Beste mensen,

Vanzelfsprekend is in dit Weekjournaal een uitgebreid reisverslag van Pippa (Libertad, Nellie (Pequeñita), Kinsa en Maria te lezen. Maar daarnaast leest u ook over:   Hoe het beestjes in hun nieuwe huis vergaat, De week  van dag tot dag, Nieuwe bewoners op het asiel, Zonder speurhonden geen oplossing,  Updates Congo, Karma ter adoptie, De donatie van mevrouw van Schaik, De virtuele Dierenmisies collecte, De 4-kanten column met de adoptiejunk, De zin van de week  “Verstand komt met …” en nog veel meer.

 

Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!

GEZOCHT………..

ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAAL Plaatsing van uw advertentie in het Weekjournaal bereikt jaarlijks 400.000 websitebezoekjes van dierenliefhebbers en het weekjournaal heeft 400 vaste abonnees!!!!! Advertentiekosten zijn: Geplaatste Logo met link naar website is 25 euro per kwartaal (circa 12 plaatsingen) Indien daarbij week of maand aanbiedingen worden vermeld dan is het 40 per kwartaal. VRAAG MEER INFO over adverteren op dierenmissies@gmail.com

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Airconditioning-installaties, koel-toonbanken, koelcellen, vriescellen, koelkasten, vrieskasten/kisten, ijsblokjesmachines, enz. enz.

Meer Koeling, landelijk STEK-erkend koeltechnisch installateur, gespecialiseerd in reparatie, service-en onderhoud op koel/vries en airconditioning-installaties. +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De week van dag tot dag:

Hartelijk dank voor de vele reacties waarin u ons sterkte wenst met het verlies van onze Daisy. Hoewel we nu voornamelijk per vliegtuig de geluksvogeltjes, die een baasje in Nederland hebben gevonden, naar Nederland laten komen, deden we dat voorheen per caravan. Zo heeft Daisy ons ruim 70.000 kilometer lang vergezeld op onze reizen om die schatten de reis van hun leven te laten maken. Haar rust en zachte uitstraling was een voorbeeld voor de nieuwkomers waardoor zij snel vertrouwen kregen en de reis naar Nederland als een leuk avontuur konden ervaren. Haar moeder instinct heeft ons op die reizen beschermt in situaties waar we bijna slachtoffer werden van criminelen. Haar nimmer aflatende optimisme en genegenheid gaf ons troost op de momenten dat wij dat nodig hadden. Daisy blijft een bijzondere plaats innemen in ons hart…

Maandag 26 januari 2015:

Er wordt nog even druk gemaild met Piedy, Juan Carlos en Linda over de laatste voorbereidingen van de reis van morgen. Alles is gereed en de laatste verplichte gezondheidscontrole van de dierenarts staat gepland.

——–

Laat in de middag krijgen we een telefoontje van een mevrouw uit Leidschendam die nog wat spulletjes voor ons heeft die het asiel goed zou kunnen gebruiken. Opnieuw hebben we Gerda gevraagd of zij met de dame contact wil opnemen om de spulletjes op te halen en bij Monique in Forepark af te geven zodat zij die weer mee naar Zwolle kan nemen. Dat zal in de loop van de week wel plaatsvinden.

Dinsdag 27 januari 2015 :

08.00 uur

In Tobarra is het nu een klein gekkenhuis geworden. Alle dagelijkse werkzaamheden op het asiel moeten nu in een paar uurtjes gedaan worden want de hele middag zullen Piedy en Juan afwezig zijn. Zoals in het vorige Weekjournaal viel te lezen moet juist vandaag ook de doodzieke Congo naar de dierenarts en dat terwijl ook het feestelijke moment voor Pippa (Libertad, Nellie (Pequeñita), Kinsa en Maria aanbreekt om met hun koffertje af te reizen naar hun nieuwe baasjes in Nederland. Hun rit van Tobarra naar Alicante duurt 2 uur waardoor ze al gauw minimaal 6 uur onderweg zullen zijn. Ja dan blijft er weinig tijd over om te treuzelen…

