Beste mensen,
Lees over de onderwerpen: Maandag liep anders dan verwacht, Indy in de belangstelling, Het gebruik van Marktplaats, Nieuws uit het asiel in Odena, Extra aandacht voor Tes, Tattoo is gestolen, Driedaagse klus-marathon in Odena asiel, Ongekende trouw van een jonge hond, Siriushoeve met de vakantie van Alma en Ollie, Een dag om binnen te blijven met goed nieuws over nieuwe adopties, Indy in de make-over, Het bezoek voor Indy. Het wekelijkse culinair hoogtepunt van uw hond: Brokken lamsvlees met noedels/vermicelli en groenten, Ingezonden stukjes over: Era & Max, Rova & Nelson, Rifka & Kaya, Apolo, Guusje en Sara, De 4-kanter column van Ton: “Waar komt de trouw van een hond vandaan”, De (on)zin van de week over “trouw… een leven lang”, De beschikbaarheidsagenda voor vakantieopvang.
Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!
GEZOCHT………..; |
ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAALPlaatsing van uw advertentie in het Weekjournaal bereikt jaarlijks 400.000 websitebezoekjes van dierenliefhebbers en het weekjournaal heeft 400 vaste abonnees!!!!! Advertentiekosten zijn:Geplaatste Logo met link naar website is 25 euro per kwartaal (circa 12 plaatsingen) Indien daarbij week of maand aanbiedingen worden vermeld dan is het 40 per kwartaal.VRAAG MEER INFO over adverteren op dierenmissies@gmail.com |
De week van dag tot dag: .
Maandag 12 oktober 2015
Maandag verliep anders dan verwacht.
Vandaag is het een rustige dag. Annerie is jarig en we hadden, na alle drukte van de afgelopen weken, besloten om dit heugelijke feit in alle stilte met onze hondjes te vieren. Dat lukte tot het moment dat we een verzoek kregen om Indy te mogen bezoeken. Dan is toch de hele dag weer gericht op het moment dat we de familie kunnen ontvangen. Jammer dat we een uur voor het bezoek een afzegging kregen. Aan de ene kant waren we opgelucht dat de kleine nog even bij ons mag blijven want nu ze een paar weken bij ons is wordt ze steeds vrijer in haar doen en laten en moeten we steeds vaker lachen om haar capriolen. Gekscherend zei ik tegen Annerie dat het erop lijkt alsof ze hiermee een nieuw hondje heeft gekregen. Ons hart is er goed voor maar dat kan echt niet… lieve Indy zou ons vijfde hondje zijn.
Dinsdag 13 oktober 2015
Indy blijkt erg in de belangstelling
Of het nu komt omdat ze al in Nederland is of het is haar grappige bekkie we weten het niet. Wel is zeker dat we allerlei vragen krijgen van potentiele baasjes. Dat we hierbij ook meest absurde vragen krijgen waardoor we een adoptie echt niet serieus kunnen nemen, moeten we maar voor lief nemen. Natuurlijk zijn we daar erg duidelijk over. Zo vroeg er iemand of Indy ook wel eens alleen kon zijn. De bedoeling was dat zij door de week 7 uur per dag alleen zou moeten zijn. Waarom zo iemand überhaupt overweegt een hond te nemen is ons volstrekt een raadsel.
Gebruik van Marktplaats
We kunnen niet ander dan ook de hondjes op Marktplaats te vermelden om zo de hondjes onder de aandacht te brengen. Dat daarbij altijd vermeld staat dat de hondjes nog in Spanje verblijven en dat ze pas naar Nederland komen als ze geadopteerd zijn, wordt negen van de tien keer over het hoofd gezien. De keren dat we de vraag krijgen wanneer ze een hondje kunnen komen bekijken is talrijk. We stellen dan altijd voor dat ze vanzelfsprekend de hondjes kunnen gaan bekijken in het asiel in Spanje maar dat is dan meestal niet de bedoeling…. Tja ….
.
Woensdag 14 oktober 2015
Nieuws uit het asiel in Odena.
