Overige: Dierenmissies Weekjournaal van 19 oktober 2014

Beste mensen,

Het was weer een drukke week vol verrassingen. Lees wat de week ons dag voor dag bracht. Hoe Piedy en Juan Carlos stoeien met het nieuwe stukje terrein, geconfronteerd werden met nieuwe binnenkomers, wij ons vermaakt hebben met onze gast Nelson, het knuffeltje met Pichi, hoe het gaat met Denzel en  Zarau, de column waarin de koppeling tussen dierenmishandeling en huiselijk geweld centraal staat en de zin van de week waar de hond onze vrienden uit kiest. Ach wat kan het lezen van dit weekjournaal weer verhelderend werken…

Heeft u een opmerking of wilt u iets kwijt over hetgeen u gelezen heeft? Maak dan vooral gebruik van het reactie-formulier onder aan het Weekjournaal.!!!!

GEZOCHT………..

ADVERTEERDERS IN HET WEEKJOURNAAL Plaatsing van uw advertentie in het Weekjournaal bereikt jaarlijks 400.000 websitebezoekjes van dierenliefhebbers en het weekjournaal heeft 400 vaste abonnees!!!!! Advertentiekosten zijn: Geplaatste Logo met link naar website is 25 euro per kwartaal (circa 12 plaatsingen) Indien daarbij week of maand aanbiedingen worden vermeld dan is het 40 per kwartaal. VRAAG MEER INFO over adverteren op dierenmissies@gmail.com

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Maurits van Elswijk is de drijvende kracht achter OnePack waarbij ook zijn vrouw Siriphan haar steentje bijdraagt. Maurits is de bouwer van onze website en onze webmaster van Dierenmissies. Voorts vervult hij tevens de functie van bestuurslid.  Geloof maar gerust dat we hem vaak nodig hebben want onze ICT kennis is beperkt.

Hartelijk dank Maurits voor je nimmer aflatende steun !!!! 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

De week van dag tot dag:

Het is nog zondagavond 12 oktober 2014 als er over de omheining bij Piedy en Juan Carlos thuis een pup in de tuin wordt gegooid. Het arme beestje is ongeveer een maand oud en heeft de naam Mino gekregen. Het kereltje eet gelukkig al blik voer en is verder helemaal gezond. Zodra dit kereltje oud genoeg is voor de inentingen en alles heeft gehad (dan zijn we al gauw twee maanden verder) hopen we voor hem snel een baasje te vinden. Meer info volgt natuurlijk ….

 

Maandag 13 oktober 2014:

Vandaag start voor Nelson een korte midweek vakantie die hij bij ons mag doorbrengen. Ik ga hem ophalen bij zijn baasje en ik was benieuwd naar hem. Zijn vrolijke speelse karakter had hij nog steeds en met de riem aan hobbelde hij zo mee de auto in. Onderweg wilde hij niets missen en kon hij maar moeilijk een keuze maken tussen liggen of zitten. Als hij ging liggen kon hij niets buiten zien en dus werd het de hele weg zitten om te kijken of ik wel goed reed.

Zodra we op de camping waren aangekomen begon het proces van ‘waar sta ik ergens in de roedel’. Vijf andere hondjes ineens is een beetje veel dus achter mijn rug positie nemen is in het begin wel veilig. Elke keer weer is het fantastisch om te zien hoe een gast naadloos zijn plekje vindt en dan volledig zichzelf kan zijn.

Direct hebben we de eerste boswandeling gemaakt. Eerst met Nelson nog aan de lijn maar al gauw was duidelijk hoe goed hij luisterde zodat hij, net als de rest lekker los kan lopen.

Nog nimmer hebben we een gast gehad die, tijdens het verblijf bij ons, vast aan de lijn moest blijven als we boswandelingen maakten. Het groepsgevoel is erg sterk en altijd blijkt dat ‘eenmaal onderdeel van de club’, zij daar graag bij willen horen. Kijk dat maakt zo’n wandeling elke keer weer een heerlijke ervaring. Nelson is duidelijk een renner met een groot uithoudingsvermogen. Een tennisballetje  doet wonderen op de momenten dat hij zich lijkt te vervelen maar meestal vindt hij het gewoon leuk om keihard vooruit te rennen en dan weer met hoge snelheid langs ons te stuiven.
.
Dinsdag 14 oktober 2014:

We krijgen een berichtje over Denzel. Denzel was ook een gered hondje uit Murcia maar met extreme angst voor alles en iedereen.

Denzel is not ready for adoption yet. He is afraid of everything and everybody but when somebody chases him he comes to me so I spend some time with him every day. That is a good sign. We expect that he will fully recover and overcome his fear…

—————-

Dan blijkt er ineens zicht te zijn op voortgang van het gereed maken van het extra stukje terrein. De vrachtwagen met het zand voor de toplaag is gearriveerd. Piedy en Juan Carlos laten verheugd weten:

We have to spread the sand all over the place and on Friday we will have roof and door.