10.00 uur In de kleine plaats Alhaurin nabij Malaga is Linda (die de vluchtbegeleiding vanuit Alicante naar Amsterdam zal verzorgen) bezig met haar voorbereidingen. Tegen de middag zal zij de trein van Malaga naar Alicante nemen. Daar komt ze dan rond 17.00 uur aan. Omdat de luchthaven buiten de stad ligt moet zij dan nog een bus naar het vliegveld nemen waar ze rond 18.00 uur Juan Carlos en misschien ook Piedy (afhankelijk hoe het gaat met Congo bij de dierenarts) zal treffen. Linda, Piedy en Juan Carlos hebben elkaars mobiele nummer waardoor ze elkaar op de hoogte kunnen houden van hun vorderingen en zo zal alles bij elkaar komen bij de koffiehoek in de vertrekhal van de luchthaven Alicante.

Zoals was te verwachten blijkt Piedy achter gebleven in Tobarra om voor de zieken te zorgen en is ondertussen met Congo bij de dierenarts. Dit is wat ze ons later liet weten over de toestant van Congo.

Congo is fighting again for it’s life, eats a bit every hour without Dacortin. He is doing a little better again. After what happened last Saturday I though he would be dead by now. I am very worried about this evening. He needs to see me so I will go in a  while to the shelter with him. Denzel needs to be placed in his house, I will take pictures later.

Verder laat ze weten ….

Also this morning Congo was shaking with fever. We do not want to panic but it is stressful at the moment.  It does not look good.   

15.00 uur

Juan Carlos moet de wagen laden om af te reizen naar Alicante. Pippa en Nellie krijgen een flinke kennel voor hun tweetjes. Daarna gaan de poezen Kinsa en Maria in een kleinere kennel op voor hen precies precies pas maat is.  

Zo nu kunnen ze in de auto worden gezet en kan de reis beginnen.

Links staan ze nog op het asiel terrein en rechts staan ze in de parking van Alicante Airport.

Het is nu tegen 18.00 uur. Linda kijkt ondertussen al halsreikend uit naar de komst van haar reisgenootjes.

Eindelijk is het zover en kan ze kennis maken met haar gezelschap. Jammer dat Juan Carlos niet op de foto staat maar iemand moet natuurlijk foto’s nemen.

De hondjes mogen er nog even uit om een plasje te doen maar de katjes moeten in de kennel blijven. Het risico dat ze in paniek zouden ontsnappen is te groot. Linda was niet met lege handen gekomen en had een pakket als cadeautje voor het asiel meegenomen. Allerlei extraatjes die het asiel zelf niet zo gauw zouden kunnen kopen voor de beestjes.

20.30 uur – 23.00 uur

In IJhorst laten we onze hondjes nog even uit voordat ik met de auto naar Schiphol ga waar ik om 23. 00 uur aankom.

Al gauw tref ik Renata met haar moeder die voor Kinsa komen en even later zijn daar ook Ramon en Marjolein die uitkijken naar de aankomst van Maria. Zij hebben poezenmandjes meegenomen om de Kinsa en Maria veilig naar huis te vervoeren.

Tja en dan zijn Gladys en Herman er die Simba mee hebben genomen om Nellie te verwelkomen.

Als laatste arriveren Gerard Jan en Robert met hun Lesje die 6 weken geleden uit Griekenland bij hen mocht gaan wonen en nu haar Spaanse vriendinnetje Pippa zal ontmoeten.      

Zo staan we met z’n allen te wachten op Linda. Zoals altijd duurt het moment tot dat de kennels uit het ruim komen weer erg lang en toen om 00.15 uur Linda door de deur ons tegemoet stapte was iedereen opgelucht en blij.