Extra aandacht voor Des
Des is 7,5 jaar en heeft zoals veel herder problemen met de achterkant van zijn gestel. Deze lieve jongen krijgt vanwege donaties artofit in zijn eten en nog een extra medicijn voor zijn artrosis… Natuurlijk doet het beton en de koude vloer geen goed. Bij navraag van de dierenarts werd vermeld dat een wandeling het best voor hem is… langzaam, maar zodat zijn spieren worden getraind.. Vandaag was er een vrijwilligster die hem meenam… wat heeft hij genoten, daarna een lekkere hap met blikvoer en de nodige middelen om hem te helpen beter in zijn gestel en vel te zitten…
Tattoo is gestolen
In de nacht van 8 op 9 oktober is onze lieve vrolijke Tattoo door zijn eigenaren (jagers) gestolen uit het asiel. Hij was inmiddels van ons want 21 dagen bij ons zonder dat iemand hem kwam halen… én natuurlijk wilden we tattoo niet teruggeven aan hem, dus waren we blij dat het termijn verstreken was… dan hoeven we dat namelijk niet meer… tenzij ze s nachts over het hek klimmen en hem eruit stelen… zeer triest ben ik…. hij was zo gelukkig in het oudjes pension… ik hoop maar dat hij niet aan een ketting zit of heel klein hok, zoals de meeste honden hier bij de jagers zitten… lieve lieve tattoo..wil je asjeblieft op korte termijn nog een keer weglopen van waar ze je houden.. ik neem je dan mee en zal je schuil houden tot je eigen definitieve mandje is gevonden….
==========
Driedaagse klus-marathon in Odena asiel
We hebben mensen opgetrommeld die allen een uur hebben gereden naar ons asiel vanaf Barcelona om de handen uit de mouwen te steken en mee te helpen het asiel winterklaar te maken. Er werd gebouwd aan onder andere het Podenco World project, (De nieuwe ruimte die gemaakt wordt op het voor terrein waarover we vorige week hebben bericht), de hondenmanden en kennels gewassen en versjouwd naar de plekken waar nodig.
Ook de kasten werden uitgeruimd, dekens opgevouwen, medicijnen gesorteerd… Alles opnieuw ingeruimd om overzicht te krijgen van wat er nodig is .. wat we in overvloed hebben is naar het andere asiel van ons gebracht… en zo ben je met zijn allen al gauw drie dagen van s’ochtends vroeg tot s’avonds laat bezig.
In het nieuwe gedeelte rechts van de stenen kennels werden er aardig wat aanpassingen gemaakt. Er werden meer duurzame huisjes neergezet en een andere constructie gebruikt zodat het beter tegen wind en regen bescherming zou bieden. Voor nog meer bescherming tegen neerslag zijn de huisjes onder het afdakje gezet. Larry staat op 1 van de huisjes, blij en vrolijk als altijd..
.
.
.
.
.
Vanwege het succes van de eerste Braziliaanse huisjes werd er ondertussen in het oudjes pension nog zo’n huisje bijgebouwd.. Ook hier wordt ter isolatie straks het dak afgezet met de bladeren en zo hebben alle senioren een warme plek in het oudjes pension. In de hokken is stro gelegd wat tot op heden redelijk is blijven liggen…
Robin
Robin is de eerstvolgende die vanuit de stenen kennels naar het oudjes pension kan gaan. Hij zal de plaats van Kun krijgen, die binnenkort naar zijn nieuwe familie verhuisd…
Lieve Kun werd nog even geborsteld. Het gekriebel vindt hij zo heerlijk… het zijn voor hem de laatste dagen in het asiel…
.
.
Ook de verblijven van Martin en Martina zijn onder handen genomen. Betere meer stevige hokken, pallets eronder voor de kou… en het ziet er gewoon gelijk een stuk beter uit!
De laatste foto is van het nieuwe gedeelte hoe het nu is. Het lijkt nog wat rommelig en is nog niet klaar maar de honden kunnen er in en uit lopen beschut liggen tegen regen en wind.
.
.
.
.
===============================
Ongekende trouw van een jonge hond.
Tijdens onze laatste ronde die we begonnen omstreeks 22.15 uur, deden we een macabere ontdekking.
