Overige: Dierenmissies Weekjournaal 11 januari 2015

Beste mensen,

In dit Weekjournaal leest u over: Laatste stand van zaken over de poezen in de opvang,  Arme Pipo zoekt toch een baasje, Oslo met de poes, Verjaardag met een rouwrand, De verhuizing van de opslagruimte op het asiel, Update over Chungi, Brand bij Peluchin, Gein in de storm, Voer naar Paws, Wat een bezoekje aan het asiel te weeg kan brengen, ingezonden stukjes over Ollie en Mazzel, de column met de nieuwe held, Wat je niet gebruikt raak je kwijt…

 

Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!

GEZOCHT………..

ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAAL Plaatsing van uw advertentie in het Weekjournaal bereikt jaarlijks 400.000 websitebezoekjes van dierenliefhebbers en het weekjournaal heeft 400 vaste abonnees!!!!! Advertentiekosten zijn: Geplaatste Logo met link naar website is 25 euro per kwartaal (circa 12 plaatsingen) Indien daarbij week of maand aanbiedingen worden vermeld dan is het 40 per kwartaal. VRAAG MEER INFO over adverteren op dierenmissies@gmail.com

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Airconditioning-installaties, koel-toonbanken, koelcellen, vriescellen, koelkasten, vrieskasten/kisten, ijsblokjesmachines, enz. enz.

Meer Koeling, landelijk STEK-erkend koeltechnisch installateur, gespecialiseerd in reparatie, service-en onderhoud op koel/vries en airconditioning-installaties.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De week van dag tot dag:

Maandag 5 januari 2015:

Laatste stand van zaken over de poezen in de opvang

We kregen bericht van Piedy over de kattenstand. Nu er een ruimte is voor de kattenopvang loopt het storm. Stuk voor stuk moeten de zwerfkatten worden nagekeken op ziekten en allemaal worden de katjes gesteriliseerd en gecastreerd. Natuurlijk proberen ze een plekje voor ze te vinden maar de katten die echt wild of verwilderd zijn en goed voor zich zelf kunnen zorgen, zullen weer vrij gelaten worden. Het is onmogelijk om alle katten die vrij rondlopen voor eeuwig een plekje te bieden.

Wel zal er voer worden neergezet zodat ze in de buurt blijven waarbij ze in de gaten gehouden kunnen worden.
Op dit moment zijn er 11 katten in de opvang. Natuurlijk steunt Dierenmissies het castratie en sterilisatieprogramma.

Another cat was castrated and now is in the plain, we have got 11 cats and
haven’t started with the group in Murcia yet….. so keep fingers crossed …

 

——–

Arme Pipo zoekt toch een baasje

Dan krijgen we een vervelend bericht over de adoptie van Pipo. De adoptie leek een succesverhaal te zijn maar schijn bedriegt. Pipo zou naar een familie in Spanje gaan en aanvankelijk leek het een fijne en veilige plek te zijn. Helaas kregen Piedy en Juan Carlos te horen dat er in het recente verleden dingen waren gebeurd waardoor ze het niet verantwoord vonden om Pipo naar die familie te laten gaan. Pipo zou niet de eerste hond zijn die daar een plekje zou krijgen. Uit een vertrouwde bron vernamen zij dat het de bedoeling was dat Pipo, met een schouderhoogte van 55 cm,  aan een ketting zijn leven zou moeten slijten en niet een plaats in zou mogen nemen binnen het gezin. Als zoiets boven tafel komt dan gaan natuurlijk alle alarmbellen rinkelen. Voor het beantwoorden van kritische vragen gaf de familie niet thuis en daarmee was meteen definitief duidelijk dat zij nimmer een hondje van Piedy en Juan Carlos zouden mogen adopteren.