 

 

I havent got more pictures, it was too dark and the machine has not flash..

the roof should be finished by Wednesday but that in this country can be Friday or Saturday, i will let you know if they appear on Monday like promised

 

 

 

Woensdag 15 oktober 2014:

Het is vandaag voor ons de dag van de administratie. Daar is niet zo veel eer aan te behalen maar moet nou eenmaal gebeuren. Mappen uit de kast, bankafschriften uitdraaien en dan is het puzzeluurtje… Het is duidelijk dat we hier vandaag niet mee klaar komen maar dat geeft niets.
We zullen wel weer een nieuw gaatje in de agenda vinden om alles op een juiste manier te verantwoorden.

Als de cijfertjes dan duizelen, besluiten Pichi en ik even te gaan brainstormen.
Pichi zoekt nog steeds een nieuw baasje.
Wilt u meer weten over Pichi ? Klik maar op het plaatje.

 

 

Donderdag 16 oktober 2014:

Gedurende de afgelopen dagen werd er met belangstelling uitgekeken naar een bericht van de gemeente Murcia waarop  verdere actie zou plaatsvinden om ook de laatste honden uit handen van de vrouw te krijgen. Vandaag meldde Piedy en Juan Carlos ons het volgende:

NOBODY knows what is going on, this woman had an inspection (she was aware of this), she has no paper, licence, permission… etc.. nothing. She is not an official  shelter,  just a woman who keeps collecting dogs …. . After all the terrible things we have seen,  she is proud and happy about it. She published it in facebook.  I will try to take another dog from there tomorrow.

 In my opinion: this woman has a vip friend in that city.

 

Vrijdag 17 oktober 2014

We zullen Nelson missen want zijn snelheid en rare kapriolen die aanstekelijk werken voor onze hondjes is een goede oefening om het luie zweet kwijt te raken… Er is niets leuker dan ‘s avonds nog even na te stoeien en gekriebeld worden op de buik.

Nu is alles rustig, zijn de haren gekamd, ligt de riem weer klaar en is het wachten geblazen tot dat het baasje komt.

 

 

Het is tegen 14.30 uur als Bert, het baasje van Nelson, hem weer op komt halen.

Nelson steekt niet onder stoelen of banken dat hij maar wat blij is dat hij Bert weer ziet. Even is er dan de vertwijfeling als zijn loyaliteit hem van zijn stuk brengt. Natuurlijk wil hij bij Bert zijn en als hij dan nog 1 keertje bij ons komt gaat hij gauw bij Bert zitten.  Nelson ziet ons niet meer staan en zo hoort het ook.

We krijgen een berichtje van Bert met een fotootje erbij. Nelson was nog geen vijf minuten thuis of hij viel als een blok in slaap op een vertrouwd plekje. We mogen niet vergeten dat voor Nelson, net als voor elk logeetje dat bij ons komt,  ‘het aan moeten passen aan onze roedel’ ook de nodige energie kost. Als je gewend bent om je boterham uit je vuistje te eten en je moet plots je leven leiden volgens de (honden-)etiquette, dan kost dat best een hoop moeite…

—————

Omstreeks 21 uur krijgen we de aankondiging dat er niet 1 maar 2 nieuwe hondjes binnen zullen komen. Naast het mannetje dat ze uit de hel bij de vrouw hadden gehaald troffen ze ook nog een zwervend teefje op straat aan. Het mannetje zat onder de enorme teken en natuurlijk was de eerste gang linea recta naar de dierenarts. Nu verblijven ze daar nog in afwachting van de bloeduitslagen en de vaccinaties, Zij zullen een van de eerste bewoners worden van het nieuwe terrein. We hebben nog slechts 1 foto maar er zullen er nog veeeeeel meer komen hoor. . . Ze heten Pequeñita and Peluchin …. De namen zijn gegeven door de dierenarts. Hij moest namen hebben om het bloed op te kunnen sturen anders is het niet meer duidelijk van wie het bloed is.

 

Zaterdag  18 oktober 2014

In het vorige Weekjournaal heeft u kennis gemaakt met Zarau. De hond met de ruige vacht en de diepe ontstoken wonden die kaal geschoren moest worden. Na een week is ze al flink wat aangekomen en dat brengt nieuwe zorgen met zich mee…

Nu kregen we dit bericht over haar…

In spite of feeling better, her head is always down, expecting a hit. Her behaviour makes you cry. Looking at her, she reminds me Fala. Inside and outside, she wants to be alone and inside the house, she eats a lot, much more than other dogs so we kept a close look, always watching  her belly. Now we are sure she is pregnant. She has already some milk but we will have to wait.

