In dit weekjournaal hebben we verschillende leuke ingezonden stukjes, foto’s en filmpje en hebben we gedurende de week van Piedy en Juan Carlos informatie gekregen een op handen zijnde reddingsactie, over hun oefeningen met hondjes die angst hebben voor mensen en de vorderingen die ze daarbij maken. Daarnaast hebben we tips bij het gebruik van pipetjes, een Selfie wedstrijd en nog veel meer.
Wilt u adverteren in het Weekjournaal mail naar dierenmissies@gmail.com
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
De week van dag tot dag:
Maandag 11 augustus 2014:
Lisa
We kregen fantastisch nieuws over Lisa. Lisa is definitief geadopteerd. Lisa is de kleine herder, de hond die Piedy en Juan Carlos eerder hadden gered uit het Killing station. Het was een lange strijd geweest. Zij hadden haar uiteindelijk vrij kunnen kopen en kunnen haar nu de toekomst bieden die ze verdient. Dit succesje is een grote motivatie om de strijd niet op te geven… TOP !!!!!
Vandaag kregen we ook een leuke update van Hanneke toegestuurd over Elsje (Yaya).
We hebben dit stukje opgenomen onder het kopje “Ingezonden stukje..”
Dinsdag 12 augustus 2014:
Fidel en Charlie
We kregen van Kees en Jany een berichtje over Fidel en Charlie. Hun hondjes waren mee geweest naar de Paardendagen in Dwingeloo. Ook dit stukje hebben we een plaatsje gegeven onder het kopje “Ingezonden stukje..” zodat iedereen de sfeer van het vakantieweekend van Fidel en Charlie kan proeven.
Sunday
Wat is er niet leuker dan af en toe een succesje te kunnen boeken met het overwinnen van een trauma bij een asielhond. Het zijn van die kleine dingen die het de moeite waard maken om lange dagen op het asiel door te brengen. Als je het aantal beschikbare werkuren op een dag neemt en dat deelt door het aantal honden op het asiel dan kom je op zo’n 10 minuten per hond. In die tijd moet ook gezorgd worden voor het opruimen van poep, het eten geven, water verversen, kleine reparaties verrichten aan de omheining, terrein inspectie voor slangen en ander ongedierte etc… . Je snapt dat er dan weinig tijd over blijft om met de honden te knuffelen, te borstelen, eventueel medicijnen toe te dienen, en trauma’s te overwinnen. Iedereen kan begrijpen dat dit bijna een onbegonnen taak is .
Hiermee hebben we meteen nog maar eens de noodzaak voor elektriciteit op het asiel aangestipt. De werkbare uren op het asiel worden zo aanzienlijk vermeerderd en men kan op termijn een voorziening plaatsen voor vrijwilligers die tijdens een vakantie enige dagen achter elkaar tijd daar gratis willen verblijven om in het asiel te helpen met de dagelijkse taken.
Nu zijn er af en toe vrienden van Piedy en Juan Carlos die een dagje mee komen helpen en dat is met name voor de hondjes erg plezierig want dan kunnen ze even met hen aan de wandel en krijgen ze zo extra aandacht. De hondjes die echt met angst voor mensen zitten kunnen in het begin alleen door Piedy en of Juan Carlos geholpen worden omdat vreemden voor hen dan nog taboe zijn. Maar na enige tijd zijn die vrijwilligers belangrijk om ook die hondjes te laten zien dat vreemde mensen niet altijd een bedreiging hoeven te zijn. Al jaren leven Henny en Fons, de laatste dagen van hun vakantie in hun caravan dicht bij het huis van Piedy en Juan Carlos om op het asiel een handje te kunnen helpen.
