Beste mensen,
Na het nare nieuws over de poot van Lady Grey en tegelijkertijd het goede nieuws dat ze is geadopteerd, is het ook tijd om jullie ook te informeren over andere dingen die spelen. Dat is natuurlijk niet in de laatste plaats het fantastische nieuws dat we zes nieuwe kandidaatjes hebben die de reis naar Nederland mogen maken omdat ze een baasje hebben gevonden. Dit betekent dat we twee vluchten hebben moeten boeken.
Eerst stellen we jullie de hondjes voor die op de eerste vlucht van 19 juni de reis van hun leven zullen maken.
Dit zijn:
Hier links is de kleine Zenia. Ze zit hier op de zakken voer in de voorraadruimte van het asiel. Ze kan eten wat ze wil maar groter zal ze niet worden. Het is een heel lief klein knuffel-pluizebolletje dat haar plekje gaat vinden Grootegast.
Hier rechts is de mooie Maida. Een flinke meid die haar liefde aan iedereen wil tonen.
Haar trouwe karakter zal een voorbeeld zijn voor alle hondjes uit Siddeburen.
Ze krijgt een vast maatje die Puck heet.
En dan hebben we hier links Harley nog. Hallo mensen..!! Harley lijkt een schurk maar is de zachtheid zelve… Dat past ook precies in het huishouden waar hij in terecht zal komen al zal hij wel wat extra sturing nodig hebben om te leren hoe hij met de kat om moet gaan.. Hij zal verwelkomt worden door maar liefst twee nieuwe vriendjes te weten de Yorkshire Paris en de herder Suerte. Wie weet kom je ze wel een keertje tegen in Zwolle…
En vervolgens stellen we jullie de hondjes voor die op de tweede vlucht van 25 juni de reis van hun leven zullen maken.
Hier links zien jullie Zover. Zover gaat wonen op een groot terrein waar een pluimveehouderij is gevestigd. Met het werk aan huis en is hij altijd onder de mensen en mag hij voor de baas de bezoekers welkom heten. Als j eooit I Zevenhuizen (Groningen) bent dan zou het zomaar kunnen dat je daar Zover treft.
Hier rechts zie je Mar die haar broertje Nacho gezelschap zal gaan houden. Nacho heeft erg veel moeite om een paar uurtjes alleen te zijn. Niet zo gek als je je hele leven lang andere hondjes om je heen hebt gehad. Nu zullen ze samen de gemeente Berghem onveilig gaan maken.
Hier links is de pup Dama. Deze lieverd zal een toekomst krijgen in Maastricht. Daar zal ze laten zien dat ze de liefste pup van de wereld kan zijn. En oh ja, dat is waar ook … ze moet nog wel wat leren maar ze heeft beloofd erg goed op te letten als ze naar de puppy cursus gaat. …
Uiteraard worden van beide vliegreizen weer verslagjes gemaakt. Dan kun je zien hoe ze dan daar met Piedy en Juan Carlos met de hondjes aankomen op Alicante Airport en vervolgens door hen worden ingecheckt en de airkennels reisklaar worden gemaakt voor de vluchten. De kleine Zenia mag met mij mee vliegen in de cabine. Zij is zo klein dat ze prima in de reistas past.
Kennen jullie Tina nog?
Daarnaast hebben goed nieuws over het zeer oude hondje Tina dat we in het laatste verslag lieten zien. Dit was het hondje dat Piedy en Juan Carlos ook mee hadden genomen naar de luchthaven van Alicante toen ze, op 25 april jl., Choco en Whoopy kwamen brengen voor hun reis naar Nederland. Tina moest constant gedragen worden omdat ze niet meer kon lopen. De dierenarts vermoedde een neurologisch defect onderaan haar ruggegraad. Wat precies.??. ach ze was al zo oud..!!. Tja… Ze had een luiertje aan en moest verzorgd worden als baby. Ondanks de vele goed bedoelde adviezen dat het beter zou zijn om haar te laten ‘inslapen’ geloofden Piedy en Juan Carlos er toch in dat ze na revalidatie en een liefdevolle verzorging het gebruik van haar achterpootjes terug zou kunnen krijgen. Natuurlijk zou ze nooit een sprinter worden maar waar ze wel op hoopten was dat ze weer net genoeg zichzelf kon bewegen om zelfstandig haar behoefte te kunnen doen.
Ook voor Tina blijken er nog wondereen te bestaan.
Bij Piedy thuis hoeft Tina niets te bewijzen en mag ze gewoon zich zelf zijn. Nu kunnen we vertellen dat de eerste tekenen van herstel aanweg zijn.
Het begon met zichzelf op te richten om te zitten. Daarna deed ze haar uiterste best om te gaan staan. Nu kan ze weer enkele onzekere stapjes maken en dat is net genoeg om zich hond genoeg te voelen om haar behoefte te doen. Het kost haar moeite en na een paar stapjes gaat ze vlug weer zitten om even uit te rusten, maar ze is niet meer als een kasplantje gebonden aan de plaats waar ze werd neergelegd. Zo kan ze toch nog, in een beschermde omgeving, op een waardige manier genieten van h
aar oude dag. We hebben een kort filpmje van haar dappere wandelpogingen. Het lijkt niet veel maar van totaal verlamd zijn tot dit resultaat in 4 weken tijd…. oordeel maar zelf… verdient deze meid niet alle respect? Ik hoop dat ik, als ik hoog bejaard en minder valide ben geworden, diezelfde wil nog kan opbrengen… KLIK HIER OF OP DE FOTO EN BEKIJK HAAR VERDERINGEN..
Tina kan nu zelfs al het trapje op klimmen
Dit kan er ook nog wel bij…..
