Zondag 1e Kerstdag, 25 december 2011
Beste mensen,
Nadat we afscheid genomen hadden van Paco de beheerder van camping Blanes hadden we een flinke rit voor de boeg. Paco had ons nog geprobeerd over te halen om tot na de middag te blijven want er was een kerstfeestje op de camping georganiseerd met lekkere dingen en champagne maar dat leek ons niet zo’n goed idee. Hij kletste aan een stuk door en vertelde getrouwd te zijn met een Hollandse vrouw. Die had duidelijk goede kijk op dingen die (Nederlandse) toeristen belangrijk vonden. Alles, dus ook en vooral het sanitair, was brandschoon. Tel daarbij de gastvrijheid en het vertrouwen in de mensheid (kom gerust binnen, zoek een plaatsje, gebruik alles wat je nodig hebt en mocht je weg gaan voordat we er zijn leg dan aub 14 euro in de brievenbus). Tja het kan dus nog steeds… Camping Blanes is door een hek en een korte trap gescheiden van het strand en is wat ons betreft een aanrader. Toen Paco hoorde dat we niet op het feestje konden zijn kregen we een servet met allerlei lekkere (mierzoete)dingetjes mee ….
Onderweg is Harrie overigens zijn angst voor het = niet uit de caravan durven komen na het incident met het golfkarretje = weer kwijt geraakt. We hebben er even de tijd voor genomen en nu is zelfs Annerie is niet meer noodzakelijk om hem te bewegen de caravan te verlaten. Dat is maar goed ook want hij heeft wat last van dunne ontlasting en moet daarom met enige regelmaat even naar buiten.
Nou dat was dus een prima training. Nu gaat het in en uit stappen van de caravan erg gemakkelijk. Het enige wat we moeten doen om hem weer in zijn bench in te krijgen is een spoor van brokjes leggen en hem dan zijn gang laten gaan. Geen stress…. gewoon 10 seconden wachten en dan doet zijn neus het werk … Daar kan hij geen weerstand aan bieden….
Net voordat de avond viel waren we in Segunto. We hadden nog even de tijd om op het strand te lopen. Na een paar dagen in de auto of bench opgesloten te moeten zitten is het wel lekker om te kunnen dollen. Sally ging totaal uit haar dakje… Botas ging achter haar aan en Daisy (met haar kleine staartje) kon haar kont niet hard genoeg heen en weer bewegen om te laten zien dat ze het ook prachtig vond…. Daisy gedroeg zich wat volwassener. Even een korte blijk van uitbundigheid, dan gauw een plekje zoeken om te plassen om vervolgens gauw Annerie weer op te zoeken. ….
Harrie is de speelse lummel die gauw genoeg heeft van het druk doen. Hij komt door zijn grootte langzaam op gang alsof het een oude olifant is die in galop probeert te komen. Hij probeerde Sally en Botas te volgen maar dat ging natuurlijk niet. Botas die elke keer op zijn rug ging liggen is ook niet echt leuk om lang mee te spelen. Sally, die zich niet over geeft en steeds als een speer langs hem heen schiet, is op zich wel leuk…
maar daar wordt je wel zo ongelooflijk moe van. …
Maandag 2e Kerstdag, 26 december 2011
De nacht is ging goed en ‘s morgens hebben we weer op het strand gespeeld. Er liep nog een zwerfhond rond op het campingterrein en die heeft ook even kennis gemaakt met onze club.
Harrie is niet bang van het water. De bulderende zee doet hem niets en ook voor het zeewater dat tegen zijn poten aanspoelt heeft hij weinig of geen aandacht. Dat is bij Daisy, Sally en Botas beduidend anders… Naast de ene zwerver heb je ook nog het plaatselijke uitschot. Daar moest ook even kennis mee gemaakt worden. Met deze bewuste casanova had Daisy later nog een klein rendez-vous-tje op het strand. Goed dat ze gesteriliseerd is…
We doen het verder vandaag een beetje rustig aan want we hebben besloten om ook deze dag nog hier te blijven en morgen in alle vroegte te vertrekken.
De afstand van Segunto naar Lorca is circa 375 kilometer dus betekent al gauw 6 uur reizen. Om 08.00 uur zullen we weer aan het rijden zijn.
Tot zover…
Groetjes,
Annerie en Ton
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!