Ondanks het geschetste chronische gebrek aan tijd lukt het toch om hondjes uit hun isolement te krijgen. Sunday is zo’n voorbeeld. Begin maart 2014 is zij op het allerlaatste moment gered van een verhanging. Ze had daarbij, van de strop, een enorme wond aan haar hals en een flinke angst voor mensen opgelopen. Nu is zij een heel eind op de goede weg. Ze was al zo ver dat ze aangehaald kon worden en alles toe liet maar als ze de kans kreeg dan hield ze toch liever afstand tussen haar en een mens. Graag laten we het videootje zien van haar vorderingen die we vandaag binnen kregen. Nu kan Piedy op haar af lopen en naast haar plaats nemen zonder dat ze ook maar enig aanstalten maakt om elders te gaan liggen. Dit lijkt misschien de gewoonste zaak van de wereld maar dit is voor Sunday een enorme overwinning….. KLIK OP DE FOTO VOOR VIDEO
Dit is wat Piedy schreef bij het toezenden van het videootje.
I am so so HAPPY, we both started to work with Sunday but we noticed that when Juan Carlos was close she used to pee so I carried on.
In a week or so she doesn’t run away, pee and shiver anymore, she takes the biscuits from my hand, lay down and LICKED ME, my hand and my arms, in the
morning and in the evening. This is so important to me to feel her close and calm.
Woensdag 13 augustus 2014:
Muizenissen
Vandaag schijnt het zonnetje en is het hoog tijd om een kleine reparatie aan de caravan te verrichten. Met de laatste hevige regenbui merkten we dat we het niet helemaal droog hielden bij het bovenluik. Een snelle inspectie liet zien dat het kit wat verduurd was en dat dit vervangen moest worden. Ach dat is natuurlijk zo gepiept. Over piepen gesproken ….. We wisten niet dat er zoveel muizen waren…. Eerder hebben we trots in een nieuwsbrief gemeld over de aanwezigheid van ransuilen die vlak boven onze caravan een nest hadden met jongen. Nou die zijn natuurlijk al lang uitgevlogen en nog horen we ze ‘s avonds in de buurt piepen als ze gevoerd worden. Toch kunnen ze de overvloed aan muizen niet aan… De zachte winter heeft tot een bevolkingsexplosie geleid en het is dus ook niet verwonderlijk dat onze hondjes met regelmaat muizen in het bos vangen en die dan trots komen laten zien. OK …. zo’n muis vangen is misschien een prestatie maar ze struikelen er dan ook bijna over…..
Oefening baart kunst
In het verlengde van het eerdere bericht op dinsdag over Sunday, kregen we opnieuw een leuk bericht van Piedy en Juan Carlos. Dit keer ging het over Rayo en Cairo. Deze twee honden waren beiden ook erg bang voor mensen maar komen nu ook, door de speciale aandacht die ze krijgen, over hun angst heen..
Ze moeten nog veel langer in therapie hoor maar de vorderingen zijn geweldig. Dus is dat ook leuk om te laten zien.
Het vertrouwen terug krijgen in mensen kan alleen maar door hen daadwerkelijk ook mee te nemen naar andere mensen. Wandelen in het dorp Tobarra waarbij je vreemden tegenkomt, is een goede oefening. En dan rustig plaatsnemen op een bankje en andere mensen laten passeren. KLIK HIER en zie dat de wandeling vrij soepel verloopt.
Eigenlijk moeten deze oefeningen elke dag plaatsvinden maar helaas is er daar gewoon de tijd niet voor. Daarom is het zo belangrijk dat van tijd tot tijd hulp is van vrijwilligers …!!!!
Donderdag 14 augustus 2014:
Lang leve de pipetjes.
Als je het nieuws moet geloven wordt Nederland bedolven onder een vlooienplaag… Het controleren van de honden op ongewenste gasten is iets dat bij ons elke dag gebeurt. Dat moeten wij wel doen omdat we 5 keer per dag door het bos struinen en vooral beducht zijn op teken. Als je dat bijhoudt kun je ook niet voor ongewenste verrassingen komen te staan. Bovendien vinden de honden het heerlijk als ze even overal gekriebeld worden. Vandaag is het weer Pipet-dag. Daisy, Nessje en ons logeetje Pichi hebben er amper erg in dat het toegediend wordt. Daisy, die de grootte en de vacht van een collie heeft, laat niets blijken. Nessje en Pichi hebben allebei een korte dichte vacht en ook zij geven geen teken van enig ongemak na de toediening. Alle drie hebben ze een dikke ondervacht, Sally heeft een dunne stugge vacht zonder onder-beharing. Zij laat aanvankelijk niets blijken maar zal na enige minuten toch proberen de plaats van behandeling te schurken tegen van alles dat ze tegen komt. Botas heeft lange zachte haren maar ook weinig of geen ondervacht. Hij geeft onmiddellijk blijk van jeuk en gaat rollen om van de jeuk af te komen. Dit gedrag duurt ongeveer 10 minuten. Daarom geven wij de pipetjes vlak voordat we een flinke wandeling gaan maken. Door de afleiding van de wandeling hebben met name Sally en Botas beduidend minder last van de vloeistof die door de huid dringt en dat is voor iedereen fijn om te ervaren.
