rennen omringd door toeschouwers heeft de laatste jaren veel doden en gewonden opgeleverd. Stieren in Valencia worden in tegenstelling tot stieren in andere plaatsen in Spanje niet per sé gedood na het feest, maar vaak juist opnieuw ingezet bij een volgend spektakel. Ondanks dat hen het leven mogelijk gespaard blijft, is de voortdurende herhaling van deze mishandeling zeer traumatisch voor de dieren. Het Comité Anti Stierenvechten laat weten aan Animals Today dat stieren en koeien ingezet worden tot ze letterlijk neervallen van uitputting, feest na feest. En daarbij kent de regio Valencia het hoogste aantal aan stierenfeesten in Spanje.
De Spaanse Partij voor de dieren PACMA vindt dan ook dat het afgelopen moet zijn met deze traditie. Zij is groot voorstander van de afschaffing van verouderde festiviteiten met dieren, en stelt voor dat bewoners zich richten op de vele andere eeuwenoude Valenciaanse tradities waarbij er geen dierenleed plaatsvindt. PACMA:
“Elke andere maatregel dan het verbod op alle stierengevechten zal nutteloos zijn. Deze spektakels zijn gebaseerd op extreme wreedheid en geweld, en vormen als zodanig, naast martelingen voor dieren, een groot gevaar voor mensen. Dit zijn obsolete tradities die geweld aanwakkeren en de samenleving vergiftigen.”
Ook vicevoorzitter van de Valenciaanse regering Aitana Mas pleit voor een debat over een mogelijk verbod op stierenfeesten. Zij benadrukt dat er een groeiend bewustzijn bij Spanjaarden is over dieren en dat daarnaast ook het publiek bescherming moet krijgen. Tot op heden zijn er deze zomer al honderden slachtoffers gevallen, waaronder zeven doden. Toch blijft het al dan niet verbieden van deze geliefde traditie een gevoelig onderwerp. Jaarlijks vinden er ongeveer 18.000 stierenfeesten plaats in het Zuid-Europese land.
Dierenwelzijn
Voorzitter van de Valenciaanse Raad van Veterinaire Colleges, Inmaculada Ibor, is van mening dat een dierenarts verplicht aanwezig zou moeten zijn bij handelingen met vee. Zij kunnen mogelijke ongelukken voorkomen en de gezondheidsdocumentatie en het ontsmetten van de stieren controleren. Bovendien zouden zij kunnen ingrijpen indien er iets niet in orde is met een dier.
Toch zullen er niet overal in Valencia stierengevechten of -feesten plaatsvinden. Zo zijn deze dit jaar opgeschort in de Valenciaanse stad Tavernes de la Valldigna. De lokale overheid van Compromís en PSPV zullen geen toestemming meer verlenen voor de viering van stierengevechten, aangezien deze naar hun zeggen “overduidelijk een vorm van dierenmishandeling” is.
Burgemeester van Tavernes de la Valldigna Sergi González:
“Dit is iets waar veel over wordt gesproken, maar wij hebben nu gedaan, wat maar enkelen hebben gedurfd.”
Minderjarigen
In 2015 waren de maatregelen al aangescherpt, vanwege het hoge dodental onder de toeschouwers. Kinderen onder de 16 jaar, mensen met een fysieke of psychologische handicap en mensen onder invloed van alcohol of drugs mogen niet meedoen aan het feest. Het bijwonen van het stierenfeest is namelijk niet zonder gevaar. Mensen worden vaak aangevallen en raken verwond. In juli werd een jongetje van nog maar twaalf jaar doorboord met de scherpe hoorns van een stier. Officieel mogen kinderen niet meedoen aan het feest, maar zij mogen wel aanwezig zijn. Toch nemen nog steeds veel volwassenen hun minderjarige kinderen mee naar de Bous al carrer. Momenteel staat daar een boete op van 30.000 euro.
Onze eindredacteur Estefania Pampin Zuidmeer groeide op in de regio Valencia en werkt in het Comité Anti Stierenvechten. De stierenfeesten zijn volgens haar schadelijk voor kinderen:
“Kinderen leren tijdens deze feesten dat het normaal is om stieren geweld aan te doen. Dat je een dier mag schoppen als wijze van vermaak. Volwassenen die in zo’n omgeving opgroeien kunnen het hele jaar uitkijken naar deze feesten, waar ze ‘lol’ trappen door een stier te pesten. Het is wetenschappelijk bewezen dat als kinderen geweld tegen dieren zien, ze hier onverschillig voor kunnen worden.”
Dierenwelzijnsorganisatie AnimaNaturalis heeft zich sterk afkeurend uitgesproken over het blootstellen van kinderen aan dierenmishandeling. Onder andere over een wel heel bijzonder stierenfeest dat onlangs werd georganiseerd in de gemeente Nules in Castellón (Valencia): een opsluiting met kalveren, onder de naam Transhumància (veetrek). Kortom, een nabootsing van de Bous al carrer, maar dan voor kinderen.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Jennie Cools
Dank aan Animals Today voor dit bericht.
.
.
.
Hoe de burgemeester de deportatie voorkwam van Halong….
Halong is een Husky die in Vejer de la Frontera bekend staat als de meest gefotografeerde hond van het dorp. De hond die elke dag zijn hoofd door de tralies van een balkon steekt in een toeristische straat, is in 2021 door de gemeente zelfs uitgeroepen tot de beroemdste viervoetige toeristenambassadeur van het dorp. Maar iemand klaagde over het geblaf en Halong stond op het punt ‘gedeporteerd’ te worden uit Vejer de la Frontera totdat de burgemeester daar een stokje voor stak.
Zie hier een heerlijk verhaal over een hond die bijna gedeporteerd zou worden. Halong is de bekendste inwoner van Vejer de la Frontera in de provincie Cádiz, en nu helemaal na de problematiek die is ontstaan rondom zijn ‘gepraat’ met de voorbijgangers. Dat wil zeggen, een horecaondernemer heeft bij de gemeente geklaagd over het geblaf van de husky en wilde dat hij achter een gesloten deur zou blijven. Dat gebeurde ook gedurende zes maanden maar Halong is speciaal.
‘El perro instagrammer’ Halong werd namelijk in september 2021 uitgeroepen tot de beroemdste viervoetige toeristenambassadeur van het dorp omdat de hond er geen probleem mee heeft om met elke voorbijganger op de foto te gaan. Maar gedurende zes maanden zat Halong achter een gesloten deur en volgens zijn huisgenoot, Gustavo Basallote, was de husky triest en zonder animo.
Gustavo stond op het punt om Halong in adoptie te doen om de hond zijn vrijheid terug te geven maar gelukkig kwam de redding van de burgemeester . Deze onderhandelde met de klagende hoteleigenaar en dat is gelukt. Halong blijft bij Gustavo, Halong blijft op zijn balkon en Halong mag weer met toeristen op de foto.
Halong heeft zelfs een eigen Instagram account @elbalcondehalong_ waar foto’s geplaatst worden van voorbijgangers en toeristen die met de hond op de foto zijn gegaan.
.
Zo kan het dus ook ….