Het was toevallig een erg donkere nacht en zodra we in het bos buiten het campingterrein kwamen, was het enige dat we konden zien het stukje verlichte gebied vlak voor ons dat werd beschenen door onze zaklampen. Omdat we hier elke dag lopen kenden we de weg op ons duimpje en natuurlijk hadden onze hondjes hun verlichte halsbandjes aan zodat we hen goed in de gaten konden houden tijdens het los lopen in het donkere bos. We zijn net in het bos als Annerie, die voorop liep zag dat er een Duitse herder links van haar, van een iets hoger gelegen gedeelte, ons in de gaten hield. Botas, Indy en Pichi hadden hem ook gezien en zij wilden hem begroeten zoals ze dat bij alle andere hondjes doen. Hiervoor moesten ze een stukje omlopen en op dat moment waren Sally en Nessje nog bij mij. Niet wetend hoe deze hond zou reageren op de komst van onze hondjes spoedde ik mij achter Botas, Indy en Pichi aan. Annerie hield op dat moment Sally en Nessje tegen in afwachting tot ze zou horen of alles goed was. Een hond die alleen midden in de nacht in het bos wordt aangetroffen, is natuurlijk geen gewone zaak en we vroegen ons al af waar die vandaan kwam. Toen ik op hoger gedeelte aankwam met mijn lantaarn in zijn richting scheen zag ik wat er aan de hand was. De hond bleek een man te bewaken die roerloos op de koude natte grond lag.
Indy die nieuwsgierig bij de man wilde snuffelen, werd ze door de hond weggejaagd. Dat gaf mij de gelegenheid om contact proberen te maken met de man. Hij reageerde niet op mijn aanspreken en toen ik dichterbij kwam zocht ik naar een harstslag aan de pols en hals maar wat het grauwe gelaat en de koude huid al deed vermoeden, moest de man al uren eerder overleden te zijn.
Die late avond zag er ineens heel anders uit dan we hadden verwacht. Gelukkig liet de hond zich aanlijnen en kon Annerie met onze hondjes huiswaarts keren. Ik bleef met de hond achter bij het slachtoffer. Nadat Alex de campingeigenaar en de politie was gealarmeerd wachtte ik daar hun komst af. Al de tijd dat ik daar stond bleef de hond tussen mij en dode man zitten.
Ik zag de vertwijfeling in de ogen van de hond en gelukkig liet hij zich door mij wat geruststellen. Maar als ik hem even aaide draaide hij zich weer onrustig om en duwde hij zijn neus tegen de koude handen van de man alsof hij hem tot actie wilde bewegen. Ik voelde de onzekerheid van de hond. Wat deed zijn baasje raar… waarom reageerde hij niet…
Alex ving de politie op bij de ingang van de camping om hen naar de plaats in het bos te begeleiden. Ik had nooit aan de politie uit kunnen leggen waar ik precies stond want daarvoor moet je, zeker nu het zo donker was, echt bekend zijn met het terrein. Toen de eerste agenten aangekomen waren konden Annerie en ik nog een poging doen om onze hondjes uit te laten. Natuurlijk hebben we in het bos een andere route genomen. Daarna werd ik nog terug verwacht om aan de technische recherche een korte verklaring af te leggen.
Ondertussen had de hond een warm en droog plekje gekregen in het personeelsverblijf van de camping en kreeg hij lekker te eten. Het arme dier had al die tijd in de regen en kou trouw de wacht gehouden bij zijn baasje. Het bleek dat de man tegen 15.00 uur die middag was gaan wandelen met de 9 maanden oude hond die hij als pup voor zijn verjaardag had gekregen. Omdat hij niet langer dan een uur weg zou zijn, werd door zijn echtgenote om 17.30 uur groot alarm geslagen. Zoekacties hadden tot dat moment niets opgeleverd. Het echtpaar had voor de duur van 2 weken een huisje gehuurd op een naburig park.
Rond 01.30 uur hebben Alex en ik de hond terug gebracht naar zijn bazinnetje. Daar was de politie en een familielid om de vrouw bij te staan. Het was goed te zien dat de hond haar troost bood en blij was haar te zien…
We wensen de vrouw en familie alle sterkte bij het verwerken van hun verlies.
Toch is er nog steeds het raadsel van de halsband met lijn. De vrouw had de politie verklaard dat de hond tijdens het uitlaten een slipketting droeg met een bruine leren riem. Die slipketting met riem werd gebruikelijk door het baasje afgedaan en in de hand gehouden zodra hij in het bos los mocht lopen.
De slipketting en riem hebben we tot op heden nog niet terug gevonden.