Om de verschillen van vacht goed te laten zien, hebben we hier wat foto’s bijgevoegd.
Als u van die bekende pipetjes gebruikt dan is de kans dat u vlooien aan zult treffen erg klein. Wel is goed om te kijken wat de werkingsduur is. Sommige pipetjes bieden bescherming tegen teken, vlooien en soms ook zandvliegjes die in het buitenland Leishmania kunnen overbrengen. Dit is natuurlijk prachtig maar pas op want werkingsduur voor alle drie de bedreigingen is meestal niet even lang. Tegen vlooien is de bescherming meestal het langst na het toedienen van de vloeistof. Soms is de bescherming tegen teken iets korter en tegen de zandvliegjes nog korter. Het is dus goed om de bijsluiter even goed te lezen zodat u zeker weet dat u hond optimaal beschermd is. Ondanks de bescherming vinden we toch nog wel eens een teekje die dan onmiddellijk verwijderd wordt. Die heeft dan, door de dagelijkse controle, niet lang van de gastheer kunnen genieten en kan ook geen enkel gevaar opleveren.
Vrijdag 15 augustus 2014
Meest bekeken
Vandaag blijkt Fluky ondanks haar Leishmania flink in de belangstelling te staan. Gelukkig blijken potentiële baasjes het niet zo’n bezwaar te vinden dat hij elke dag een half tabletje moet slikken. Het is meer de moeite dan de kosten dat voor mensen een bezwaar zou kunnen zijn om hem te adopteren want die pilletjes kosten nog geen 2 euro per maand…. Tot nu toe is er dus wel belangstelling maar nog geen feitelijke adoptie … We kunnen voor deze lieve mini frummel van amper 25 cm hoogte, alleen maar hopen dat hij snel een baasje zal vinden en dat hij ook op 2 september mee mag komen naar Nederland.
Veder kregen we hartstikke leuke foto’s van baasjes toegestuurd die maar weinig tekst behoeven.
Soska’s verjaardag
Allereerst kregen we een leuke foto binnen van Marlous en Richard die lieten zien hoe Soska (geadopteerd begin mei jl) bij hen en hun Zipper haar verjaardag viert. Als je op de recher foto klikt zie je hoe Soska voorzichtig haar cadeautje uit probeert.
Op z’n Italiaans
Vervolgens kregen we een foto toegestuurd van Marco, Annet en dochter Iris. Zij laten zien hoe Toy, Bongo (beiden echte Spanjaarden) en hun poes Floor met z’n drietjes genieten van een bord Italiaanse spaghetti. Tja, we zijn op de internationale toer… Wie ooit de film Lady en de Vagebond heeft gezien met de beroemde spaghetti scene … zal moeten erkennen dat dit eigenlijk nog veel mooier is omdat hier ook zelfs Floortje aan mag schuiven…
Zaterdag 16 augustus 2014
Sara’s nieuwe bad-ervaring
Voordat Sara bij ons vakantie kwam vieren waren we al door haar baasjes gewaarschuwd dat zij erg van plassen hield. Hoe dieper en modderiger de plassen waren hoe mooier ze het vond. Dat mochten we ook ervaren toen we met haar door de bossen liepen. Daarom gingen we vrijwel dagelijks met de hondjes zwemmen in het bosmeertje. Nu Sara weer thuis is heeft ze meer privileges gekregen. Ze mag nu ook gebruik maken van de het privé zwembad in de tuin. Al was het alleen al om de modder van de plassen af te spoelen. Als ze door krijgt dat dit de beloning is van het banjeren door de plassen … is gegarandeerd geen enkele plas meer veilig voor haar. Wat een heerlijk onbekommerd leventje…. !!!!