Hierdoor is Pipo weer op zoek naar een echt lieve familie die hem wel met huisliefde wilt omringen. Zodra een adoptie voor een hondje aanstaande is krijgt hij extra aandacht en een speciale verzorging om hem voor te bereiden op zijn nieuwe leven. Hij mag meer mee op stap op hem extra te laten wennen aan het wandelen aan de lijn, mag mee naar huis om een beetje meer vertrouwd te raken aan het huiselijke leven, krijgt hij een lekker bad, etc… De hondjes merken dan dat er iets speciaals staat te gebeuren en leven naar het grote moment toe waarop hun leven voorgoed zal veranderen. Het zal niemand verwonderen dat het afblazen van een adoptie voor de hond in kwestie dus ook een behoorlijke impact heeft en dat er sprake is van een teleurstelling als dat’ mooie moment’ uitblijft en hij weer terug zijn plaats in moet nemen in het asiel.

Vandaar dat we Pipo nu opnieuw in het spotlicht willen zetten en hopen dat er toch een baasje is die toevallig op zoek is naar een hondje als Pipo en hierbij zijn teleurstelling om kan buigen tot een feestelijke gebeurtenis. Pipo verdient het want hij is een schat die alles te bieden heeft wat je maar kunt verwachten van een lieve huishond. Hij is aanhankelijk, is lief voor volwassenen en kinderen, kan met elke andere hond overweg, heeft geen moeite met katten, is leergierig en speels… kortom  een hondje uit duizenden…

Dus als u meer wilt weten over Pipo..  bezoek zijn adoptiepagina en vraag gerust vrijblijvend meer info over deze kanjer aan. We hebben genoeg foto’s en zullen leuke filmpjes van Pipo laten maken die toe zullen sturen. Deze kroeldoos moet gewoon een baasje kunnen vinden….

Natuurlijk zijn er ook nog andere hondjes die graag en nieuw baasje willen dus KLIK HIER om ze allemaal op een rijtje te zien…

Dinsdag 6 januari 2015 :

 Oslo met de poes

Het is ook leuk om af en toe iets te lezen over een huiselijk tafereeltje bij Piedy en Juan Carlos thuis. Ook zij kunnen gewoon ook wel eens tevreden terugkijken op datgene dat ze bereikt hebben.
Het zijn soms kleine succesjes die niet wereld schokkend zijn maar wel je laten weten goed bezig te zijn… Ach ja, zie hier een voorbeeldje …..  

Soms lijkt een hond in het begin niet geschikt om met katten te om te gaan maar na verloop van tijd blijkt dan hoe zeer kun je je daarin kunt vergissen.

Vandaag kregen we dit berichtje van Piedy…

This is Oslo, one of my dogs.
I rescued him 8 years ago and in those days he used to chase and kill cats…..

We are not surprised anymore to see the harmony between our dogs and cats but we still have to realize that small wonders do exist… 

To tell the truth, years ago it was my German shepherd that tought him how to behave …. just look at him now…

Every time time we see them like that we are still at shock …  just to be sure …. we will never leave them alone together…
.
Woensdag 7 januari 2015:

Verjaardag met een rouwrand

Vandaag hopen we, omringd door onze hondjes, een rustige dag te hebben met koffie en gebak. Aan het eind van de dag kunnen we stellen dat dit aardig gelukt is en bij deze wil ik iedereen hartelijk bedanken voor de vele leuke verjaardag wensen die ik mocht ontvangen via mail, post, whatsapp, sms en telefoon. Het was echt hartverwarmend.

Jammer dat de datum van mijn verjaardag voor veel mensen nu voor eeuwig verbonden zal zijn aan de vreselijke aanslag  in Parijs op het Franse Satirische tijdschrift Charlie Hebdo waarbij 12 mensen werden vermoord door moslim fundamentalisten….

———–

De verhuizing van de opslagruimte op het asiel

Het werk op het asiel gaat natuurlijk verder en zo kregen we van Piedy en Juan Carlos het volgende bericht met de nodige plaatjes toegezonden.