============
Donderdag 15 oktober 2015
Siriushoeve met de vakantie van Alma en Ollie
Vandaag kregen we van Golida en Lammert hun ervaringen te horen over hun verblijf op de Siriushoeve, gelegen net over de grens in Duitsland. Een geweldige accommodatie die speciaal is ingericht voor gasten met honden. Zij hebben er een fantastisch verblijf gehad met Alma en Ollie en daarom maken we er graag reclame voor. Misschien iets voor u ?
Voor de hondjes is er van alles te doen. Hier zijn wat impressies van de vakantie van Alma en Ollie.
En als de baasjes vanuit hun overdekte terras tevreden het enorme speelterrein overzien kunnen Alma en Ollie hun gang gaan.
Alma had zich eerst verdiept in de rare dingen die her en der uit de grond steken.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ollie die ligt te zonnen zoekt de aandacht van Alma : “Hee Alma, heb je de zandbak al gezien ??”
Is dat ff geinig …!! Misschien kunnen we wel een gat graven…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Er is bijna niks leuker dan samen te graven in de zandbak …
Nog leuker is het om een gat te graven naast de zandbak… daar is de aarde lekker zwart…
.
.
.
.
.
.
.
Als ze klaar met graven zijn gaat Alma zich eens lekker opfrissen door in het koele gras te rollen …
Van links naar rechts .. en zo een lekker fris groen geurtje op doen.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ollie heeft een ander idee om zich lekker op te frissen en zoekt de ingang van dit speciale hondenzwembad.
Hmmmm lekker verkoelend hoor èn gelijk zo lekker schoon. Zo nog tien baantjes en dan is het wel genoeg voor vandaag ….
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Hee joh kom je eruit ? ! ? We gaan zo eten…
Zo … nog even afdrogen en dan kunnen we aan tafel…
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Vrijdag 16 oktober 2015
Een dag om binnen te blijven met goed nieuws over nieuwe adopties…
Het regent vrijwel de hele dag. Een perfecte dag om een flink stuk aan het Weekjournaal te werken. De trieste troosteloze regen zorgt voor een naargeestig sfeertje dat nog eens wordt gesterkt als we de gebeurtenissen van woensdagnacht onder woorden proberen te brengen.
Maar gelukkig hebben we ook leuke dingen te melden die ons blij maken want zo kunnen we laten weten dat Kun, Chuc, Sofie, Dijor, Treisy, en Dita een baasje hebben gevonden en nu snel het asiel zullen mogen verlaten. .
Kun
Chuc
Sophie
.
.
.
.
.
Dijor
Treisy
Dita
.
.
.
.
.
.
Zaterdag 17 oktober 2015
Indy in de make-over
…het graven in de vochtige bosgrond is voor Indy zo verleidelijk…..
Vandaag horen we dat we zondag een bezoek krijgen van een mevrouw uit Haarlem die eerder deze week al had laten weten serieus te overwegen Indy een warm huisje te willen bieden. Eigenlijk tegen beter weten in, hebben we Indy in bad gedaan want we willen haar natuurlijk op haar allermooist laten zijn op het moment dat haar ‘mogelijk nieuwe’ baasje haar komt bezoeken. Nu maar hopen dat ze in het bos de plassen een beetje ontwijkt…
.
Zondag 18 oktober 2015
Het bezoek voor Indy
Tegen 11.00 uur zal het zover zijn dat Ilonka komt speciaal uit Haarlem met kennissen naar Indy komen kijken. We hopen dat Indy zich een beetje waardig zal gedragen, dat er een goede wederzijdse klik is en dat we volgende week kunnen melden dat Indy defintief in Haarlem mocht gaan wonen. We houden de vingers gekruist. ….
.