Afgelopen week kregen Piedy en Juan Calros een noodbericht uit Murcia waarop ze wel moesten reageren… en dat gebeurd dus dit weekend….
Vandaag zullen Piedy en Juan Carlos een oudere mevrouw bezoeken in Murcia die zo’n 300 honden heeft. Steeds heeft ze geweigerd afstand te doen van haar ‘kindertjes’. Begrijpelijk… Het zijn allemaal zwervertjes dus je zou zeggen dat het geweldig is wat zij doet. Dat is natuurlijk ook zo maar de grote hoeveelheid aan lieverds is haar volledig boven het hoofd gegroeid en nu is zijn gedwongen om te stoppen met deze ongecontroleerde opvang. Ze heeft niet de middelen om de hondjes de zorg te bieden die ze zouden moeten krijgen. Geen van de hondjes is gesteriliseerd of gecastreerd, juiste medische zorg kan ze gewoon niet geven en het bleef tot dusver bij het geven van eten en drinken. Nu heeft ze van de overheidheid een brief gekregen dat ergens in september de opvang echt afgelopen moet zijn. Het ergste wat kan gebeuren is dat de Spaanse overheid de hondjes weg zal halen. Dat betekent onherroepelijk een enkeltje dodingsstation. Tja… Nu zullen Piedy en Juan Carlos daar gaan bekijken wat ze voor die mevrouw en haar hondjes kunnen doen. Zij hebben ook collega asiels opgeroepen om hetzelfde te doen. Wellicht zullen zij wat hondjes van haar overnemen… We verwachten hier maandag een uitgebreid bericht over.
Zondag 17 augustus 2014
Blik op volgende week
Terwijl we, voor de publicatie, de laatste hand leggen aan dit weekjournaal, kijken we vooruit naar de komende week. Het allereerste wat in onze gedachten op komt is natuurlijk de vlucht waarop Laika en Ricky de reis van hun leven zullen maken. Zij zullen op zaterdag 23 augustus 2014 omstreeks 22.55 uur op Rotterdam Airport aan komen. Zij hadden het geluk dat toevallig Nathalie als vluchtbegeleider hen mee kon nemen. De baasjes en wij zullen hen, pal achter de deuren van de aankomsthal, hartelijk verwelkomen op Nederlandse bodem.
Verder zit er niets anders op dan rustig te wachten wat erop ons afkomt. …
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
SELFIE WEDSTRIJD
We weten allemaal dat het maken van SELFIES een rage is dat al een tijdje in zwang is. Was het niet een minister in een stemhokje dan is het wel een leuke selfie die gemaakt is op een hele speciale plaats. Nu leek ons het een leuk idee, baasjes te vragen per mail een selfie op te sturen waar het baasje met hun hond(en) op staat. Het mag een leuke, gekke of serieuze selfie zijn… We zullen de ingezonden selfies in het weekjournaal van 31 augustus publiceren Dan vragen we aan de lezers om uit alle inzendingen de leukste inzending te kiezen. De winnaar zal een leuk cadeautje tegemoet kunnen zien.
DUS …. Maak die Selfie en insturen maar naar dierenmissies@gmail.com
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ingezonden stukje van Hanneke.
Hanneke heeft 3 honden en heeft al voor een tweede maal een ‘echt oudje’ onder haar hoede genomen. Elsje is haar naam.
Bij haar wonen ook Fala en Jip maar nu staat Elsje in de spotlicht.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Ingezonden stukje van Kees en Jany
Hallo Ton en Annerie,
We zijn weer thuis, dus eerst even een berichtje geschreven, kijk maar of je er wat aan hebt. Ik zal met mijn telefoon wat foto’s sturen.
De honden waren toch weer blij om thuis te zijn hoor ! hun vertrouwde plekje hier op de dijk ! Maar ze hebben zich verder voorbeeldig gedragen, Charlie kan wel eens wat onbesuisd zijn maar het ging prima, slapen en wonen in een vrachtwagen, wij doen het al jaren maar voor Charlie was het de 1e keer, wel voor een dag met de paarden maar langer niet. Leuk dat weekjournaal hoor, heb het zelfs daar nu gelezen.