Klik op de foto voor een filmpje van Zarau

————–

Vandaag kregen we meer informatie binnen over de omstandigheid waaronder teefje Pequeñita is aangetroffen…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

This is how the female Pequeñita used to live.

Felt fear for  people but not anymore.

She was cought with the net.

 

 

———-

Vandaag is het niet anders dan anders …. Als je even boodschappen gaat doen en opnieuw een mini ventje wordt aangetroffen die helemaal alleen over een uitgestorven bedrijventerrein zwerft, dan kun je niets anders doen dan ook dit kereltje een plekje geven. Dit minifrummeltje had nooit lang voor zichzelf kunnen zorgen… Sorry, hij heeft nog geen naam ….

 

Zondag 19 oktober 2014

Het werd een mooie dag. Misschien de laatste van het jaar. Wij maakten het Weekjournaal klaar voor verzending. Geloof maar gerust dat ook wij met de hondjes van het zonnetje hebben genoten hoor….

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Rechtsgebieden:

contracten en aansprakelijkheid, huurzaken, echtscheiding, erfrecht, probleemoplossing

 

Advocaat Mr Stef Henselmans houdt kantoor te Amsterdam aan de Herengracht 142.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Ingezonden stukje van Rene en Ineke uit Schoonebeek.

(Rene en Ineke zijn sinds juli 2012 de baasjes van Hunter. Af en toe hebben we contact omdat we de medicijnen voor hen verzorgen die Hunter nodig heeft. Zo ook deze keer met een mini update..)

Hoi,
Superbedankt.
Hunter krijgt trouwens de hele dag knuffels. Iedereen in de buurt kent haar… ook de kinderen uit de buurt.
Hunter heeft veel speel vriendjes en vriendinnetjes die we onderweg tegenkomen.
Ik zal jullie knuffel doorgeven aan haar en dat wordt een hele speciale.
Groetjes,
Rene

 

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 ADVERTENTIE

vanaf € 11,- per maand voor een unit van 1m³

• van 6:00 tot 23:00 uur, 7 dagen per week
• slechts twee weken opzegtermijn
• gratis overstappen naar een andere afmeting
• zeer geschikt voor meubels en inboedels
• ruimte wordt verwarmd en is beveiligd

 

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 De 4-kanten column van Ton

 