In order to reorganise the grounds of the shelter, the store (red: opslagruimte)  (where pequeñita and denzel sleep) needs to be relocated to higher grounds. We were told this morning a truck would come to lift and move the store. We were waiting and waiting.. Just when we had left the shelter at noon, they arrived so we went back to the shelter…

 

 

 

 

 

 

 

De bedoeling was dat de opslagruimte (waar ook de accu’s voor de stroomvoorziening in komen te staan) keurig opgepakt zo worden en zonder al te veel schokken keurig op zijn nieuwe plekje zou worden gezet. Nou dat is niet geheel gelukt want het bleek alleszins een “bumpy ride’.  Niets is overeind blijven staan, maar ja dat is niet zo erg… Hij staat op zijn plek en dat is het belangrijkste. Zo is er weer een klus geklaard…

 

 

 

 

 

 

 

Donderdag 8 januari 2015:

Update over Chungi

Een kleine update over Chungi deed ons erg goed. Dit is wat Piedy ons schreef:

That is Chungi and Misifu, my super cat. Although Chungi is better the vet wants to wait with sterilization. She needs motilium for a month
first.

 

—————–

Helaas kan ook het noodlot toeslaan en is dan de ellende bijna niet te overzien.
Dit stukje gaat over Peluchin die bij Els, in een kleine chalet midden de bossrijke omgeving van Putten, mocht gaan wonen. Daar kreeg Peluchin nieuwe vriendjes zoals de grote witte Bouvier Simba (gered uit de opvang in België) en drie paarden die alle drie ook een verleden hebben. Soms komt dan ook nog de York Nona logeren die bij haar dochter woont en ook gered is uit een asiel. Kortom, we hadden een leuke luchtige update verwacht over de kleine Peluchin en kregen vervolgens via de WhatsApp dit verhaal te lezen van zijn bazinnetje die door brand gedwongen werd om te verhuizen naar Teteringen nabij Breda.  Het greep ons zo aan dat we graag het hele verhaal willen plaatsen. We wensen Els veel sterkte en we denken dat ze wel een steuntje van iemand gebruiken…. al was het alleen al wat morele support… Dit is wat ze schreef:

  —– Nou ja.. ik heb niet zo’n heel goed nieuws. Op 21 dec heb ik brand gehad in het chalet. Zodanig dat ondanks alles het nog overeind staat. Wonder boven wonder. Wel alles verloren is. En ik heb geen geld om er iets anders voor terug neer te zetten. Zeker ook omdat ik er permanent verbleef.

Aanstaande dinsdag krijg ik de sleutel van een appartementje in Teteringen. Tegen Breda aan. Gelukkig is daar het kadettenkamp, een zandvlakte in combinatie met bos waardoor, na een klein autoritje, ik de honden naar hartenlust hun gang kan laten gaan. En ze daar vele andere honden tegen komen om mee te spelen.  Maar het zal een hele verandering zijn.

Op dit moment ben ik aan het redden wat er nog te redden valt en een plek voor mijn paarden aan het zoeken. Waarschijnlijk kan de grootste de Tinker naar kudde Tinkers dichtbij mijn nieuwe huis staan. En de andere misschien naar de buren van een vriendin. De oudste zal ik helaas in moeten laten slapen. Het snijd dwars door mijn hart. Dat is de merrie die je met Pelle op de foto ziet.

Toen de brand uitbrak was ik thuis en heb tijdens het bellen naar de brandweer meteen de honden uit huis gehaald en in de auto gezet. Daarna nog snel een broek, jas en mijn 2e telefoon gepakt. Toen moest ik echt maken dat ik wegkwam. Paarden in het grote veld en wegens ontploffingsgevaar van de gasflessen de auto verder het bos in gereden.  Wat een stresserende situatie. Dat valt niet uit te leggen. Maar goed we hebben het er levend afgebracht en dat is het belangrijkste.