———————————————————————————————————————–
Frank Los van FreshPC is onze computerdokter die ons eerder geholpen heeft toen de nood aan de man was. Voor een snelle service in Meppel en omgeving kunnen we hem van harte aanbevelen…
————————————————————————————————————————-
NIEUWE RUBRIEK
Het wekelijkse culinair hoogtepunt van uw hond
Een jaar geleden kregen we van Marina (baasje van Sara) een frans kookboek voor hondeneten. Daar staan zoveel leuke recepten in dat we die graag met iedereen willen delen. Nu krijgt u wekelijks, vertaald en wel, één van de recepten voorgeschoteld zodat u uw hond kunt verrassen met uw culinaire kunsten…
Opmerking: Dierenmissies zet zit zich in principe in tegen alle vormen van dierenleed. De recepten zijn slechts een weergave van de recepten die vermeld staan in het kookboekje en het is aan iedere lezer zelf de afweging te maken of men de bereiding van een recept verantwoord vindt. Dierenmissies staat niet garant voor uitgebalanceerde voedingswaarden van het recept of de mate van diervriendelijkheid bij de vangst en of voorbereiding van de individuele dierlijke producten die in het recept worden gebruikt.
Deze week: Brokken lamsvlees met noedels/vermicelli en groenten
Benodigd:
- 150 g lam
- 1 eetlepel olijfolie
- 1 wortel
- 100 g Parijs paddestoelen
- 100g bevroren erwten (optioneel)
- 100g vermicelli
- 1 eetlepel geraspte Emmentaler
Bereidingswijze
- Snijd het lamsvlees in blokjes en bak ze in olijfolie.
- Schil de wortel, rasp deze en toevoegen aan het vlees.
- Giet 12,5 ml water over het mengsel en laat 15 minuten sudderen.
- Was en snijd de champignons en voeg ze toe aan het vlees en de ontdooide erwten,
- laat alles 5 minuten sudderen.
- Kook de noedels ‘al dente’ in ongezouten kokend water.
- Laat het uitlekken en meng het met het vlees en de groenten.
- Laat alles afkoelen, bestrooi met geraspte kaas en serveer!
.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Hier een berichtje van Era. Het gaat hartstikke goed met haar, ze is tot nu toe 1 kilo bijgekomen. Afgelopen week zijn we met haar weer voor controle bij de dierenarts geweest. De oortjes waren nog niet zo schoon als verwacht werd. Ze zijn uitgespoten geworden. Er kwamen nog flink wat dode oormijten uit. Ze heeft weer voor 3 weken een zalfje gekregen en dan moeten de oortjes schoon zijn. Ze heeft ook speciale voeding gekregen ivm aanhoudende diarree. Hier reageert era goed op. Ze gaat in het bos lang maar zeker op ontdekkingstocht, maar komt meteen terug als we haar roepen.
Met haar en Max gaat het ook geweldig, ze liggen samen vaak in de mand te slapen. Als we terugkomen van het werk, staat ze al achter de deur te piepen. Ze houdt ook niet eerder op voordat ze eens flink geknuffeld is geworden.. Ze begint de commando`s, zit, blijf en ga, al goed te begrijpen. Haar favoriete bezigheid is om geknuffeld te worden. Het liefst de hele dag door. Haar vacht ziet er nu mooi uit. Deze glimt aan alle kanten.
Volgens de dierenarts zouden de plekjes achterop haar achterwerk niet meer behaard worden. Ze zou de haarfollikels kapot gebeten hebben, maar volgens ons heeft ze zich hierin vergist. Wij zien al beharing terugkomen. Al met al is Era een hond uit een boekje. Ze is lief, aanhankelijk en begint ook al wat ondeugend te worden.
Hallo Ton, Annerie en Wout
We zijn nu zo’n anderhalve week verder en er is al zoveel gebeurd en veranderd dat het tijd is om onze soap weer te vervolgen.
Gaandeweg ga je pas ontdekken welke persoonlijkheid je eigenlijk in huis hebt gekregen en bij Kaya zie je veel veranderen.
Volgens ons is ze nooit gewend geweest aan huiselijke geluiden, deuren die dichtslaan, gerommel op de overloop. Kaya schrikt ervan en is dan snel geneigd om flink aan te slaan, ook van mensen die ze buiten ziet langslopen gaat ze op tilt, staat ze gelijk in de vensterbank. Op de deurbel reageert ze dan weer niet, kent ze duidelijk niet (gelukkig).