Koppeling “Dierenmishandeling en huiselijk geweld” leidt mogelijk tot nieuw opsporingsmiddel voor het vinden van dierenbeulen… geintje van 10 jarig kind . Het is al decennia lang voer voor psychologen. Iemand die als kind start met het mishandelen van dieren blijkt later ook niet vies te zijn van sadistische praktijken bij mensen die niet zelden tot mishandelingen of zelfs tot de dood kunnen leiden. Het zal je kind maar wezen… . Dit zag ik laatst en moet even van mijn hart…. . Het begint meestal zo ‘onschuldig’…. Kan het u overkomen? Stel u even dit plaatje voor… Een pleintje waar duiven of een groepje meeuwen etenswaren van de grond eten. Ouders lopen op een zonnige dag met een paar kleine kinderen het plein op. Met een ijsje in de hand wordt een plekje in de zon gezocht. Aangetrokken door de drukte van een groep duiven en meeuwen, die op de grond hun kostje bij elkaar scharrelen, stekkert een kleuter op de vogels af waardoor ze opvliegen. Dat hij daarbij schoppende en zwaaiende bewegingen maakt lijkt een koddig tafereeltje en ik hoor de ouders lachen die het blijkbaar erg vermakelijk vinden… . Dat de kleuter de vogels met rust moet laten en zeker niet naar ze moet schoppen of slaan lijkt even niet van belang. Geen haar op hun hoofd die eraan denkt om dat kind te vertellen dat dit niet hoort. Het smeltende ijsje is op dat moment belangrijker. . Is het dan zo gek dat je kinderen bij brengt dat dieren ook gevoel hebben? Dat je kinderen leert een beetje respect te hebben voor alles wat leeft? Logisch toch ??? Tenzij u natuurlijk uw kind een wat afwijkend toekomstperspectief wilt bieden…. . Enfin, het gaat nu dus om de koppeling tussen huiselijk geweld en dierenmishandeling. Dat is nu precies ook de discussie die momenteel gaande is. Vindt huiselijk geweld plaats, dan gaat dit, in meer dan de helft van de gevallen, ook gepaard met mishandeling van dieren die dan toevallig in dat huis zijn. Nog te veel mensen halen bij deze stelling de schouders op. Huiselijk geweld is verschrikkelijk maar dat daarbij bijvoorbeeld ook de kat of hond een paar doodschoppen krijgt ach dat lijkt minder van belang. Nou beste mensen, voor deze groep van mensen, die duidelijk lijden aan een empathische deficiëntie,  heb ik nieuws… ‘omgekeerd is het ook het geval’. Uit onderzoek is gebleken dat er een vergrote kans is op geweld richting mensen in situaties waarin dieren worden mishandeld. Kijk…. nu is het dier ineens niet alleen een lijdend voorwerp maar ook een aanleiding om in actie te komen al was het om menselijk leed te voorkomen…. Wist u dat er in 2013 in ons kikkerlandje 110.000 meldingen van dierenmishandeling is gedaan? Dat dit zou betekenen dat er meer dan 220.000 mishandelingen zouden hebben plaatsgevonden?  Hallo..!!! Bent u nu wakker geworden .!!! . Als dit de prikkel moet zijn om zo meer mensen wakker te schudden voor het onderwerp van dierenmishandeling dan is dat maar zo…. . Stichting Dierenmissies zal nimmer een politieke voorkeur uitspreken dus begrijp goed dat dit geen reclamecampagne voor een politieke partij is maar het zal niemand verbazen dat ik me soms wel kan vinden in de standpunten van de Partij van de Dieren (PvdD). . Zo wil de PvdD dierenbeulen en mensen die hun dieren verwaarlozen een levenslang verbod op het houden van dieren opleggen. Momenteel kan, als bijzondere maatregel, een houdverbod van maximaal 10 jaar worden opgelegd als een dierenbeul een voorwaardelijke straf krijgt opgelegd. Afgelopen week werd hierover gedebatteerd in de kamer. Dit lijkt mij op zich een zinvol initiatief maar wie ben ik om daar iets over te zeggen. De PvdD pleitte dus voor zwaardere straffen maar tegelijk ook voor een landelijk registratiesysteem waar gevallen van huiselijk geweld en dierenmishandeling gekoppeld geregistreerd worden. . Als ik het goed begrijp moet dit één systeem worden waar daders van huiselijk geweld en of dierenmishandeling in worden opgenomen. Zo’n databank lijkt mij een aardig opsporingsmiddel voor de politie. Zoek je een potentiele geweldpleger of dierenbeul dan kan zo’n databank wellicht een richting geven waarin verder gerechercheerd kan worden. Te vaak vindt het toebrengen van onbeschrijflijk leed aan dieren plaats buiten het gezichtsveld en tast de politie volkomen in het duister. Te vaak horen we, OOK IN NEDERLAND, van vergiftigingen, vastgebonden honden, verwaarloosde dieren, kinderboerderijen die geplunderd worden of waarop ‘s morgens verminkte dieren worden aangetroffen… . Om maar eens een sprekende casus te presenteren… De kans dat de dierenbeul die door heel Nederland paarden mishandeld, in dit systeem terecht komt, is niet onwaarschijnlijk. Misschien kan hiermee net die cruciale clou verkregen worden die kan leiden tot de aanhouding van een verdachte. . Wat zou dat een mooi moment zijn….

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 ADVERTENTIE

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Afsluitend hier de zin van de week:

Een hond liegt niet, hij mag je of hij mag je niet…. . Tja een beter spreekwoord als “Zo eerlijk als een hond” kun je hierbij niet verzinnen. . Wat is dan de reden waar door een hond duidelijke aversie jegens een persoon laat zien? Een enkele keer kan het jaloezie of beschermingsdrang zijn als de persoon te dicht bij het baasje komt. Dit heeft dan niets met de person in kwestie te maken omdat dit ook optreedt bij andere mensen. Dus moeten we deze situatie buten beschouwing laten. Heeft deze persoon hem ooit belaagd of pijn gedaan? Zou kunnen maar is echt niet noodzakelijk. De persoon kan ook een bepaalde geur bij zich dragen die de hond associeert met een onprettige ervaring. . Wat veel eerder het geval is dat de persoon in kwestie niet van honden houdt en of er zelfs bang van is. En ja, het is juist om aan te nemen dat de hond dit onmiddellijk door heeft. Een bang persoon, zal de bange ogen gericht houden op de hond, verstijft en of maakt juist rare bewegingen, misschien zijn dit schoppende bewegingen of wordt er druk gezwaaid met de armen. Gaat misschien wel gillen. Heeft die persoon iets in de hand dan zal hij/zij dat ook nog gebruiken om de hond te bezweren. Ik kan u verzekeren dit zal allemaal niet helpen en alleen maar de hond aansporen om nog duidelijker te laten zien dat de persoon niet gewenst is.Het frappante is dat mensen die absoluut niets met honden te maken willen hebben ook meestal niet tot onze vriendenkring horen… Zou dit toeval zijn?

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ADVERTENTIERUIMTE

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Tot zover dit Weekjournaal van Dierenmissies.
We zien uw reacties graag tegemoet.

Groetjes,
Annerie en Ton