Tijdens oud en nieuw was ik bij een vriendin en de honden in de auto. Die had ik op een bedrijventerrein vlak in de buurt gezet om te voorkomen dat het vuurwerk vlak naast de honden zou worden afgestoken. Zo te merken is dat goed gegaan. Nog even en dan hebben we weer meer rust op een eigen plekje. —–

Mocht u het gevoel hebben iets voor Els, haar honden en of paarden te kunnen betekenen, laat het ons dan weten. U kunt een reactie  onder het Weekjournaal invullen of u kunt mailen naar dierenmissies@gmail.com. We zullen uw bericht graag aan Els doorsturen ….

Vrijdag 9 januari 2015

Nu we de afgelopen dagen, op alle TV zenders, de dramatische ontknopingen hebben kunnen volgen van de ellende in Parijs, en ook hebben gezien en gehoord hoe dierenvriend Aboutaleb als burgemeester van Rotterdam zich in krachtige bewoordingen heeft uitgelaten over deze walgelijke moordpartijen, is het wellicht verstandig om ook voor hem, net als bij Wilders gebeurt, extra beveiliging te regelen. We hebben vernomen dat de man via de sociale media overladen is met doodsbedreigingen.

———-

Gein in de storm

Ondertussen sjorren we alle lijnen en stormbanden bij de Dierenmissies caravan nog maar eens aan en hopen we dat de wind met stormkracht ons een beetje zal sparen.  Onze vijf hondjes vinden het prachtig en hebben de kolder in de kop. Alles wat opwaait is een bron van vermaak en in het bos vinden ze weer nieuwe omgewaaide bomen waarbij de wortels deels bloot zijn komen te liggen. De perfecte plaats om naar muizen te zoeken… Lekker graven en met de kop volledig in de natte grond gestoken gaan ze helemaal op in hun spel… Af en toe kijken ze je dan trots aan met een snuit vol zand… tot dat het hard gaat regenen. Dan weten ze niet hoe snel ze de weg terug naar de caravan moeten vinden… Onze helden…. Annerie is altijd zo ontzettend blij als we kletsnat met laarzen en 20 modderpootjes binnenkomen stormen…

—-

Voer naar Paws

We krijgen van Nathalie uit Den Haag een bericht dat ze weer honden en kattenvoer heeft en vraagt wanneer we dat naar Spanje kunnen brengen. Omdat Linda deze keer naar Nederland komt zal dat dus wel langer duren voordat ik weer wat naar mee kan nemen. Omdat we alles met het vliegtuig moeten vervoeren kunnen we geen grote zware hoeveelheden meenemen. Hierop wordt besloten om het voer te doneren aan Paws. Prima bestemming want ook zij helpen hondjes en poezen in Spanje. We weten zeker dat het daar ook goed terecht zal komen.

Zaterdag  10 januari 2015

Wat een bezoekje aan het asiel te weeg kan brengen

Vandaag krijgen we eerst een mailtje van Piedy dat voor zich spreekt. Ze vertelt over een bezoekje van vrienden waarbij ze vergaten waren om de kleintjes op een goede manier kennis te laten maken met hun bezoek. 

Sometimes we have visitors, people who wants to get ride of their dogs, or are looking for them because they got lost. Sometimes the are Gypsies who wants galgos etc.. . Most of them don’t enter in the shelter because we don’t let them in.

During the work at the shelter, we sometimes see the dogs running, jumping and playing so happily that we almost forget their past.
When the little 4 Pequenita, Pippa (Libertad), Ian and Denzel entered the shelter they were afraid of strangers. Now, slowly but surely, they feel more secure and comfortable when they meet new people. However you always have to give them some time to get acquainted with new strangers.