Verder is Kaya angstig voor mannen, we hebben ook stellig de indruk dat ze geschopt en geslagen is. Zowel op Benno en Tom, onze oudste zoon, reageert ze afhoudend, schuw, soms onderdanig, soms slaat ze aan als Tom onverwacht binnenkomt. Zij moeten extra moeite doen en haar rustig en vriendelijk benaderen om haar te kunnen aaien. Tom probeert de band te verstevigen door regelmatig hondenkoekjes te verstrekken als hij binnenkomt. Benno doet veel meer met haar en geeft voer, dus die band gaat ook wel ontstaan. Laatst speelde Kaya met een tennisbal in de woonkamer en toen Benno de bal met een zachte schopbeweging naar haar terugrolde schoot Kaya achteruit en begon erg te grommen. Ook als je je stem verheft (wat echt wel eens nodig is) ben je het contact met haar snel kwijt en durft ze niet meer bij je te komen. We proberen het blafgedrag dus met zachte hand bij te sturen, want het meeste lijkt voort te komen uit onzekerheid. Met Jaras, onze jongste zoon, gaat ze goed, hij is wat zachter in uitstraling en ze kent hem vanaf aankomst.
Hij gaat vaak lekker bij de honden zitten om ze heel zachtjes te aaien, of geeft ze koekjes, Rifka is al helemaal weg van Jaras. Momenteel is Kaya erg gericht op mij, piept als ik bijvoorbeeld de badkamer inga en gaat dan voor de deur wachten, maar dat zal hopelijk snel slijten als ze wat vertrouwd raakt.
We hebben Kaya 1 nacht beneden gelaten bij Rifka, lag ze in de bench, maar dat was geen succes. Piepen, blaffen, rammelen aan het hek, Benno is er wel 6x uitgeweest en nu slaapt ze voorlopig weer bij ons op de slaapkamer. Ze heeft duidelijk meer tijd nodig. Boven slaapt ze heerlijk. Benno moet haar alleen steeds tillen, dat ziet ie op de lange duur niet zitten. Snap ik niks van…. Kaya is al een keer achter me aan de trap af gekomen, maar dat ging zo onbeheerst, dus dat durf ik niet goed te herhalen.
We vroegen ons af hoe het nou zat met die gezwollen tepels, want dat was toch heel behoorlijk, de dierenarts dacht aan schijnzwangerschap. Toch even contact gezocht met Miranda in asiel Odena van Olescan, zij heeft Kaya niet zelf gekend maar alleen opgehaald uit het asiel in Torredembarra en afgegeven aan Ton. Zij wist dat Kaya zwanger was geweest, ze is dus geaborteerd EN gesteriliseerd en zoals wij het kunnen nagaan was ze waarschijnlijk al ver in de dracht toen dit gebeurde. Geen wonder dat ze nog veel last had van het wondgebied en slap en instabiel overkwam, dat is een forse ingreep geweest. Gelukkig gaat het nu een stuk beter, de tepels slinken al heel mooi en het wondgebied ziet er nu rustig uit.
Toen we Rifka 2 weken hadden is ze een week flink aan de diarree geweest, we hebben haar toen in overleg met de dierenarts een wormkuur gegeven en daar knapte ze van op. Kaya heeft sinds maandag opeens helder rood druppelend bloed bij de ontlasting, was ook niet fit en had wat braakneigingen, dus ook zij heeft een Panacur kuurtje gehad. Even afwachten of ze nu herstelt, ze is in ieder geval alweer speels en eet goed.
Gelukkig is er ook veel positief nieuws, de honden vinden elkaar helemaal geweldig en spelen zich zowel binnens- als buitenshuis helemaal suf met elkaar. Met de kat gaat het ook goed, die laat zich niet zomaar aan de kant schuiven en eigenlijk willen de honden alleen maar met haar spelen, heel lief om te zien. Soms rent Kaya opeens heel hard achter de kat aan, maar die heeft als tactiek dat ze dan op een eetkamerstoel duikt, dan zit ze op ooghoogte en kan dan van zich af slaan. Daar hebben beide honden wel respect voor! We proberen dat achter de kat aan rennen overigens wel stoppen, maar ze snapt er niets van als ze op haar gedrag wordt aangesproken. Buiten houden we Kaya nog aan de lange lijn tot we wat meer grip op haar hebben, maar dat houdt het spelen niet tegen!
Eigenlijk is Kaya een grote pup die alles nog moet leren, je moet echt ogen in je achterhoofd hebben, want dan vliegt er weer een perzisch tapijtje door de lucht, dan eet ze de rieten mand op of zet ze haar tanden in de eettafel en ze is nergens op aanspreekbaar. Dus we proberen iedere keer maar weer afleiding te bieden met kauwbotjes, een tennisbal en een flosstouw en we laten ze nog niet alleen.