Het asiel Los Mejores Amigos is weer een special sterilisatieprogramma gestart voor de zwerfkatten uit de buurt. Een tijdje is het relatief rustig geweest en dan in eens vindt de bevolking het weer heel normaal om kittens te verdrinken. Katten lopen over het algemeen allemaal buiten en krijgen al dan niet eten en drinken van hun baasjes. Dat deze dieren op vrijersvoeten gaan is logisch. Het resultaat liegt er dan niet om en op dit moment lijkt het net of er erg veel nestjes geboren worden. Geen wonder als je je poes niet laat steriliseren. “Ach dan verzuip je toch gewoon het hele nest met kittens”!!! Om deze ellende te voorkomen worden nu de loslopende katten gevangen en gesteriliseerd. Natuurlijk zijn dan de baasjes nergens te vinden maar het belang voor deze dieren gaat voor het schijnheilige gedoe van de barbaarse bevolking. Gelukkig steunt hun dierenarts een handje door tegen een speciaal tarief de poezen te helpen.
De asielauto
Ter herinnering schetsen we in het kort de voorgeschiedenis van de situatie. Zoals eerder is vermeld is Juan Carlos door de crisis zijn werk kwijt geraakt en daarmee een belangrijk deel van hun inkomen maar ook zijn eigen auto. Iedereen kan begrijpn dat het beschikbare geld om het asiel Lo Mejores Amigos draaiende te houden, zeker in deze tijd, zeer krap is. Ze krijgen immers geen subsidie en zijn volledig afhankelijk van donaties en giften.
Door alle aandacht voor Lady Grey is aandacht voor de inzameling voor de asielauto een beetje op de achtergrond geraakt. Dat is begrijpelijk.
Toch is het nog steeds van belang dat we serieus naar dat vervoersprobleem kijken want als het oude karretje die ze nu te leen hebben, mankementen krijgt is het meteen afgelopen. Op dat moment zullen ze knap in de problemen geraken waardoor het zelfs voor hen onmogelijk wordt om het asiel te blijven runnen. Het vervoer van honderden kilo’s voer, de transporten van en naar de dierenarts, de reddingsoperaties van talloze hondjes, het vervoer naar de luchthaven voor de vluchten naar Nederland en nog veel meer …. kan dan gewoon niet meer plaatsvinden.
De inzamling startte vorig jaar april en zou aanvankelijk duren tot dierendag 4 oktober 2012. Vorig jaar is er ook zoveel gebeurd en zijn er diverse acties geweeest waardoor ook toen de inzameling in de schaduw stond. Vanaf November 2012 tot het moment dat Lady Grey onze aandacht vroeg is er een enorme sprong gemaakt in de goede richting. Aanvankelijk hoopten we 5000 euro bij elkaar te krijgen om een geode tweedehands terreinauto te kunnen kopen. Nu staat de stand van de inzameling net iets over de helft. Dit is nog niet genoeg om uit te kijken naar een andere auto. Zelfs niet als er genoegen genomen zou worden met een veel mindere kwaliteit. Immers het moet een auto zijn die hen niet meteen voor duizenden euro aan reparaties kost. Daarom hopen we nog op een eindsprint die hen net helpt om een praktisch wagentje te kopen dat ook in het onherbergzame terrein vooruit kan komen.
========
En zo komen we weer op het moment aan dat de laatste voorbereidingen getroffen worden om de hondjes zo snel mogelijk naar Nederland te laten komen.
Het is met name voor Piedy en Juan Carlos altijd een behoorlijke planning met de juiste inentingen en het maken van de afspraken met de dierenarts voor de finale gezondheidscontrole van de reizigers. Die moeten plaatsvinden binnen 48 uur voor vertrek. En dan het vervoer nog naar de luchthaven waar ik zal wachten op hun komst.
Beide keren zijn dat ook hele lange dagen voor Annerie die thuis met onze vier hondjes op mij zit te wachten. Immers, Nessje heeft recent ons roedeltje versterkt. Het is elke keer een feest om zo onthaalt te worden met blije beestjes die je, ondanks het late tijdstip, enthousisast verwelkomen . Toch verdient Annerie minstens zoveel lof om het allemaal mogelijk te maken. Zeker nu onze Daisy wat extra aandacht behoeft omdat ze ziek is en dinsdag aanstaande naar de internist moet.
Trouw maakt Annerie steeds mijn tas klaar met alle spullen zoals paspoort, tickets, riempjes, en nog allelei dingen voor de hondjes die ik toch nodig zal hebben (ook voor de kleine sanitaire ongelukjes die op de luchthaven kunnen gebeuren), erin die ik voor mijn reizen nodig heb. Ik weet vaak niet eens wat ik allemaal bij me heb maar als ik iets onverwachts nodig heb dan blijkt het in de tas te zitten en dat is toch wel erg makkelijk.
Rond 05.00 uur smorgens zal al op weg zal zijn naar Schiphol en pas, diep in de nacht, zo rond 03.00 uur, weer thuis komen. Natuurlijk heb ik dan van alles te vertellen over wat er die dag is gebeurd met de hondjes die met me mee gekomen zijn. Natuurlijk moet ik dan vertellen hoe de aankomst was op Schiphol en de eerste kennismaking met de baasjes verliep. Wat is het dan niet fijner als er een bakkie kofffie klaar staat en je tot rust kunt komen alvorens je samen met een tevreden gevoel je mandje in kunt duiken. We hebben dan nooit moeite om in slaap te vallen. Iedereen snapt dat ik moe zal zijn maar ook voor Annerie is het dan een hele lange dag geweest. En dàt mag ook wel eens gezegd worden.
Tot zover…
Goetjes van ons,
Annerie en Ton