Yesterday was a nice day because we had a visiting friends that rescues cats. The little 4 Pequeñita, Pippa (Libertad), Ian and Denzel were outside playing and fooling around when our friends arrived. We were exited with the visit and forgot the introduce our friends to them and immediately the little ones behaved like before. Pequeñita barked at them, Pippa tried to hide on her bed, and like always Ian and Denzel disappeared under the storage cabine. So we had to make them feel secure again. First I took Pequeñita in my arms and immediately she was quiet and felt OK. Pippa is always is a bit upset when something new is happening. Putting on a jacked or having an injection she always acts the same. We had to laugh about her because after five minutes when she saw that there was no danger, she appeared again wigging her tail like she wanted to say: “Ok, I forgive you”. It is clear that Ian en Denzel are still more traumatized. They still think that new people are going to hit them. So they will need more time to heal. They will keep their distance for a while. Curiosity makes Ian come out first. Denzel prefers to stay out of sight longer…

Gelukkig mogen Pippa en Pequeñita op dinsdag 27 januari, vergezeld van de poezen Maria en Kinsa, definitief naar hun nieuwe baasjes gaan.

 

 

 

 

 

 

 

Deze grote vliegreis naar Nederland is het begin van hun nieuwe leventje met een echt eigen baasje ….
Hun begeleider zal Linda zijn die voor een paar dagen haar eigen hondjes Jax, Sjors en Bimbo achter zal laten bij haar familie in Spanje.

dinsdag 27 jan 2015          vluchtnummer: HV 6146
Alicante                       –      Amsterdam
vertrek om: 20:25       –      aankomst om: 23:10

———

Later horen we van Piedy dat er opnieuw hondjes in nood zijn en dat er op korte termijn nieuwe hondjes een veilig heenkomen zullen vinden in het asiel.  De omstandigheden zijn nog onduidelijk maar die zullen we ongetwijfeld snel te horen krijgen.

Zondag 11 januari 2015

Op deze winderige dag bereiden we dit Weekjournaal voor. Het is nu 13.00 uur. Op de TV doet CNN live verslag van de gebeurtenissen in Parijs. De protestoptocht tegen de terroristische aanslagen en voor eenheid van alle gezindten waarbij vele wereldleiders bij aanwezig zijn. Laten we hopen dat er niets ergs gebeurd …..

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

HETDIER.nl is specialist in dierenpenningen.

Keuze uit meer dan 500 soorten penningen met
gratis graveren en verzenden.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ingezonden stukje van familie van Mierlo (baasjes van Ollie)

 Hoi Ton en Annerie,
Vanuit Arnhem een heel fijn en mooi 2015 gewenst!…..
Nooit geweten dat je zo ernstig verliefd kan worden op een hond.

Ik heb wat foto’s toegevoegd om een impressie te geven over het leven van Ollie….. veel rennen, gaten graven en elk straaltje licht pakken daar waar kan.. en in de winter volstaat de leeslamp. 

Heel veel groetjes van familie van Mierlo en Ollie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

——————————

Ingezonden stukje van Lieke Schreurs (baasje van Mazzel (Bika))

Het eerste jaar van Mazzel in Nederland van aankomst tot heden….

Hallo Annerie en Ton,

Vanwege andere verplichtingen konden wij helaas niet bij de reünie zijn van 30 april. Hierbij wil wel even aangeven dat ik dit een enorm leuk initiatief vind. Überhaupt complimenten aan iedereen die betrokken is bij Stichting Dierenmissies. Jullie doen ontzettend goed werk!!!

Omdat jullie, Piedy en Juan Carlos zo ontzettend betrokken zijn bij alle hondjes kan ik me voorstellen dat jullie ook willen weten hoe het gaat met de hondjes nadat ze bij hun nieuwe gezin komen. Ook dat wil ik jullie niet onthouden…

Wij hebben in januari pup ‘Bika’ geadopteerd. We hebben haar een andere naam gegeven, ze was toch nog heel jong en had dit ook al heel snel te pakken. Ook lag deze naam ons toch beter in de mond en vonden we zeer toepasselijk. We hebben gekozen voor de naam ‘Mazzel’.