De hondjes zullen we eerst bevrijden want voor het overladen van de poezen in de mandjes, zoeken we even een rustig plekje. We waren namelijk  al gewaarschuwd dat Kinsa behoorlijk bang was geweest in Alicane dus nemen we daar geen enkel risico bij. We moeten er niet aan denken dat die lieverds kans zien om op Schiphol aan de wandel gaan.

Het klikt meteen tussen de hondjes.  Lesje verwelkomt Pippa enthousiast en natuurlijk maakt ook Gerard Jan daar een foto van.

En precies zo is ook Simba erg blij maar zijn nieuwe vriendinnetje Nellie.

 

 

 

 

 

 

 

 

Dan brengen we gauw de kennel van de katjes een beetje uit de drukte en laden we ze één voor één in de meegebrachte mandjes.

 

 

 

 

Nu zijn ze voor het eerst gescheiden van elkaar. Gelukkig is er van paniek geen sprake en laten ze zich makkelijk in de mandjes zetten waar vanuit ze rustig de boel gade slaan.    

Vervolgens wordt het tijd om de paspoortjes uit te delen zodat de poezen als eerste naar huis kunnen. Linda heeft haar handen vol en zoekt hier het juiste paspoortje van Kinsa.

Eiindelijk kunnen Renata en haar moeder met de kleine Kinsa afreizen naar Heerhugowaard. Kinsa zal bij moeder gaan wonen maar zal regelmatig de grote Yona tegenkomen die sinds januari 2014 een veilige mand bij Renata en haar dochter Yindi heeft gekregen.

Maria gaat met Ramon en Marjolein mee naar Berkel en Rodenrijs. Daar wachten drie gecastreerde katers op haar komst. Ze zal zich nooit eenzaam hoeven te voelen.

Voordat de hondjes naar hun nieuwe huis gaan wordt er nog even geposeerd voor de foto. Ach ja.. het zijn zulke leuke plaatsjes.

De kennels worden in elkaar gezet en op het karretje gezet. Linda zoekt haar nichtje op die met de auto klaar staat en ik wandel met de kennels terug naar de auto.

Daar kom ik nog Gladys en Herman met Simba en Nellie tegen die op het punt staan om hun reis terug naar Kampen te beginnen.

Onderweg naar huis laat ik Piedy en Juan Carlos weten dat alles perfect is verlopen. Dat Kinsa en Maria minder angstig waren dan was verwacht en dat Pippa en Nellie gelijk maatjes waren geworden met hun huisgenootjes.

Rond 03.00 uur was ik weer thuis waar mijn komst met enthousiasme werd afgewacht.  Wat is het toch altijd fijn als daar een heel team laat blijken dat ze blij zijn om me te zien… .

Woensdag 28 januari 2015:

Vandaag krijgen we van Gerard Jan en Robert al een inkijkje in het nieuwe Rotterdamse leven van Pippa.

 

Even horen wat wel en niet mag en lekker wandelen met de baas.

Als dat goed gaat dan mogen ze samen verder op stap.

Na al die nieuwe indrukken is het goed rusten….            

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 29 januari 2015:

Nog steeds krijgen we het bericht dat Congo (koosnaampje Conguito) het moeilijk heeft. Ook Congo is een zware Leishmania patiënt.  In tegenstelling tot onze Daisy die ondertemperatuur had gekregen, heeft hij juist hoge koorts maar ook hij geeft over en heeft hij eetproblemen. We wensen arme Congo en Piedy en Juan Carlos veel sterkte in de komende dagen hopen van harte dat hij zich vlug weer een beetje beter voelt.

———

  Via de Whatsapp krijgen van Gladys en Herman ook de eerste foto’s van Nellie binnen . Je kunt zien dat ze niet echt camera-verlegen is.

Hoe mooi kun je poseren..

 

 

 

 

 

.            

Of ze het samen kunnen vinden ? We denken het wel hoor.