Groetjes van Jany
Fidel en Charlie op vakantie.
Fidel was al eerder mee geweest maar Charlie nog nooit, wel als we een dag met de vrachtwagen weggingen met de paarden maar slapen, nog nooit. En dat was te merken ! de rit van drieeneenhalf uur vonden ze schitterend, alles zien als je zo hoog zit vinden ze geweldig !
En ja in Dwingeloo, Charlie vond alles vreemd, de honden van de campingeigenaar, daar wende hij snel aan, maar uit veiligheidsoverwegingen moesten ze de eerste dag aan de riem bij de vrachtwagen, we hadden wel een veld alleen voor ons maar ja , honden en paarden vlakbij ….
Charlie heeft ook niet gegeten de eerste dag, waarschijnlijk de zenuwen ! En dan slapen, dat vond hij wel wat natuurlijk, lekker bij de baas of bazin op bed, dat mocht dan wel deze week !
En met de menwagen mee, dat was spannend ! als Kees de wagen klaarzette dan wisten ze niet hoe snel ze erop moesten want lekker over de hei en door het bos crossen, dat vinden ze erg leuk.
Maar vanaf de tweede dag, geweldig, ze konden heerlijk los bij de vrachtwagen, speelden over het hele veld, uitrusten in de tuinstoelen, en zowaar terug naar hun plaats als wij even weggingen,
Ze hebben het geweldig gedaan, van Fidel wisten we het wel maar ja Charlie hebben we nog niet heel lang en ja luisteren wil af en toe nog niet zoals wij het willen, al is hij verder erg lief !
Maar we zijn ervan overtuigd dat dat goed komt , ze zijn allebei nog jong, en vergeleken met
Andere honden doen ze het al geweldig !
Tot het volgende berichtje, groetjes, Kees en Jany en Fidel en Charlie.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Er zijn ook mensen die buiten de spotlights leed verzachten…. Donkere wolken hangen dreigend boven het aardoppervlak en zorgen voor een depressieve duisternis in te veel landen die hunkeren naar verlichting.Conflicten in het midden Oosten en de Oekraïne, Ebola ellende en de ISIS terreur … kan er nog meer ellende bij ? En … wat gebeurt er in die gebieden met de dieren ? Baasjes vallen weg, gezinnen raken ontheemd, miljoenen huisdieren worden van het ene op het andere moment geacht tussen de puinhopen voor zich zelf te zorgen …Kunnen wij als gewone brave burgers daadwerkelijk vanuit ons comfortabele huis iets doen om de spanningen weg te nemen in de Gaza strook … ? Voorkomen dat het conflict in de Oekraïne escaleert ….? Aan Ebola lijdende stakkers genezen … of misschien de 1,2 miljoen mensen, die voor ISIS op de vlucht zijn, een veilig heenkomen bieden ?Gelukkig hebben we hele bekwame mensen voor het oplossen van deze mondiale problemen. Dat gaat wellicht niet altijd even snel genoeg naar onze zin maar voor zulke grote projecten moet je het overlaten aan hen die iets kunnen betekenen op grote schaal. Wereldleiders met alle beschikbare NGO’s, adviseurs en wetenschappers doen er alles aan om deze crises het hoofd te bieden. Ik hoorde net op CNN dat zelfs de paus een brief had gestuurd naar de wereldleiders om de onfortuinlijke mensen niet onnodig langer te laten lijden. Gelukkig maar… wel jammer dat juist hij, die de naam van de heilige Francisus (beschermer van dieren) had aangenomen, niets schreef over het vreselijke lot van de dieren die ook nu weer achteraan in de rij staan om hulp te krijgen …Tja, en dan komt de vraag: “Waar blijft bij zoveel shit de ruimte om aandacht te vragen voor de asielhondjes uit Spanje !!!!” Nou daar kan ik wel iets op zeggen hoor. Kijk, die wereldleiders zullen zich echt niet bekommeren om dat ene hondje dat van de straat werd gered, uit een dodingsstation kwam of bevrijd werd van de ketting uit de gloeiende zon… In vergelijking tot het wereldtoneel zijn dit maar hele kleine drama’s die op het nippertje ten goede zijn gekeerd. Maar het zijn lichtpuntjes in het leven van de hondjes die dit geluk mochten hebben. Deze lichtpuntjes werden mogelijk de adopties van hondjes, de donaties van gulle gevers die het vrijwilligerswerk, zoals dat van het asiel Los Mejores Amigos en