Het ging allemaal vrij snel en waren verheugd toen we de pup op Schiphol konden ophalen. Al een hele reis vanuit Midden-Limburg maar wel een hele leuke! Helaas bij aankomst op Schiphol had de vlucht een uur vertraging, geduld is niet mijn sterkste kant…  Maar uiteindelijk was het dan toch zo ver. Mazzel mocht met Ton in een reistas meereizen omdat ze nog lekker klein was, dus zagen we Ton al met haar, bovenop het wagentje met haar koppetje uit de tas, voorbij lopen bij de bagagebanden. Toen was voor mij al duidelijk dat dit hondje ontzettend nieuwsgierig was! Nadat Ton de andere honden ook gehaald had kwam hij dan eindelijk in de aankomst hal. Daar konden we eindelijk naar ons hondje toe en knuffelen. Al was ik al behoorlijk verliefd door de foto’s, als je ze in het echt zag was je echt helemaal verkocht.

Na het uitdelen van de paspoorten kon de terugreis beginnen. Een lange autorit, maar het was een lange en vermoeiende reis vanuit Spanje dus ze lag languit te slapen op de achterbank.

Thuis aangekomen was er weer een nieuwe ontdekkingsreis, haar nieuwe thuis. Natuurlijk alles werd gecontroleerd en uitgebreid bestudeerd. In de avond voor het slapen gaan was het volgende experiment aan de beurt. We hadden een bench voor haar klaargezet om te slapen ’s nachts. Ook dat was voor ons totaal onbekend hoe dat ging verlopen, stiekem had ik me al ingesteld op een paar slapeloze nachten… Deze nacht heb ik inderdaad een paar keer wakker gelegen, maar meer omdat ik constant aan het luisteren was of ze ook maar een geluid maakte. Maar nee ze bleef de hele nacht stil! Ook de nachten erna ging perfect!

De dagen en weken erna waren er natuurlijk een heleboel nieuwe dingen voor Mazzel. Zo hebben we heel veel dieren op ons terrein en daar wilde ze uiteraard allemaal kennis mee maken. Ze is mega nieuwsgierig en wil alles weten, ook is nergens bang voor en wil ze met alles en iedereen spelen. Maar dat kunnen niet alle dieren waarderen en zijn bang voor haar door haar jeugdig enthousiasme. Gelukkig is Mazzel al snel iets rustiger geworden naar de dieren toe en zijn de dieren haar al redelijk gewend.

Na een aantal weken is Mazzel het terrein helemaal eigen geworden. Ze is behoorlijk actief en speels en zal nooit een gelegenheid dat ze kan spelen of aandacht krijgt uit de weg gaan. Ze is een allemansvriendinnetje en vind het heerlijk om te knuffelen en het liefst op schoot te liggen. Maar zoals alle jonge honden haalt ze ook de nodige streken uit. Ze is slim, en je hoeft maar een of twee keer iets te herhalen met haar en ze weet het. Het commando zit, blijf, kom hier is daardoor gemakkelijk aangeleerd. Ze weet  ook precies wanneer ze iets fouts doet, dan kan ze je ook zooooo onschuldig en lief aankijken met haar grote ogen dat het moeilijk is om niet in de lach te schieten.

Toen was het tijd voor de puppycursus. Ik was heel benieuwd hoe ze het ging doen omdat we haar nu al door en door kenden. Ze is enorm gek op andere honden en mensen, alles wat maar nieuw is. Afgeleid is ze al als er een blaadje voorbij waait, of een vlieg voorbij vliegt. Nou, mijn verwachtingen kwamen de eerste les voor de volle honderd procent uit…. Aandacht voor mij was ver te zoeken, spelen met mij hoefde totaal niet (je word er normaal gesproken gek van….!) en ze was helemaal hyper. Iedereen wist meteen wie Mazzel was en heeft meteen een bijnaam gekregen….. ‘Het stuiterballetje’….. Ook zeer toepasselijk!