Gelukkig kunnen we wel zeggen dat we Kaya een hele leuke lieve hond vinden en dat het erg leuk is om haar zo te zien genieten met Rifka van hun nieuwe leventje. Zojuist tijdens de wandeling kwamen we langs een net gemaaid maisveld , op het pad lagen nog bladeren en korrels en Kaya werd er helemaal hyper van, rolde er doorheen en begon er mee te gooien en uit te dagen naar Rifka, zo leuk om te zien!!! Iedere dag zal een stukje beter gaan, morgen weer een nieuwe ervaring, gaan we met het hele gezin en honden naar mijn ouders in het westen, ben benieuwd hoe dat gaat!
Bijgaand een paar foto’s, het rieten mandje stort langzaam in, gek he???
Groetjes, Miranda
Goede morgen Ton,
Gelukkig gaat het met Apolo steeds beter. Hij is echte lieverdje !
Herhaaltest is nog niet gedaan. Hij heeft zijn à/b kuur nog niet afgerond.
.
de mooie Guusje
.
.
Van Marina kregen we drie filmpjefragmentjes toegestuurd. Hierop is haar Sara aan het rennen. Sara heeft meerdere keren bij ons mogen logeren en dat zij hard kon lopen wisten we al. We wisten dat ze erg van water houdt en gelukkig zien we dat ze ook bij haar baasje een plas niet schuwt… . Klik op de fotootjes om de filmpjes te starten…
heen en weer … gewoon voor de lol …
rennen over de vlakte….
en ook door plassen…
.Airconditioning-installaties, koel-toonbanken, koelcellen, vriescellen, koelkasten, v.rieskasten/kisten, ijsblokjesmachines, enz. enz. Meer Koeling, landelijk STEK-erkend k.oeltechnisch installateur, gespecialiseerd in reparatie, service-en onderhoud op koel/vries en. airconditioning-installaties.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ .
.De 4-kanten column van Ton: “Waar komt de trouw van een hond vandaan…”
.
 Het zal u niet verbazen dat onze ervaring met de jonge herder, die al die tijd in regen en kou bij de overleden man de wacht heeft gehouden, een diepe indruk op ons heeft gemaakt. We kennen allerlei verhalen over de trouw van honden jegens hun baasjes. Tranentrekkende films (zoals Hachi) zijn er genoeg en we hebben genoeg voorbeelden uit eigen ervaring. Maar als je onverwachts met een voorbeeld van trouw wordt geconfronteerd in zo’n uiterst trieste omstandigheid, dan ga je daar nog eens extra over nadenken.
Waar komt die onvoorwaardelijke trouw vandaan? Een jonge hond die met zijn negen maanden eigenlijk nog een pup is, zich desondanks intuïtief opwerpt als beschermer van zijn baasje die plots niets meer doet en blijkbaar kwetsbaar overkomt, blijft toch heel bijzonder. Wij als mensen willen graag geloven dat het door vriendschap komt maar helaas is dat typisch een menselijke gedachte. Vrijwel alle gedrag is te wijten aan het roedel instinct. Een behoefte tot saamhorigheid die de kans op overleven i groepsverband de kansen van overleven drastisch doet vergroten. Als de leider weg valt zal automatisch een nieuwe leider opstaan. Rollenpatronen horen bij een roedel en ieder heeft zo zijn plaats in de groep. Of die groep nu groot is of klein, het maakt niets uit… alle noodzakelijke taken worden uitgevoerd. Als er dan iemand wegvalt dwingt de natuur de hond te handelen want de taken die er liggen moeten vervult worden. Nu is de noodzaak om op jacht te gaan bij een gedomesticeerde hond sterk verminderd omdat die weet dat er eten in de voerbak komt. Daar zorgt immers het baasje voor. Als veiligheid aan de orde is, dan wordt de natuurlijke drang om hier in te springen nog onverminderd groot. Sommige honden zijn gewoon bij dreigend gevaar meteen bescherming te zoeken bij hun baasje. Dat is niet omdat ze niet de moed hebben om een strijd aan te gaan maar het optreden als een stoere hond is nu eenmaal op dat moment hun rol niet. Maar wat zie je als de beschermer weg valt? Dan zal de hond automatisch de rol overnemen en in een verdedigingsstand komen en indien nodig de tanden laten zien en zelfs charges uitvoeren om die rol uit te voeren tot het bittere eind. Alles in het