 

 

 

 

———-

Nieuwe bewoners op het asiel

Dat het leven op het asiel een constant gegeven is blijkt uit de instroom van nieuwe zwervertjes zodra er weer een plekje is en dat nieuwkomers meestal niet gepland zijn blijkt weer uit het volgende berichtje dat we van Piedy kregen.

Juan Carlos went to buy the deposit (septic tank). Well he didn’t but.. rescued this two dogs. One is like Eddy (a dog dog they had before), and the black and brown female is very pregnant.

 

 

 

 

 

Voorts verwachten ze dit weekend een galgo uit Toledo die is gered uit handen van zigeuners. Hongerig  en verkleumd werd ze als een wanhopig hoopje ellende aangetroffen. Het arme beestje is nu onderhanden van een dierenarts en we hopen dat ze snel het groene licht krijgt om de kliniek te verlaten zodat ook zij met een nieuwe identiteit een nieuw leven kan beginnen.

         

 

 

 

Als dat nog niet genoeg was kregen wij een mailtje van Diana Jansen die als vrijwilliger werkt bij de hondenopvang van Animal Aid Foundation in Benifaió in de regio Valencia. Deze opvang wordt gerund door een Nederlandse, Naomi Jacobs. Zij heeft de opvang vijf geleden overgenomen van haar moeder, die deze 20 jaar geleden is gestart. Zij kan het werk niet meer aan en hoopt nu met spoed zo’n 60 hondjes te kunnen herplaatsen. Wetende dat het asiel bij Piedy en Juan Carlos ook vol zit, konden we niet anders dan het bericht door spelen aan Piedy en Juan Carlos. Ik heb hen verteld dat ze zich niet verplicht moeten voelen omdat ze zelf al op het randje lopen van wat ze kunnen behappen … Dit is wat ze ons antwoordden..

Yes, we can take dogs  whenever we have room, in fact when we have room that is why we offered  a place for the galgo from Toledo but to be honest there are so many dogs in the street that need to be saved.. The place  that Libertad (Pippa) and Pequeñita (Nellie) left vacant is already full with the two dogs that came into the shelter today. This never ends but yes, if we have space and no stray dogs to rescue, we will get in touch with them …

We kunnen het niet vaak genoeg zeggen. Met elke adoptie worden er meer hondjes blij dan de makker die een baasje heeft gevonden. Elke vrije plaats in het asiel betekent voor een nieuwe stakker veiligheid, medische verzorging, een volle buik en een kansje op een geweldig leven in Nederland.

Vrijdag 30 januari 2015  

Donatie van mevrouw van Schaik

Gerda heeft de spulletjes opgehaald bij mevrouw van Schaik uit Leidschendam. Daar zullen we een goede besteding voor vinden… Wellicht komt daar nog wat bij want ‘de moeder van een vriendin van Gerda’ had nog wat liggen. Tja zo gaat dat ‘mond op  mond reclame’.  Geweldig natuurlijk.

 

 

 

 

 

 

 

 

Zaterdag  31 januari 2015

Zonder speurhonden geen oplossing

Vandaag horen we de onverwachtse ontknoping van een oude vermissingszaak. Zestien jaar na dato lokaliseren honden van de ‘stichting Signi Zoekhonden’ de auto met de vier vermiste personen.  Eindelijk kunnen nabestaanden van de slachtoffers hun dierbaren ten grave brengen. Lees alles over dit succes door op de afbeelding van de opgetakelde auto te klikken…

—

Karma ter adoptie

We krijgen vandaag van Piedy het bericht dat Karma formeel ter adoptie is. Ze is gezond en na de observatieperiode  is ze ‘een absolute lieverd’ verklaard. Wat zou het niet prachtig zijn als we voor deze kanjer een plekje kunnen vinden..!!!