De tweede les verliep al iets anders, uiteraard toch hyper, maar ze was iétsje minder snel afgeleid waardoor ik haar aandacht iets langer vast kon houden. Spelen met mij en het touw was wederom geen succes.. totdat ze in het gras een takje vond die ze in een keer wel interessant vond! Daar wilde ze heel graag mee spelen. Ook prima! Na de les was ik enorm trots op haar, alle commando’s gaan hartstikke goed!

Na nog een aantal lessen zag de instructrice dat Mazzel met grote sprongen vooruit gaat. Ze was nog altijd de drukste eruit, maar ze deed alles hartstikke goed. De puppycursus hebben Mazzel en ik dan ook met succes afgerond!

Omdat we beiden het leuk vonden om naar de cursus te gaan zijn we ook begonnen met de vervolgcursus, Gehoorzaamheid 1. Ook hier was het in het begin heel veel afleiding, veel geduld en natuurlijk het ultieme omkopingsmiddel lekkere worst benodigd. Mazzel vond het leuk om bezig te zijn, maar heeft heel weinig geduld. Dus het gaan afliggen en wachten was een grote uitdaging! Totdat de instructeur met het geweldige idee kwam om een handdoek mee te nemen zodat ze niet op het natte gras hoefde te gaan liggen maar lekker op de handdoek…….. Vanaf dat moment gingen ook die oefeningen echt super! De spaanse mentaliteit zit er toch nog wel in…!!

Dus ook deze cursus hebben we samen met een goed gevolg afgesloten. De volgende cursus die we gaan doen na de winter is de Funtraining, een combinatie van gehoorzaamheid, behendigheid en spelletjes. Nou ik denk dat Mazzel geschapen is voor deze training. Niks liever doen dan gekke oefeningetjes en spelletjes!

Mazzel heeft voor het eerst in december sneeuw meegemaakt, dat is natuurlijk voor een Spanjaard al uitzonderlijk en Mazzel moest er in het begin ook erg aan wennen. Is natuurlijk erg koud aan de voetjes en de tuin was onherkenbaar….. Maar al snel ontdekte ze dat ze ook met sneeuw kon spelen en was ze al weer snel gewend.

Dit was een zeer beknopte samenvatting van Mazzel haar eerste jaar in Stramproy, natuurlijk kunnen we niet alles vertellen over haar streken want dat zijn er simpelweg te veel. Iedereen in onze omgeving is gek op Mazzel en heeft bij iedereen een speciaal plekje in het hart.

Hopelijk kunnen jullie met Stichting Dierenmissies jullie goede werk doorzetten zodat er meer hondjes zoals Mazzel een goed thuis krijgen, dit verdienen ze!

Lieve groetjes van Mazzel en haar baasjes.

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 SNUFFEL DIERENMISSIES 

 

Wellicht wilt u een mooi cadeautje kopen bij Karlijns Shop, kans maken op prachtige geldprijzen in de Vriendenloterij, kwaliteitsvoer kopen bij Shumafood of eens even snuffelen op Marktplaats tussen de spulletjes van Snuffel Dierenmissies….?

Mocht u al meedoen met de Vriendenloterij maar wilt u met uw loten Stichting Dierenmissies steunen? Dan kan dat eenvoudig door één telefoontje te plegen met de Vriendenloterij: 0900 – 300 1400

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 De 4-kanten column van Ton

 

