Beste mensen,
……. Het is nu 2 juni 11.30 uur en we staan klaar om weer een flink stuk af te leggen. Manchita ligt al weer te wachten tot we gaan rijden, 
Voordat we aan het rijden waren was het al gauw 12 uur geworden. Het had deze ochtend af en toe gedruppeld van de regen en we hadden steeds tussen de druppels door de hondjes uit kunnen laten.
Natuurlijk hadden we voor we vertrokken ook de mail nog even bekeken en daarin zagen we een waarschuwing van onze vrienden Henny en Fons uit Helmond. Zij zijn ervaren caravanrijders en kennen als geen ander de weg tussen Nederland en Alicante. Er zou een straffe wind waaien in het grensgebied tussen Spanje en Frankrijk. Deze waarschuwing namen we ter kennisneming aan gezien er nu nog, zo halverwege Barcelona en Gerona maar weinig wind was te bespeuren.
Vol goede moed gingen van start want het zou nog best een klus worden om, volgens de planning, op zaterdagmiddag 12.00 uur, terug in Leidschendam te zijn.
Op zo’n 50 km voor de grens voelen we hoe er aan de auto wordt getrokken. De auto maakt rare slingerende bewegingen. We beseffen dat de caravan wind vangt en hierdoor de auto wat in onbalans brengt. Hiervoor hadden Henny en Fons ons dus voor gewaarschuwd. Beetje vaart minderen en er is weinig meer aan de hand… behalve dan dat dit weer tijd kost….
Op de laatste Spaanse parkeerplaats (bij de grens) besluiten we nog even stil te staan. Toen we uitstapten voor 
een kleine eigen sanitaire stop merkten we pas goed hoe hard het waaide. Dat dit hier niet ongewoon is, is te zien aan de boom op de foto hier boven. Het lijkt wel een Divi divi boom uit Curaçao. De andere boom is gewoon omgewaaid.
Annerie heeft snel nog wat proviand gekocht en snel zijn we weer verder op pad gegaan. Opnieuw begint het zachtjes te regenen maar naar een dik halfuur waren we ook weer van die zware windstoten af. Ach eigenlijk was het zo… hoe minder wind .. hoe meer regen…
De route die we rijden (richting Clermond Ferrand) is echt weer prachtig. We zijn talloze malen naar Spanje gereden maar nog nooit waren de bergen zo opvallend groen geweest als deze keer. Het komt door de abnormaal grote hoeveelheid regen die er de 
afgelopen periode is gevallen. Zo zie je komt er toch nog iets goeds van…
Het is ondertussen 17.00 uur en eigenlijk was het weer tijd voor de hondjes om een stukje te lopen. Het was sinds 12.00 uur deze middag dat ze voor het laatst uit waren geweest. We vonden een prachtige parkeerplaats in Frankrijk vlak voor de brug van Milau. Jammer dat het goot van de regen. Hoe leuk is het om mooie droge schone hondjes mee naar huis te kunnen nemen. Acht kletsnatte honden in de caravan is minder. Dan pas valt het echt op dat natte honden kunnen ruiken…. Ok, weer vlug in de auto en opnieuw op pad. Nog geen 15 minuten later, dus eigenlijk een 20 kilometer verder was het weer droog weer. Tja als we dat hadden geweten…
Nu zijn we gestopt bij dezelfde parkeerplaats waar we ook op de heenweg hebben gestaan. Het is de plek waar wolven in een reservaat leven. Annerie wil echt hier een keertje gaan kijken. Er zijn excursies naar die dieren… dat wordt dus iets voor een volgende keer….
Nu is het tijd om de nacht in te luiden. Afrika ligt in het donker en we horen haar rommelen. Ik maak nog even een fotootje van haar met flits…. Vandaar die rare witte ogen…
Gelukkig konden onze beestjes droog hun behoefte doen. We willen morgen op tijd vertrekken alles is nu weer lekker rustig. Zo gauw ons bedje weer opzetten, Manchita weer een plekje geven en hopen dat ze pas in de morgen op ons bed klimt.
We schatten nog zo’n 900 km voor de boeg te hebben.
Tot zover…
Groet van Annerie en Ton
dierenmissies@gmail.com
+31 (0)622225271
Bij voorbaat dank aan alle mensen, bedrijven, organisaties die ons geholpen hebben en nog gaan helpen bij het verzamelen van goederen, het geven van advies, of anderszins ondersteuning hebben verleend aan de komende transporten.
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!