belang van de roedel …. Al bestaat die uit 1 hond en een overleden baasje…. Een extra factor, die bij de jonge hond voor onzekerheid zorgde, was de onbekende omgeving. Elke hond is dan extra op zijn hoede omdat gevaar uit elke hoek kan komen. Vrijwel elke hond zal zich eerst wat timide opstellen maar krijgt zichtbaar meer en meer bravoure naarmate hij zich vertrouwd voelt in de nieuwe omgeving. In dit geval werd de jonge hond voor een voldongen feit gezet. Zijn steun en toeverlaat was in moeilijkheden en natuurlijk zou hij er alles aan doe om te zorgen dat hij zich van zijn taak zou kwijten. Als vanzelf nam hij de leiding en zorg op zich. Steeds proberend om zijn baasje te activeren om zo samen verder te kunnen gaan. Zo heeft hij ruim 7 uur de wacht gehouden zonder enige aansporing van wie dan ook. Gewoon omdat dit ingegeven werd door de natuur. Een hond zal zijn vriendschap (lees= vertrouwen in de roedelleider) in alles laten blijken. Was er geen goede roedel-verhouding tussen de hond en baasje geweest, dan had de hond direct de benen genomen en was op zoek gegaan naar een veilig heenkomen. Wat was ik blij toen ik zag dat deze jonge hond bij zijn bazinnetje direct weer de rol in nam die hem toekwam en ondanks de ellende kon vertrouwen op de leiderschap van zijn bazinnetje …. |
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 
DIERENMISSIES HEEFT UW HULP NODIG KLIK OP DE COLLECTEBUS VOOR MEER INFO …
De Virtuele Dierenmissies collecte is een noodzaak.
SNUFFEL DIERENMISSIES 
Wellicht wilt u een mooi cadeautje kopen bij Karlijns Shop, kans maken op prachtige geldprijzen in de Vriendenloterij, kwaliteitsvoer kopen bij Shumafood of eens even snuffelen op Marktplaats tussen de spulletjes van Snuffel Dierenmissies….? Mocht u al meedoen met de Vriendenloterij maar wilt u met uw loten Stichting Dierenmissies steunen? Dan kan dat eenvoudig door één telefoontje te plegen met de Vriendenloterij: 0900 – 300 1400 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Afsluitend hier de (on)zin van de week: “trouw… een leven lang”
 De trouw van een hond komt voort uit zelfbehoud…. De trouw van een mens komt voort uit eigenbelang… . Je mag zelf kiezen wat je het meest vertrouwt… . In tegenstelling tot die van een hond duurt de trouw van een mens vaak niet een leven lang… |
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid. Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.
Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!! +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
DE AGENDA voor de vakantie van uw hond. Om te zien of er bij ons een plekje vrij is voor een vakantie van uw makker kijkt u op de onderstaande kalender. De rode data geven aan dat de vakantieplekjes al vergeven zijn.
Voor meer informatie over vakantieopvang van uw huisgenoot(je) KLIK HIER
| oktober 2015 | ||||||
| ma | di | wo | do | vr | za | zo |
| 1 | 2 | 3 | 4 | |||
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
November en December 2015 nog volledig beschikbaar.
Januari, Februari, Maart, Juni, September, Oktober, November, December 2016 nog volledig beschikbaar
| april 2016 | ||||||
| ma | di | wo | do | vr | za | zo |
| 1 | 2 | 3 | 1 | 2 | 3 | |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
| mei 2016 | ||||||
| ma | di | wo | do | vr | za | zo |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
| juni 2016 | ||||||
| ma | di | wo | do | vr | za | zo |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 29 | 30 | |||
| juli 2016 | ||||||
| ma | di | wo | do | vr | za | zo |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
| augustus 2016 | ||||||
| ma | di | wo | do | vr | za | zo |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | ||||
Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies.
We zien uw reacties graag tegemoet.
Groetjes, Annerie en Ton
Er zijn nog geen reacties op dit artikel. U kunt als eerste reageren!