Een  nieuwe held… . Als kind werd me al geleerd dat ik van vogelnestjes af moest blijven. “Niet aankomen”, zei mijn moeder, “Als mama of papa vogel merkt dat je er aan hebt gezeten, dan komen ze niet mee op het nest om voor de eieren of kleintjes te zorgen. Als de eitjes te veel afkoelen en de kuikentjes geen eten meer krijgen gaan ze dood…. en dat is dan jouw schuld… “. Nou …dit wilde ik natuurlijk niet op mijn geweten hebben en sindsdien heb ik altijd met groot respect, op afstand, het af en aan vliegen van koolmezen, musjes, roodborstjes, merels, spreeuwen en nog tal van andere vogeltjes gade geslagen in de wetenschap dat het gebroed zal volgroeien tot schitterende vogeltjes… tenminste zolang er maar geen mensenhanden aan zouden komen. Wat was de natuur toch mooi…. . Nu is het januari 2015. Opnieuw is er een burgemeester als dierenvriend opgestaan. Iemand die een oude traditie durft te doorbreken. Iemand die de moed heeft mensen een competitief tijdsverdrijf af te nemen. Iemand die mensen de kans durft te ontnemen op lokale en landelijk bekendheid. Iemand die een traditionele ‘sport’, die als cultureel erfgoed te boek staat, durft te torpederen. Tja, dan moet je toch wel haar op je tanden hebben. . Blijkbaar moeten er veel mensen zijn die denken dat zij het eerste Kievitsei te kunnen vinden. Zo worden in de provincie Friesland formele ei rapers met vergunning aangesteld die allemaal 15 eitjes mogen rapen. Hoezo 15 eitjes per raper??? Hallo … er is maar 1 eerste ei…!!! .  Zo komt het dat er in de maand maart maar liefst 5693 eieren geraapt mogen worden ….. Geen van deze eitjes zullen de kans krijgen te volgroeien tot kievit. Dan hebben we het nog niet eens over de nestjes waar mogelijk ook andere eitjes zijn gedoemd in de steek gelaten te worden… Pure waanzin. Niet voor niets heeft onderzoek uitgewezen dat elk jaar weer de Kievitpopulatie met 3,5% in aantal afneemt. OK, daar is slecht maaibeleid en stadsuitbreiding ook debet aan, maar dan ga je toch niet mee doen aan deze idioterie ..?!?!?! . Burgemeester Van Klaveren heeft zijn burgers duidelijk gemaakt geen enkel kievietsei aan te willen nemen. Zoeken naar een kievitsei om eer of glorie te verkrijgen is daarmee in zijn gemeente zinloos geworden. . Tijdens zijn nieuwjaarstoespraak refereerde Van Klaveren aan de afname van het aantal Kieviten: “De cijfers spreken voor zich, zijn veelzeggend en kunnen niet worden genegeerd. Ik wil mijn ogen hier niet voor sluiten en besluit dan ook vanaf dit voorjaar geen eerste kievitsei meer in ontvangst te willen nemen.” . Oorkonde Burgemeester Van Klaveren ging in zijn nieuwjaarstoespraak nog verder, want behalve het allereerste kievitsei in de provincie is het ook traditie om per gemeente de vinder van het eerste ei te ‘eren’. Dit vindt Van Klaveren onzin, want uiteindelijk is er maar één ei het eerste. Omdat hij zich geen zorgen maakt over de publieke opinie maar vanuit zijn hart heeft gekozen voor de kievit vindt PiepVandaag de burgemeester van Weststellingwerf een dapper mens.Dat is de reden dat ze hem een oorkonde hebben gegeven waar ik volledig achter kan staan. Laten we hopen dat er veel burgemeesters in Friesland dit voorbeeld zullen volgen zodat we ook, voor wat betreft het rapen van Kievietseieren, eindelijk in de 21ste eeuw terecht zullen komen.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Rechtsgebieden:

contracten en aansprakelijkheid, huurzaken, echtscheiding, erfrecht, probleemoplossing

 

Advocaat Mr Stef Henselmans houdt kantoor te Amsterdam aan de Herengracht 142.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Afsluitend hier de zin van de week:

Wat je niet gebruikt raak je kwijt…

De mens schiet met het ruiken ernstig te kort … Omdat we immer de neus ophaalden voor de luchtjes om ons heen … . De hond helpt daar waar het ons aan schort … Hij mist er namelijk geen één ….

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid.  Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.

Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!! 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies.
We zien uw reacties graag tegemoet.

Groetjes,
Annerie en Ton