Dit is wat Piedy over nu over haar  verleden te vertellen heeft:

Karma is a young mastiff, no more than 2 years of age. Her  story is very common in Spain. Big dogs used to defend a piece of  land or an Enterprise. They are tied during the day and free at night. Most of these dogs won’t kill a fly but they bark, are big … Karma was owned by an Enterprise. Although the government says “the crisis is over,  we keep seeing how the companies close forever and use this as an excuse to kick out the dog. Karma is  almost 40 kilos. 70 cm from shoulder to the ground. We saw the story on the internet and contacted the girl who put her picture there.  She came from Sevilla but this girl didn’t tell us anything about the fact that Karma was pregnant. Luckily we were on time to stop it.  Karma is a very very loving dog and will never bite. She is a bit afraid and very  submissive. Due to her sweet character, I can not believe she was used to defend property, At the moment she dominant with food but that always happens at the beginning. As soon as we spend sometime with her the fear will be over. At the moment she shows no interest in the rest of the dogs. She really needs  home where she feels secure.

Zondag 1 maart 2015

De Virtuele Dierenmissies collecte.
.
Zoals u vast heeft gelezen in de Weekjournalen doen we er alles aan om de Stichting Dierenmissies financieel gezond te houden. Zo bieden we tegen een kleine donatie allerlei zaken aan zoals: advertentieruimte in het weekjournaal, vakantieopvang voor uw hond, schoolpresentaties, hebben we een snuffelhoek met tweede hands spulletjes, zijn we partner van de Vriendenloterij, en hebben we vaste donateurs (zie het donatieoverzicht) waar voor we hartstikke dankbaar zijn.
.
Ondanks alle inspanningen blijft het altijd moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Ook voor een vrijwilligersclub als Dierenmissies is het altijd weer een hele uitdaging om de porto-, telefoon-, kantoor-, opslag-, verzekering- en vervoerskosten dekkend te krijgen en wat graag dragen we, als het enigszins mogelijk is, naast de inzamelingen voor speciale projecten voor het asiel, ook bij aan de sterilisaties en castraties of andere noodzakelijke medische handelingen.
.
Zoals u ziet hebben we ambities genoeg maar zoals u weet zijn we als ANBI stichting nu eenmaal geen commerciële organisatie en bezitten we geen financiële reserves. Nog steeds houden we met trots onze doelstelling in eren …. daar waar mogelijk bij te dragen aan een verbetering van de leefomstandigheden van dieren… en we zouden niet weten op wat voor betere manier we dit vanuit Nederland gestalte zouden kunnen geven dan de werkzaamheden van het asiel Los Mejores Amigos van Piedy en Juan Carlos op alle mogelijke manieren te ondersteunen, door hun werk hier bekend te maken, een rol spelen in de adoptiebemiddeling, het inzamelen en vervoeren van goederen en het inzamelen van geldelijke middelen.
.
Om dit te kunnen blijven doen moeten we zien Stichting Dierenmissies draaiende te houden. Alleen met uw donaties kunnen we dit volhouden. Daarom zetten we vandaag onze schroom opzij en bellen we, virtueel, bij u als lezer van dit Weekjournaal aan, om te vragen of u nog iets kunt missen. Met elke euro zijn we blij want ook vele kleintjes maken wel degelijk het verschil …

TRRRRRINGGGG ………… “Goede dag meneer en mevrouw” “Ïk ben van Stichting Dierenmissies en wil u graag vragen of iets over heeft om het werk van de Stichting te ondersteunen ?” “Ja ? Zou u uw donatie dan over willen maken op IBAN reknr: NL15INGB 0005721780 t.n.v. Stichting Dierenmissies” “Oh ja, wilt u bij de overmaking ‘Collecte‘ vermelden”? “U kunt uw donatie binnen twee dagen terug vinden op de website van Dierenmissies” Heel fijn en hartelijk dank voor uw bijdrage !!!!!

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

HETDIER.nl heeft de grootste keuze in halsbanden.