Dierenmissies, mogelijk maakt.Veel kleine succesjes maken wel degelijk het verschil en veel ellende wordt hierdoor terug gedrongen èn voorkomen. Alleen al door Los Mejores Amigos en Dierenmissies vonden honderden dieren zo een nieuw baasje en werd voorkomen dat er duizenden pups een zwervend bestaan zouden gaan leiden. Voor een zwerfhondje maakt het echt niets uit of hij nou door oorlog tot zwerver werd gebombardeerd of expres door een baasje aan zijn lot werd overgelaten. Het leed is precies hetzelfde. Door uw steun kan er direct wat gedaan worden aan de ellende van zo’n hondje. Geen eindeloos overleg en oeverloos gezever op hoog niveau over wat we zouden moeten doen maar direct verlichting brengen in het donker bestaan van zo’n onfortuinlijke lieverd. Gewoon zelf met de voetjes in de modder staan en handen uit de mouwen steken.Niet zozeer voor ons zelf hoor …. maar wel hulde aan de dui-zen-den vrijwilligers en aan allen die het vrijwilligerswerk steunen, waardoor ook God’s creaturen zonder een stem, kans hebben op een gezond en beter leven… |
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ADVERTENTIE RUIMTE
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Afsluitend hier de zin van de week:
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ADVERTENTIE RUIMTE
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies.
We zien uw reacties graag tegemoet.
Groetjes,
Annerie en Ton
Mooi weekjournaal weer Ton! Vooral je column met plezier gelezen; een prima pleidooi voor de zwerfdieren. Kippenvel bij de foto van Sunday, en het verhaal van de hondjes bij die mevrouw in Murcia. Maar hopen dat dit goed afloopt en de shelters ter plaatse in staat zijn om helpen. PS stuur een ‘selfie’ van Ullysses en mij via de mail 🙂 Groetjes!
The woman in Murcia calls herself “black panther” and is totaly mental, in the pictures we can see all the dogs sleeping in beds, the truth is that the house is full of shit and pups as the dogs are not sterilized, there are dead pups under the sofas and tables.
I am not in favour of waiting for the police, if they take the dogs earlier than us, it will be difficult take them out of the killing station in Murcia, but she doenst open the door.
Dear Piedy and Juan,
The question is in fact whether the dogs and puppies are better off living with the dog lady in Murcia. This seems a severe case of animal hoarding to me. It is a pity that apparently no-one has come to check the dog house in the past.
Is there a way of negotiating with the authorities to transfer the dogs to the shelter? How can we help?
I agree with Ton that charity ‘begins at home’. I shall start by sending some money to Ton and Annerie for the rescue of these dogs in desperate need.
Keep up the good work.
Best regards,
Veronica
Thank you Veronique
The police are the only one who can get there right now, we are trying to contac this woman but we can not.
We are allowed to have 50 dogs in our shelter, if we get more we will be fined (we did before) funny isnt it? but we will get as much as we are able to, a big number of dogs are injured.
They helped a lot to create that situation, the killing station in molina is very small so they used to take the dogs from the street and give them to this woman, end of the problem.
The neighbours can not stand anymore (they are quite far) the smell and the noise.
There is a list of all the shelters that want to help, the best thing is that this lady let us taking the dogs now but she wont. We are trying to get a “permission” from the health counsel to get in there right now. We know there are dogs dying of leishmania and pups dying of parvovirus, the killing station will go for them straight away that is one of the reason becouse we need to break in first.
The sensible thing to do is saving little dogs which can be adopted but what happens when you get in one of this places you feel you have to save the weak ones, not those who are more adoptable.
Thanks for caring.