Voor alle lezer van deze nieuwsbrief nu 10% korting op alle halsbanden.

Gebruik bij het afrekenen de kortingscode ‘HALSBAND’.

Uw korting wordt dan direct berekend.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ingezonden stukje van Ramon en Marjolein (baasjes van Maria)….

Bijgaand een paar foto’ s van Maria. Zij was heel snel gewend. Ook met de andere katten gaat het goed. In het begin even een beetje grommen naar elkaar maar dat is nu voorbij.

Zij heeft het hele huis al verkend en haar plekje gevonden. Zij is erg gezellig en speels. Zij is nergens bang voor. Wij zijn nog steeds verbaasd hoe snel zij gewend is. Wij zijn erg blij met haar. Groeten aan Piedy en Juan Carlos.
Wil je hen bedanken dat zij zo goed voor Maria hebben gezorgd en voor de goede socialisatie van Maria?

Vriendelijke groet Ramon en Marjolijn

<<<<Natuurlijk zullen we graag jullie bedankje overbrengen>>>>.   ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 SNUFFEL DIERENMISSIES 

Wellicht wilt u een mooi cadeautje kopen bij Karlijns Shop, kans maken op prachtige geldprijzen in de Vriendenloterij, kwaliteitsvoer kopen bij Shumafood of eens even snuffelen op Marktplaats tussen de spulletjes van Snuffel Dierenmissies….? Mocht u al meedoen met de Vriendenloterij maar wilt u met uw loten Stichting Dierenmissies steunen? Dan kan dat eenvoudig door één telefoontje te plegen met de Vriendenloterij: 0900 – 300 1400 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 De 4-kanten column van Ton

 

De adoptiejunk . Zoals bij elke verslaving het geval is, is er voor elke junk ‘een eerste keer’ … Gun mij de vrijheid u het volgende scenario te schetsen. . Stel je hebt Binky geadopteerd.  Door jou is Binky gered uit de shit waarin hij zijn leven moest slijten en na een lange emotionele reis is hij nu bij jou. Jij gaat er voor zorgen dat hij een veilig en fijn leven zal hebben. Je gaat hem vertroetelen, opvoeden, zijn waardigheid en zelfvertrouwen teruggeven zodat hij weer echt een hond kan worden. Je omgeving spreekt bewondering uit voor de daad die je hebt verricht. De hele situatie geeft je een geweldig fijn en tevreden gevoel. . In het begin dwalen elk moment van de dag je gedachten af naar Binky. Je merkt dat je steeds het verlangen hebt om dicht bij Binky te zijn omdat hij je zo nodig heeft. Hem de zorg en liefde wilt geven waar hij zo naar verlangd om weer een sterke hond te worden. Hoewel je het eigenlijk niet toe wilt geven ben je ook wel trots op jezelf omdat je iets gedaan hebt dat lof verdient en dat je als weldoener wordt gezien. . Binky is nog bang en hij zoekt en voelt de bescherming die jij hem biedt. Keer op keer loopt je hart loopt over van emoties als je hem in zijn vragende ogen kijkt. Het is zijn manier om te laten zien dat hij zich totaal aan jou heeft overgegeven in hoop jouw liefde en zorg te mogen ontvangen… Jij bent zijn held en het feit dat hij uit dankbaarheid aan jou zijn loyaliteit, genegenheid en trouw toont draagt bij aan jouw geluk. . Heel langzaam verstrijkt de tijd. Binky is zich volledig thuis gaan voelen en heeft zijn plek ingenomen in het huishouden. Je merkt amper nog dat hij er is want met een half woord begrijpt hij feilloos wat er van hem verlangd wordt. De dagelijkse routine heeft Binky zelfverzekerd gemaakt en afgezien van zijn eten en de dagelijkse wandelingen, lijkt het alsof hij minder afhankelijk van je is geworden om gelukkig te zijn.  Je omgeving is ondertussen gewend aan Binky die je overal volgt als en schaduw. De nieuwigheid is er vanaf …. Nee, je wilt Binky voor geen goud missen want Binky en jij zijn één geworden en je kunt je ook niet voorstellen hoe het zou zijn om hem kwijt te raken. . Dan gaat het knagen… Nu Binky en jij zo op elkaar zijn ingespeeld en het leven zo ‘vanzelfsprekend’ verloopt, is er in je hart weer ruimte gekomen voor een nieuw zorgenkindje… Je mist het gevoel van echt nodig te zijn… iets bijzonders te kunnen betekenen voor een stakkertje die daar zo’n behoefte aan heeft… Je probeert het gevoel te onderdrukken want één hond is immers toch genoeg !!! Je bedenkt allerlei redenen waarom je het bij één hond moet laten… Kan ik wel een tweede hond betalen ? Raak ik niet een stuk vrijheid kwijt ? Wat zal mijn omgeving er van zeggen ? Ben ik echt verslaafd aan dat gevoel om echt ‘nodig’ te zijn ? . Je kunt er niets aan doen. Het is een soort moeder (vader) instinct. Je bent je bewust van het lot van de vriendjes van Binky die nog in het asiel zitten en wachten op net zo’n mooie kans als Binky heeft gehad. Het liefst zou je ze allemaal wel om je heen willen hebben maar dat kan natuurlijk niet. Toch wordt het verlangen om opnieuw een redder te kunnen zijn sterker. Het zou toch geweldig zijn als je nog zo’n stakkertje een goed leven als dat van Binky zou kunnen geven. Je verlangt meer en meer naar de tijd toen je zo onmisbaar was voor Binky. Je mist de hulpeloze blik van Binky toen hij pas bij je was en waardoor je keer op keer ontroerd raakte … Je gaat je langzaam afvragen of Binky het niet leuk zou vinden om een vriendje te krijgen want per slot van rekening zijn honden toch roedeldieren … . Of uw wens een tweede hondje te adopteren nu een verslaving is of niet laat ik aan u om te bepalen. Zo ja, laat het dan een verslaving zijn die wel positief uitpakt … Wat voor motief u mocht hebben om een tweede hondje te nemen, wees er maar van overtuigd dat elke hond graag een vriendje heeft. Honden leren van elkaar, geven elkaar kracht en zelfvertrouwen en houden elkaar gezelschap als ze even alleen moeten. U zult merken dat ze een uniek karakter hebben, zien dat er roedelgedrag zichtbaar wordt en dat u door twee schatten aanbeden wordt. . Zover ik weet zijn er voor deze vorm van verslaving geen AA bijeenkomsten terwijl er toch velen zijn die dit gevoel kennen. Ongeveer een kwart van de baasjes besluit een tweede of zelfs derde hondje te adopteren. Binnen onze kennissenkring kennen we geen enkel geval van spijt voor het nemen van een tweede hond. Wat de hondjes er zelf van vinden ? We denken dat de foto’s voor zich spreken. Zoals u kunt lezen in het reisverslag in dit Weekjournaal zijn Pippa en Nellie amper twee dagen Nederland… Lesje met de poot over de schouder van Pippa Simba en Nellie saampjes klaar voor nieuwe avonturen …

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Rechtsgebieden:

contracten en aansprakelijkheid, huurzaken, echtscheiding, erfrecht, probleemoplossing

Advocaat Mr Stef Henselmans houdt kantoor te Amsterdam aan de Herengracht 142.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Afsluitend hier de zin van de week:  Verstand komt met de…

In geval van nood kan uw hond plots zomaar iets doen om u voor onheil te besparen . Bedenk dat uw hond tijd genoeg heeft gehad om verstand te vergaren . Immers, 1 mensenjaar is gelijk aan 7 hondenjaren …

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid.  Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.

Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!! 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies.

We zien uw reacties graag tegemoet.

Groetjes, Annerie en Ton